سرویس تجسمی هنرآنلاین: رخداد طراحی، رویداد بدون استیتمنتی است که از مباحث و زیر ساخت‌های موجود در ناخودآگاه هنرمند سخن می‌گوید. زیر ساخت‌هایی که باخود ساختار شکنی می‌آورند و از منطق به دور بوده‌اند. هنگامی که ناخودآگاه آدمی نقشی مهم در اثر ایفا می‌کند، بدون شک پای نیمه خودآگاه به میان می‌آید. آنچه در این نمایشگاه جزء مسائل اصلی قرار گرفته، حضور بی حد و مرز نیمه خودآگاه هنرمندان، آنچه در روز با آنها مواجه می‌شوند، بوده است. در این رویداد 13 هنرمند با دیدگاه‌های متفاوت شرکت داشته‌اند و هر کدام سعی در به نمایش گذاشتن ذهنیتی پیش ساخته دارند. ذهنیتی که پیدا و ناپیدا، یک فضای همزمانی از بودن و نبودن، هستی و نیستی را بازنگری می‌کند و ذهن مخاطب را به کشف زیرساخت‌های وجودی آثار، مشغول می‌سازد. در دل نهفته‌هایی که برای دستیابی به آنها باید پرده از اسرارشان برداشت. این اسرار در پشت همهمه‌ای از عناصر بصری قرار دارد و گاهی با نمادها ادغام می‌شود. وجود نقطه، خط و سطح مفهومی دیگر از طراحی را پدید می‌آورد. مفهومی که ناخواسته دری جدید بروی مخاطب باز می‌کند که با پیش فرض‌های او مغایرت دارد.
در نگاه اول تعدادی اثر طراحی و بازی هنرمند با خطوط و سایه به چشم می‌خورد که گاهی با رنگها یا فضاهای گرافیکی عجین شده‌اند. در این مرحله از نگاه کردن مخاطب با رویکردهای متفاوتی در تاریخ هنر مواجه می‌شود. از یک فضای کلاسیک تا آنچه در دنیای مدرنیسم قرار دارد. وجود ردپای خطوط هیجانی و اعتراضی فضای اکسپرسیونیست‌ها، تلفیق دنیای واقعی و غیر واقعی سورئالیست‌ها و آنچه در دنیای مینیمال می‌توان شاهد آن بود به ترتیب در این رویداد مشهود است.
رخداد طراحی را می‌توان عبوری دانست از ذهنیت بیکران هنرمندان به آنچه که می‌نگرند و از خود می‌رانند و یا باز پس می‌گیرند. آنها بی مهابا در عرصه هنر قدم می‌گذارند و آثاری پرمحتوا از حقیقتی واحد را به تصویر می‌کشند. گاهی یک توهم بازتابی از فضای موجود در اجتماع کنونی هنرمند نتیجه کار خواهد شد. این فضا تلفیقی از زندگی مدرن و گذشته‌ای کاملا سنتی را برای مخاطبان یادآور می‌شود که بازنمایی کارکترهایی آشفته در فضایی بی‌هویت مکمل مفهومی آن است.
در بخش دیگر این مجموعه، اشاره به چرخه زندگی از گذشته تا به امروز غوغایی وصف ناپذیر به پا می‌کند. غوغایی که در دیگر آثار، عملی عکس دارد. آرامش موجود در فضای اجتماعی با اشارات خطی دست طراح به ناگاه بر هم می‌خورد و این بارِ معنایی توسط هنرمندان هنگام بازی با کنتراست‌ها، تضاد زشتی و زیبایی، بهره‌گیری از ارزش‌های خطی همچون شعر نو می‌ماند. این شعر، مخاطب را با حجم عظیمی از رویکردهای فمینیستی مواجه می‌سازد، به عبارتی آسیب‌های وارده و خشم موجود نسبت به زنان را شامل می‌شود و در چند فضای متفاوت خود را به نمایش می‌گذارد. آنچه که هر از گاهی هنرمند را در خود فرو می‌برد دستیابی و ایجاد یک فضای مینیمال است. در واقع می‌توان در آن تمامی عناصر موجود در جهان هستی را به هم مرتبط ساخت. در پس هر کدام از این عنصرها فلسفه‌ای بکر و جدا از ذهن وجود دارد که در نمادها و اشکال هندسی نمود پیدا می‌کند و راه را برای دیدن دیگر ترکیب‌بندی‌ها هموار می‌سازد. هر هنرمند از ترکیب بندی منحصر به فرد خود بهره فراوان برده و با زیرکی آن را در خلوتگاه شخصی خود جای داده است. گاهی مخاطب در وهله نخست با یک فضای کاملا متقارن مواجه می‌شود. این نگاهی است متضاد با روند زیرساختی اثر، در واقع یک ترکیب‌بندی نامتقارن بن مایه اصلی و ساختاری آنست. جدا از فضای معنایی و نمادین هر اثر که ذهنیت و شخصیت هنرمندش را بازگو می‌کند، باید در نظر داشت هنرمندان با بهره‌گیری از علم ژرف‌نمایی و ریاضیات فضای تقریبا یکپارچه‌ای را در نمایشگاه ایجاد کرده‌اند. ناگفته نماند که استفاده از این علوم در طراحی از جایگاه ویژه‌ای برخوردار است. علم ژرف‌نمایی در این آثار معانی دیگری به آنها می‌بخشد که با بازی با آن عمق در فضا مفهومی دیگر پیدا می‌کند. همچنین استفاده از علم ریاضی نمایانگر دقت طراح و بن مایه‌های اصولی اولیه در طراحی است.
با توجه به اتفاقات مثبتی که در این رویداد رخ داده، کمیت‌هایی هم به چشم می‌خورد. جدا از کیفیت خوب آثار ارائه شده بعضی از آثار دارای دو هویت هستند. می‌توان آنها را طراحی دانست، اما نمی‌توان از جنبه رنگی و فضای گرافیکی آنها چشم پوشی کرد. در مواردی نیز قدرت دست طراح در کاراکتر ها بیشتر به چشم می‌خورد و نحوه قرار گیری آنها در کادر می‌تواند بحث برانگیز باشد. یکدست نبودن آثار دوجنبه را در بر می‌گیرد. در اولین نگاه مخاطب را گیج و گنگ کرده و به چالش می‌کشد. چالشی بزرگ برای درک تفاوتی که تعامل با خود به همراه دارد. این تعامل بیانگر ارتباطی است کلامی میان کاراکترهای جدا مانده از صحنه و فضاهای به دور مانده از ذهن که گردآورنده به درستی سعی در هدایت این رخداد داشته و شرایطی را فراهم آورده تا ذهن مخاطب درگیر هنجارها و ناهنجاری‌ها و دیگر ساختار شکنی‌های موجود شود. عنوان این نمایشگاه خود از پایه و اساس‌های ایجاد تفکر در ذهن مخاطبان بوده و اشاره به ناگفته‌های هنرمندان دارد.
رخداد طراحی به کوشش احسان نصری جمع آوری شده و تا 22 خرداد ماه 1398 در گالری سیحون به آدرس تهران، خیابان وزراء، خیابان چهارم، پلاک11 ادامه دارد.