به گزارش هنرآنلاین، آیین نکوداشت استاد یدالله کابلی خوانساری احیاگر خط شکسته ایرانی در قالب دومین برنامه تماشای خورشید، شنبه شب در سالن اصلی همایش‌های سازمان اسناد و کتابخانه ملی ایران برگزار شد.
حجت‌الله ایوبی در این مراسم اظهار داشت: امروز روز تماشای خورشید است و این محفل تماشا و بی‌شک تماشایی است. اگر هنری داشته باشیم این است که این پرده را اندکی کنار بزنیم و از این مردم سرزمین بخواهیم سر، بلند کنند و این آسمان پر ستاره ادب و هنر ایرانی را ببینند.
وی یادآور شد: امروز در روزگاری هستیم که بیش از گذشته باید نگاهمان را به این آسمان پرستاره بیاندازیم؛ ستاره‌های علم و هنر و فرهنگ در این سرزمین حاصلخیز فراوان‌اند اما حقیقتا خوشنویسان این سرزمین حال و هوای دیگری دارند.
دبیرکل کمیسیون ملی یونسکو- ایران با بیان اینکه جوانان خوش‌ذوق، گرد اساتید خود در خوشنویسی می‌چرخند عنوان کرد: رابطه استاد و شاگردی که در خوشنویسی است حلقه گمشده رابطه بین استاد و دانشجو است و اساتید این عرصه با تمام وجود، آنچه در توان دارند بدون هیچ چشم‌داشتی ارائه می‌کنند.
ایوبی با اشاره به شناخت نزدیک خود از اهالی خوشنویسی در سه دهه اخیر یادآور شد: خوشنویسان با کلمه و حرف که آسمانی است سر و کار دارند و عنصر هنر خوشنویسی حرف و سخن و کلمه است. استاد کابلی 5 دهه از عمر خود را در باغ و بوستان و گلستان شعر و ادبیات فارسی و حکیمان فارسی قدم زده است؛ خوشنویسان ما مانند گل‌فروشان‌اند و در این باغ و بوستان می‌خرامند و از این باغ و بوستان، این گل‌های زیبا را برای ما می‌چینند و به خانه‌های ما می‌آورند.
وی تصریح کرد: خوشنویسان ما شعر و ادبیات فارسی را زنده نگه داشته و دیدنی‌تر کرده‌اند همان‌گونه که خنیاگران و اساتید موسیقی ما، شعر و ادبیات را شنیدنی‌تر کردند.
دبیرکل کمیسیون ملی یونسکو- ایران تصریح کرد: شعر و ادبیات در زندگی ما جاری است و خوشنویسان به گردن ایران و ایرانیان حق فراوان دارند؛ در جهان امروز فراوان هستند افرادی که در غرب به دلیل عشق به حافظ و سعدی و مولانا روی به زبان فارسی آورده‌اند و در کنار این مهم کم نیستند افرادی که به دلیل عشق به خوشنویسی قدم به زبان فارسی گذاشته‌اند.
ایوبی گفت: امروز خوشنویسان ما پرچم‌داران این فرهنگ اصیل مردمی و جهانی هستند و اساتیدی همچون استاد حیدری، امیرخانی و کابلی حلقه وصل این جهان به یکدیگرند.
وی ادامه داد: در دنیایی که تلاش شد این خانواده بزرگ از هم جدا بمانند، اساتید حلقه وصل بودند. به یاد دارم در کابل از همه افغانستان، عاشقانه برای دیدن اساتید ایرانی آمده بودند و از شادی استفاده از دانش بزرگان خوشنویسی ایران در پوست خود نمی‌گنجیدند.
دبیرکل کمیسیون ملی یونسکو- ایران ادامه داد: برپایی این نکوداشت اقدام کوچکی برای تجلیل از مردی است که بیش از دو دهه است او را می‌شناسم.
ایوبی تاکید کرد: ابتدای دهه 80 در غرب مردم از نمایشگاه استاد کابلی استقبال قابل توجهی داشتند و استاد کابلی با انرژی و اشتیاق، هنر ایرانی را به این علاقه‌مندان معرفی می‌کردند.
