به گزارش هنرآنلاین، در ابتدای این نشست افشین شاهرودی درباره تاریخچه انجمن گفت: تشکیل انجمن عکاسان ایران از بیش از 30 سال پیش مطرح بود و از حدود 18 سال پیش بهطور جدی دنبال شد. با گردهمایی حدود 750 عکاس هیات مؤسس انجمن عکاسان ایران انتخاب شد و هیات مؤسس اساسنامهای را برای انجمن تدوین کرد و انجمن تاکنون بدون هیچ کمکی بیش از 10 سال است که فعالیت میکند و تثبیتشده است.
حسن غفاری در ادامه این نشست گفت: متاسفانه شهر تهران چنانکه باید از عکس و تصویر با توجه به سهولت و قابلیت آن استفاده نمیکند. امروز در عصر دیجیتال و تصویر بسیاری از پیامها با زبان تصویر است و خوانش تصویر عمومی شده است اما از عکس و تصویر استفاده نمیشود و ما در تهران دچار خلا تصویری میشویم و ضرورت دارد که در تعریف شهر استفاده بیشتری از عکس شود. مساله دیگر فضای ناامن برای عکاسی است، فضای شهر برای عکاسان آماده نیست و این موضوع نیز ما را دچار خلا تصویری میکند. مجموعههای تصویری و تجهیزات و اسنادی هم که بعضی اشخاص دارند و سرنوشت آنها نامعلوم است که ضرورت دارد برای حفظ آنها فکر و تلاش کرد.
مسعود زنده روح کرمانی در ادامه نشست گفت: انجمن عکاسان ایران نزدیک 1900 عضو از سراسر کشور دارد و 57 درصد اعضای انجمن از استانها، شهرها و روستاهای کشور هستند. انجمن عکاسان ایران فراگیر است و به ژانر خاصی محدود نیست، هفت انجمن تخصصی عکاسی در کشور داریم که هر کدام در یک ژانر فعالیت دارند بنابراین انجمن عکاسان ایران بیشتر بر عکاسی هنری متمرکز است. انجمن و اعضای انجمن برای فعالیت نیازهایی دارند که لازم است در بخشهای دولتی، عمومی و شهری مرتفع شود. بخش عکاسی مستند شهر و حافظه تصویری شهر در حال از بین رفتن است و عکاسی در تهران سخت شده است. وقتی نتوان عکس گرفت حافظه تصویری شهر از بین میرود.
سعید دستوری در این نشست گفت: ناامنی عکاسی در شهر باعث شده عکاسان از عکاسی مستند اجتماعی دور شوند و به سمت فضای انتزاعی بروند. اگر امکان باشد که مذاکراتی با نهادهای دادگستری و قضایی و .. انجام شود تا عکاسان آزاد عکاسی کنند. متاسفانه از یکسو عکاسان به حقوق خود آشنا نیستند و از سوی دیگر حوزه قضایی و دادگستری نیز اشراف لازم را بر مسائل عکاسی ندارد.
محسن راستانی در ادامه نشست گفت: برای مشارکت و تعامل بیشتر کمیسیون فرهنگی شورای اسلامی شهر تهران با انجمنهای هنری، نمایندگانی از انجمنهای هنری در کمیسیون حضور داشته باشند. اگر عکاسان در شهر مشارکت نداشته باشند، حافظه شهر از بین میرود. برای مشارکت عکاسان باید فضای امنی فراهم شود. عکاس مستند اجتماعی به عنوان یک مصلح اجتماعی مطرح میشود و باید مشارکت عکاسان و هنرمندان و انجمنهای هنری با سازمانهای مختلف محقق شود.
محمدمهدی رحیمیان در ادامه گفت: در طول حدود 177 سال تاریخ عکاسی در ایران بهجز ناصرالدینشاه که مرکزی برای تصویر و اسناد ایجاد کرد و موزه عکسخانه شهر که در دهه هفتاد ایجاد شد، هیچ مکان منسجمی برای نگهداری آثار تصویری، اسناد و مکتوبات ایجاد نشده است و تهران فاقد موزه عکس است و هر روز اسناد و آثار تصویری در حال گسترش است. ضرورت دارد شورای اسلامی شهر تهران و شهرداری تهران کمک کنند تا سنگ بنای موزه عکس ایران در مکانی مانند اراضی عباسآباد در کنار سازمان اسناد و کتابخانه ملی ایران گذاشته شود. موزهای که شامل تجهیزات، آثار تصویری و پژوهشکده باشد و بر اساس استانداردهای مدرن طراحی شود تا بتوانیم این میراث را حفظ کنیم. موزه عکس ایران یک عزم ملی نیاز دارد. متاسفانه ما تاریخنگاری و تاریخ شفاهی نداریم و در دانشگاههایی که عکاسی تدریس میشود کرسی تاریخ عکاسی نداریم.