وی افزود: خوشحالیم امروز این بزرگی را ارج می‌نهیم و همه با پای عشق اینجا آمدند. مردم ایران قدرشناس هستند و قدر شما اساتید را می‌دانند.
دبیرکل کمیسیون ملی یونسکو- ایران با تقدیر از همراهان برای تقدیر از استاد کابلی از جمله ریاست سازمان اسناد و کتابخانه ملی ایران و شهرداری منطقه 2 عنوان کرد: خوشحالیم شهردارانی داریم که جایگاه هنر را به خوبی دریافتند و پای فرهنگ و هنر ایستاده‌اند.
پاسداری از هنر خوشنویسی
در این مراسم همچنین اشرف بروجردی عضو هیئت علمی پژوهشگاه علوم انسانی و مطالعات فرهنگی و رئیس سازمان اسناد و کتابخانه ملی ایران عنوان کرد: استاد کابلی توانست دانش و هنر را بیاموزد و تصویرگر نگاشته‌هایی باشد که می‌تواند دانش را در ذهن مخاطبان و بینندگان نگاشته‌ها، ماندگار کند.
وی ادامه داد: استاد کابلی از چهره‌های برجسته خوشنویسی است که در طی 50 سال با نگاشته‌های گران‌سنگ خود آثاری را آفرید که می‌تواند به عنوان مستند این خطه، پیش روی ما قرار گیرد.
بروجردی با تقدیر از دبیرکل کمیسیون ملی یونسکو- ایران عنوان کرد: سازمان اسناد و کتابخانه ملی به عنوان همراه کمیسیون ملی یونسکو- ایران وارد این عرصه شده و تاکید می‌کند از آنچه برای هنرمندان و اهل علم و دانش زیبا باشد نگهبانی می‌کند.
وی تصریح کرد: سازمان اسناد تلاش می‌کند همه آنچه در گذشته نگاشته شده و روی صفحات کاغذ نقش بسته و در قالب فضای الکترونیکی امروز منتشر می‌شود حفظ و حراست و برای آیندگان به ودیعه بگذارد.
رئیس سازمان اسناد و کتابخانه ملی ایران با اشاره به وجود 40 هزار نسخه خطی یادآور شد: عزیزان تلاشگر در عرصه خوشنویسی در گذشته همین مکتوبات را آفریده‌اند تا امروز در خدمت اصحاب دانش و هنر قرار گیرد.
بروجردی گفت: شخصیت استاد کابلی و هنر ارزشمند این استاد خوشنویسی را گرامی داشته و حس می‌کنیم با چه همت و ظرافتی این نوشتار به رشته تحریر درآمده و هر بیننده وقتی با این آثار روبرو می‌شود این دانش در نگاشته‌ها را در می‌یابد.
وی با اشاره به قرابت خوشنویسی با آموزه‌های دینی و اعتقادی ادامه داد: خوشنویسی این فرصت را ایجاد می‌کند که مخاطبان از محتوای نوشتار لذت ببرند و این نگاشته‌ها چشمان آنان را بنوازد.
رئیس سازمان اسناد و کتابخانه ملی ایران عنوان کرد: در برهه کنونی کشورهایی که از ادبیات و الفبای مشترک بهره می‌برند همواره این زمینه را دارند که بتوانند درک مناسبی از مجموعه نوشته‌ها به دست آورند. از این رو نمایشگاه‌های استاد کابلی در بخش‌های مختلف به نمایش در می‌آید و خریدار دارد و عده بسیاری که واژه‌ها و کلمات را به صورت کامل نمی‌فهمند مایل هستند آنها را با خود داشته باشند.
بروجردی تاکید کرد: باید از کسانی که این هنر را به نسل بعد منتقل می‌کنند و جوانان را در این رشته تربیت می‌کنند، تقدیر کرد؛ این اقدام، فرصت ارزشمندی برای رسیدن به تعالی و معنویت است و معتقدم آنچه نوشته می‌شود از جان و دل و برگرفته از روح است. بنابراین اگر یک نگاشته را رو به روی خود قرار دهید به زوایای معنوی و روحی و ویژگی‌های خصلتی خالق آن می‌توانید پی ببرید و این امر به درک صحیح از یکدیگر و شناختشان و منزلت افراد کمک می‌کند.
وی تاکید کرد: این گردهمایی برگ سبز کوچکی است که به استاد کابلی تقدیم می‌شود تا حافظ و نگهدار چیزی باشیم که استاد با زحمت نگاشته و در اختیار ما قرار داده و امیدوارم بتوانیم این ذخیره ارزشمند را حرمت گذاریم و در اختیار آیندگان قرار دهیم.
بزرگترین هنرمند شکسته‌نویس ایران
در ادامه این مراسم سید جلال‌الدین کزازی استاد دانشگاه، نویسنده، مترجم، شاهنامه پژوه و پژوهشگر برجسته ایرانی در زبان و ادب فارسی عنوان کرد: من نمی‌دانم درباره این استاد گرامی چه می‌توانم گفت که شما ندانید؛ بی هیچ گمان و گزافه، استاد کابلی بزرگترین هنرمند شکسته‌نویس ایران و جهان هستند. شاگردانی هم که پرورده‌اند هم اکنون در شمار استادان این گونه هنر نغز و ناب ایرانی‌اند مانند استاد حیدری.
وی ادامه داد: این اساتید در هنر خوشنویسی در این سرزمین سپند اهورایی که همواره در درازنای تاریخ سرزمین فر و فروغ و فرزانگی و هنر بوده است، سر برآوردند.
این شاهنامه پژوه و پژوهشگر برجسته ادبیات فارسی تاکید کرد: هنر خوشنویسی در ایران پیشینه‌ای دیرینه دارد. این هنر در ایران زمین پدید آمده است؛ برهانی بُرا و گواهی گویا و نشانی ناب دارم در استوار داشت این دیدگاه که آن سنگ‌نوشته داریوش بزرگ است؛ بر سینه سخت ستبر و ستوار بیستون کوه بلند شکوه ورجاوند که در باورهای ایرانیان جایگاه مغان و ایزدان شمرده می‌شده‌اند.
کزازی عنوان کرد: اگر به این سنگ‌نوشته نگاهی افکنده باشید با من هم‌داستانید که خوش نوشته شده است. در نوشتن بر سنگ سخت ، شما با خامه و قلم نرم به فرمان رام، روبرو نیستید؛ با قلم سخت آهنین می‌باید بر سنگ خوش بنویسید که کار بارها دشوارتر است اما آن میخ‌ها که بن و بیخ تاریخ ایران را استوار و پایدار گردانیده‌اند آنچنان به سامان در رده زیبا چشم‌نواز در کنار یکدیگر جای گرفته‌اند که آفریده‌ای هنری را پدید می‌آورند.
وی افزود: اگر اندکی پیش‌تر بیایید به مانی و مانویان می‌رسید که دفترهای خود را خوش می‌نوشتند و با نگاره‌های بسیار می‌آراستند؛ مانی تنها دین‌آوری است در جهان که کار شگرفت ورجاوند او نگارگری و خوشنویسی بوده است.
شاپورگان، کفلایا، انگلیون یا انجیل زنده، آنچه از پیروان مانی، پراکنده بر جای مانده نشانه‌های درخشان از این هنرهای باستانی ایرانی است.
این استاد برجسته ادبیات فارسی گفت: در ایران نو، در ایران پس از اسلام این هنرها جان و جنب و جوش و شور و شرار و شکوه و شگرفی دیگر می‌یابند و از ایران به سرزمین‌ها برده می‌شوند. هنر خوشنویسی هنری است که تن باز است و دمساز، شیوا و شورانگیز و شرر خیز پارسی؛ به همان پایه که سروده‌های پارسی دلاویز هستند.