فرزاد هاشمی در ادامه این نشست گفت: وقتی کمیسیون فرهنگی در شورای اسلامی شهر تهران فعالیت دارد یعنی شورا نقش مشورتی و راهبردی دارد بنابراین شورا میبایست مطالباتی را از بخش فرهنگ و هنر داشته باشد. کمیسیون فرهنگی مطالبات و نیازهای خود را مطرح کند تا انجمنها که از امور اجرایی فارغ هستند طرح و ایده بدهند. نیازهای شهر تهران بیان شود تا انجمنهای هنری برای آنها فکر کنند و طرح ارائه کنند که آنچه در شهر تغییر میکند مستندنگاری شود. کمیسیون فرهنگی شورا باید نگران تاریخ تصویری شهر تهران باشد. حدود دو سال قبل طرحی با عنوان "تهران شهری برای فردا با منظری هنرمندانه و ساختار فرهنگی" به شهردار تهران ارائه کردیم که به کمیسیون فرهنگی شورای اسلامی شهر ارائه میکنیم. انجمن عکاسان ایران به پشتوانه اعضا و جامعه عکاسی میتواند در ارتقای آگاهی و سواد بصری مردم نقش داشته باشد.
بابک برزویه در ادامه این نشست گفت: بر اساس تجربههایی که در بازدید از موزههای عکس و سینما در برلین و پاریس داشتم میتوان از آن ایدهها برای راهاندازی موزه عکس ایران استفاده کرد. سالها پیش در قالب تورهای گردشگری تهران تولید محتوای عکس در تهران فراهم بود و یک دوره هم جایزه قلب تهران در منطقه 12 برگزار شد اما این تورها و جایزه دو سال است تعطیل شده و در واقع تولید محتوای تصویری در تهران دچار خلا شده است.
محمد جواد حقشناس، رییس کمیسیون فرهنگی شورای اسلامی شهر تهران در این نشست گفت: عکاسان نقش مهمی در شهر دارند و بخشی از حافظه شهری را عکاسان خلق میکنند و به عکسها در سالهای آینده استناد میشود. بخشی از مسائلی که اعضای هیات مدیره انجمن عکاسان ایران طرح کردند به خاطر نداشتن یک فضای مفاهمه و گفتمانی مشترک در جامعه است و انجمن عکاسان ایران و تصمیم سازان به زبان مشترک نرسیدهاند. البته بخشی از این مسائل و تلقی مربوط به امروز نیست. امروز با تحولات تکنولوژی فهم رابطه تکنولوژی، عکس و جامعه عمومی نشده است و بخشی به عکاسان برمیگردد که با جامعه چنانکه باید گفتگو نکرده است.
حقشناس در ادامه گفت: ممنوعیت عکاسی در شهر معنا ندارد و فقط حفظ حریم خصوصی ضرورت دارد. انجمن عکاسان ایران پیشنویس طرح عکاسی در تهران را تهیه کند تا بعد در نشستهای مشترک انجمن و کمیتههای هنر و فرهنگ کمیسیون فرهنگی شورای شهر تهران نهایی شود و کمیسیون تصویب کند. اگر لازم شد مصوبه شورای اسلامی شهر هم برای آن گرفته شود تا عکاسی در فضاهای عمومی شهر تبیین و روشن شود و عکاسان برای عکاسی در شهر با مشکل مواجه نشوند. مسئله ضروری دیگر این است که فرهنگسازی شود و این فرهنگسازی از همین انجمن آغاز شود اگر فعالیت انجمن از نظر کیفی و کمی تقویت شود حقوق آن دستیافتنیتر خواهد شد. برای برطرف کردن مسائل در مرحله اول نمایندهای از انجمن به کمیسیون معرفی شود تا مشکلات عکاسان برای عکاسی ابتدا در حوزه مدیرت شهری و شهرداری رفع شود و بعد در کل شهر تهران این مسائل برطرف شود.
رییس کمیسیون فرهنگی شورای اسلامی شهر تهران درباره موزه عکس ایران گفت: موزه عکس ایران نیاز امروز است و انجمن عکاسان ایران طرح خود را برای موزه ارائه کند تا بررسی شود. کمیته هنر و فرهنگی کمیسیون نیز گزارشی از آخرین وضعیت موزه عکسخانه شهر برای احیای آن تهیه کند.