کزازی ادامه داد: به برهان می‌گویم ایران سرزمین کهن خنیا نیز بوده و نمی‌خواهم به این زمینه بپردازم. خوشنویس آهنگ شنیداری سخن پارسی را به نمود می‌آورد خنیاگر آن را به جهان فراسوی آواها می‌برد و با جادوی زیر و بم در می‌آویزد و هنگامی که این سه با هم پیوند می‌گیرند هنگامه هنری و شور پدید می‌آورند و جامی نو در کالبدش در می‌دمند. این سه هنر دوشادوش یکدیگرند و حتی هم آغوش یکدیگر هستند.
وی تاکید کرد: استاد کابلی یکی از این جان‌آفرینان است. او دست در دامان جانان زده است؛ هنرمند و درویش بر آنم که از یک تیره و تبارند زیرا از خود پرداخته‌اند و پیراخته اند. هنرمند در هنر خود مانند درویش دل‌ریش از بن جان از ژرفای دل می‌آفریند به ویژه خوشنویس و سخنور و خنیاگر.
مولف نامه باستان، تصریح کرد: اگر از جان برنخیزد این هنرها جان برنمی‌انگیزد جان نمی‌آفریند؛ این پیوند را آشکارا در خوی استاد کابلی هم دیده‌ام هنرمند است اما نمود و نشان هنر او را تنها در آفریده‌هایش نمی‌بینیم در رفتار و کردار او نیز هویداست. بیش از هنر نغز و ناب، او ارزنده و برازنده است این خوی خجسته است. مردی مهر افروز، مهرآویز، مهرآگین، فروتن، خودشکن، خونگرم، بزم آرا و همیشه خندان است.
کزازی با بیان اینکه هرگز او را به چهره‌ای دژم ندیده‌ام اظهار داشت: اگر بخواهم صفتی را برای استاد کابلی برگزینم آن واژه نازنین است.
وی توضیح داد: نازنین تنها ویژگی ماه روی نازک تن نیست آنان نازنین هستند اما از گونه‌ای دیگر، ویژگی نازک اندیشان نازک‌دل، نازک‌دل نازنین است؛ کسانی که در خوی و خیم نازک‌اند.
این استاد ادبیات تاکید کرد: استاد کابلی را بسیار نمی‌شناسم و آشنایی من با او از راه دور به پاس هنر وی بوده و هرگز بر خان او ننشستم؛ نیازی نیست، پیوند هنرمند و هنردوست پیوند دل‌هاست نه پیوند تنها اما گویی دوستی است که سال‌ها است او را می‌شناسم. از درگاه دوست برترین هنرآفرین به، آرزو می‌خواهم که دیر به زیاد همچنان شگفتی بی آفریند و ما را در شگفتی‌هایی که می‌آفریند دمساز بگرداند.
احیاگر خط شکسته
احمد فلسفی از شاگردان استاد کابلی نیز در این مراسم اظهار کرد: 40 سال است در محضر استاد می‌آموزم و درکنارشان بودم. استاد کابلی را از سال 58 می‌شناسم و با اطلاعاتی که از ایشان گرفتم از نوجوانی کار خوشنویسی را آغاز کردند و با اخوی خود این کار را از 13 تا 14 سالگی انجام دادند و از آن زمان کار طراحی هم می‌کردند.
وی ادامه داد: تا سال‌ها استاد در کار طراحی بودند و در نقش‌آفرینی فکر کردند و اثر آفریدند. وقتی برای آموختن خوشنویسی و نستعلیق خدمت استاد میرخانی رسیدند و به شکسته متمایل شدند الگویی نداشتند. این جست و جو دشوار بود و منابع خوشنویسی در اختیار علاقه‌مندان نبود.
این استاد خوشنویسی تاکید کرد: منابعی اگر بود نستعلیق بود و منابع خط شکسته در اختیار خوشنویسان نبود؛ عشق و علاقه و جست‌وجوگری این استاد، وی را به مسیری رساند که منابع را بیابند و یاد بگیرند و یاد بدهند.
فلسفی تصریح کرد: در سالیان درازی که استاد هنرآفرینی می کرند به دنبال تلمس در آثار گذشتگان و آثار شکسته بودند و استاد کابلی و همراهانشان در دهه 40 و 50 زحمات زیادی برای به دست آوردن منابع شکسته کشیدند و از این منابع آموزش شکسته که به کلی فراموش شده بود حاصل این تلاش بود.
وی ادامه داد: استاد کابلی را باید احیاگر خط شکسته بدانیم زیرا تا قبل از ایشان تا گلستانه شکسته‌نویسی برای اثرآقرینی و آموزش وجود نداشته است.
این خوشنویس توضیح داد: استاد کابلی هم‌زمان با آموختن آموزش نیز می‌دادند و علاقه استاد به آثار قدما موجب شد وی مجموعه‌دار شود و در زمینه به دست آوردن آثار گذشتگان در زمینه خط جست‌وجوگر باشند و این مهم به عمیق شدن نگاه استاد به خطوط اسلامی شد.
فلسفی تاکید کرد: در 55 سال روح جست و جو گر همراه ایشان بوده و با استفاده از آثار قدیمی‌ها و خلاقیت، وی آثاری را به وجود آورده که به جز قطعه‌نویسی‌های کلاسیک شکسته، هویت شخصی استاد کابلی را دارد.
وی با اشاره به ارتباط خوب استاد با هنرمندان عرصه‌های مختلف تاکید کرد: استاد با فرهیختگان در ارتباط بودند و این ارتباط با اهالی موسیقی، هنرهای تجسمی و حتی تئاتر و سینما، گسترده بود.
جان بخشیدن به خط شکسته
هادی سیف پژوهشگر هنرهای سنتی و نگارنده کتاب نقاشی قهوه‌خانه عنوان کرد: این سنت‌های مبارک باید در همین ایامی که هنرمندان زنده‌اند برگزار شوند نه درزمانی که نیستند چرا که در آن زمان با دل‌شکستگی و آمیخته با شرمی آشکار و پنهان شروع به تعریف و تمجید از آنان می‌کنیم.
وی ادامه داد: من به جرأت و با مدد از فصاحت کلام و دانش ناچیزم می‌گویم خط شکسته ایران مدیون این استاد است. خوشنویسان و شکسته نویسان همه حرمت‌هایشان بر دل و جان ما است اما شکسته نستعلیق به وارثی نیاز داشت. سخن از خوشنویسی است. هنری که وظیفه آشکار پیام‌رسانی دارد. او به شکسته نستعلیق سرزمین من جان جانان بخشید.
این محقق تصریح کرد: به نظر من استاد کابلی برای امانت‌داری آمد و امانت‌داری سنگین‌ترین وظیفه در عرصه تداوم هنر است. بی‌پرده بگویم در خط استاد کابلی نوعی سماع آشکار می‌بینم که به جای پاها چشم‌ها به رقص (حرکت) در بیاید.
سیف تاکید کرد: استاد کابلی بر این عاشقی پای می‌فشارد و از دلتنگی ها دم نمی‌زنند. بزرگترین نشانه عزت هنر در سرزمین من، مراتب خون دل خوردن‌ها، تنهایی‌ها و عرفان‌هایی ست که هنرمندان در طول زندگی‌شان، در مهرورزی‌شان، در قدر دانستن‌ها و ندانستن‌ها با آن روبه‌رو بودند.
وی ادامه داد: من احساسات عجیبی دارم و امروز مقابل وارث شکسته‌نستعلیق نشسته‌ام و به استاد خطاب می‌کنم: حضرت استاد! بایسنقر را کتیبه مسجد گوهرشاد جاودان کرد نه پادشاهی بی‌دوام خودش.
این پژوهشگر گفت: نشسته‌ای بر اریکه شکسته نستعلیق. نمی‌گویم بی‌رقیب ولی می‌گویم با تو شکسته آبرو گرفت و با تو شکسته نشان داد که یکی از فاخرترین قلم‌های خوشنویسی سرزمین من است. با نوشتن‌هایت شعر را به رخ دیگران می‌کشی. چون صدای خوشی داری. چون شعر را درک می‌کنی و عاشق حافظ هستی.
وی یادآور شد: بالاترین نشان این عاشقی از صدای خودت بود که وقتی با هم پای تابلویی ایستادیم، آنچه را که به رشته تحریر در آورده بودی، به قدری خوش خواندی که دل من را به کلام و صدای خودت جذب کردی. امروز نه روز تجلیل بلکه روز آشنایی است.
امیدوار به ثبت مکاتب خط و خطاطی
احمد جلالی نماینده ایران در یونسکو نیز بابا تقدیر از دبیر کل کمیسیون ملی یونسکو- ایران و میزبانی کتابخانه ملی برای برگزاری مراسم نکوداشت استاد یدالله کابلی عنوان کرد: کاری شایسته اتفاق افتاده است؛ حافظ نگرانی‌هایی داشته که یکی از آنها در این گفتار است که چرا به یک نی قندش نمی‌خرند آن کس که کرد صد شکرافشانی از نی قلمی.
وی ادامه داد: حافظ نگران بود که شِکَرافشانی از نی قلم قدردانی نشود اما پس از 700 سال این پیام را می‌دهیم به دلیل همین هشدارها است که ملت قدرشناسی کردند و ما این شکرافشانی از نی قلم یک استاد را تقدیر می‌کنیم.
نماینده ایران در یونسکو توضیح داد: رابطه ابتکارها و مکتب‌های خط و ارتباط با ادبیات و عرفان ما سابقه‌ای دیرینه دارد و وقتی یک قله سر برافراشته حتما سلسله جبالی داشته و دارد. امروز استاد کابلی پس از 5 دهه فعالیت به قله رسیده و در پهنه این سرزمین قافله‌ای وجود دارد و استاد امروز بر قله نشسته‌اند.
جلالی افزود: در یونسکو کنوانسیون 1972 داشتیم که میراث فرهنگی و طبیعی را بر اساسش به ثبت می‌رساندند و اخیرا جنگل‌های هیرکانی به ثبت رسید؛ بعدها این پرسش مطرح شد که ثبت میراث فرهنگی و نمودهای معنوی و ناملموس و سنت‌هایی که در بستر ملی روی ده و غلطیده چی؟ به همین دلیل کنوانسیون میراث ناملموس در سال 2003 تشکیل شد و مکاتب خط ایرانی و آنچه استاد کابلی نمادش است یکی از مواردی است که امیدواریم در قالب این کنوانسیون به ثبت برسد.
وی گفت: 13 اثر را بر این اساس از جمله ردیف‌های آوازی و نوروز ثبت کردیم؛ درباره مکاتب خط و خطاطی ایران امیدواریم یکی از سرفصل‌های ثبت باشد و استاد کابلی ما را در تشکیل این پرونده یاری کند.
با حکم به خوشنویسی نیامدم
استاد یدالله کابلی با تقدیر از دبیرکل کمیسیون ملی یونسکو- ایران با اشاره به سبقه مدیریتی حجت‌الله ایوبی در عرصه‌های مختلف فرهنگی عنوان کرد: هنر خوشنویسی به عنوان هنر مفهومی و ملی با تاریخی بیش از هزار سال، نقشی گسترده از منظر نظریه‌پردازان در کلام منظوم و شعر و ادب و حکمت و فضیلت دارد.
وی با بیان اینکه از خوشنویسی به عنوان هنر قدسی نام برده می‌شود عنوان کرد: در هر گوشه از دنیا که رفتم تنها هنری که از سرزمین ایران درخشان و در جریان است هنر خوشنویسی است.
این استاد خوشنویسی با تقدیر از همه اساتیدی که در گذشته چراغ راه وی برای گسترش خط شکسته و احیای این خط بودند عنوان کرد: خوشحالم بیش از 50 سال از عمرم را در آینه‌داری و تحقق آرزوهای ملی گذاشتم؛ همیشه گفتم به حکم و نظم به این هنر نیامدم و این میراث را نگاهداری کردم و به نوبه خود در کنار کسانی که در احیای شرف و فرهنگ گام برداشتند، ایستادم.
استاد کابلی تصریح کرد: بعد از شادروان سید گلستانه در خط شکسته که آخرین بازمانده این هنر بود تلاش کردم با تمام بی‌بضاعتی و ناتوانی‌ها، به عشق و ایمان این مقصد را ادامه دهم و این یک موهبت الهی بود.
وی گفت: در عرصه آموزش تلاش کردم و خوشحالم امروز خط شکسته که روزگاری به اشکال سطحی به رویت می‌رسید به عنوان یک هنر بالنده با هنرمندان نامی در سراسر کشور تبدیل شده است.
این استاد خط شکسته ایران تاکید کرد: باید از استاد سید حسن میرخانی تقدیر کنم. سرمشقی که در خوشنویسی از حافظ به من دادند برای من که خردسال بودم عجیب به نظر می‌رسد؛ گویند سنگ لعل شود در مقام صبر/ آری شود و لیک به خون جگر شود.
وی گفت: سپاسگزاری می‌کنم از مردمی که خوشنویسی را حمایت کردند؛ کسانی که از روزگار کودکی نقشی اثرگذار در هدایت زندگی من داشتند و امیدوارم در این سال‌های پیش رو به عنایت شما بتوانم با نگاه‌های سرشار از عشق، این مسیر را طی کنم؛ ای خدا این وصل را هجران مکن.
از برنامه‌های جانبی این نکوداشت می‌توان به بازدید از نمایشگاه عکس و آثار استاد کابلی، دف‌نوازی، پخش کلیپ، تکنوازی استاد بهروزی نیا، شعرخوانی آقای شاه منصور، اجرای گروه موسیقی، اجرای استاد کیوان ساکت آهنگساز، نوازندهٔ برجسته تار و سه‌تار، نویسنده و مدرس، رونمایی از تمبر ویژه استاد یدالله کابلی و اهدای دومین نشان عالی کمیسیون ملی یونسکو- ایران به استاد کابلی و اهدای گواهی به هنرمندان افغانستانی اشاره کرد.
همچنین در این مراسم با اهدای هدایایی از جمله لوح تقدیری از طرف فرهنگستان زبان و ادب فارسی، تابلویی از سوی موسسه پویا (همیاران فرهنگ و هنر)، لوح تقدیر و یادمان مشاهیر فرهنگی از طرف شورای اسلامی و شهرداری قزوین، قلم‌تراش از سوی استاد حیدری، قلم طلا از طرف آموزشگاه ساقی، کتاب نفیس مجموعه آثار محمود فرشچیان از سوی انتشارات گویا، لوح تقدیر از طرف دانشگاه تهران، کتابی از سوی خانواده دکتر باستانی پاریزی، لوح تقدیر از طرف انجمن آثار و مفاخر فرهنگی، لوح تقدیر به همراه شاهنامه فردوسی از سوی فرهنگستان هنر، تابلو از طرف شهرداری خوانسار، جام از سوی انجمن خوشنویسان و تابلو از طرف کتابخانه ملی از استاد کابلی تقدیر شد.
در این مراسم حجت‌الله ایوبی دبیرکل کمیسیون ملی یونسکو- ایران، اشرف بروجردی عضو هیئت علمی پژوهشگاه علوم انسانی و مطالعات فرهنگی و رئیس سازمان اسناد و کتابخانه ملی ایران، احمد جلالی نماینده ایران در یونسکو، علی ربیعی سخنگوی دولت، رضا فرجی دانا مشاور رئیس‌جمهور در امور علمی و آموزشی و مشاور عالی رئیس دانشگاه تهران، سید جلال‌الدین کزازی استاد دانشگاه، نویسنده، مترجم، شاهنامه پژوه و پژوهشگر برجسته ایرانی در زبان و ادب فارسی، جواد صباغ معاون اجرایی کمیسیون ملی یونسکو- ایران، هادی سیف پژوهشگر هنرهای سنتی و نگارنده کتاب نقاشی قهوه‌خانه، شهرام ناظری، خواننده، موسیقی‌دان و آهنگساز، احمد فلسفی از شاگردان استاد کابلی و عبدالمهدی مستکین مدیر گروه فرهنگ و هنر کمیسیون ملی یونسکو- ایران حضور داشتند.