سرویس تجسمی هنرآنلاین: نمایشگاه "پیامی جدید به اروپا" با چیدمانی از رسانه‌های متفاوت در شهر برگن، نروژ برپاست. این نمایشگاه که با ایده‌پردازی شهرام انتخابی شکل گرفته است، شامل چند ویدئو (با زیرنویس فارسی و انگلیسی)، چمدان، جعبه‌های چوبی و اشیاء متفاوت است که از 6 اردیبهشت تا 19 خرداد (26 آپریل – 9 ژوئن 2019) در موسسه هنر معاصر "کونستهال 14/3" برپاست. این رویداد توسط (Factory TT Berlin / Tehran) شکل گرفته است و کیوریتوری مجموعه را آسیه سلیمیان برعهده دارد.
آنچه در نمایشگاه "پیامی جدید به اروپا" به نمایش درآمده فیلم‌های کوتاهی است که با مشارکت سیزده نفر از اندیشمندان، دانشگاهیان و شخصیت‌های فرهنگی برجسته ایران که در حوزه‌‌های هنر، علم، روزنامه‌نگاری، ورزش، حقوق، سیاست و... شهرت دارند، ضبط شده است.
در سال‌های اخیر با توجه به مسائل سیاسی و لغو پیمان موسوم به "معامله ایران" از سوی آمریکا، ارتباط مردم کشورهای غرب با ایران با مشکلات زیادی مواجه شده است. از سوی دیگر تبلیغات منفی که در رسانه‌های خارجی درباره ایران وجود دارد، باعث شده است بسیاری از مردم جهان دیدگاه غیرواقعی درباره ایران و مردم آن داشته باشند. در نمایشگاه "پیامی جدید به اروپا" از شرکت‌کنندگان خواسته‌اند تا هر یک پیام شخصی کوتاهی به مخاطبان اروپایی ابراز کند و علاوه بر این، هر یک از شرکت‌کنندگان هدیه شخصی کوچکی در زمینه فعالیت خود به یکی از مخاطبان نمایشگاه اهدا می‌کند. در پایان نمایشگاه، بازدیدکنندگان نیز این امکان را دارند که یک هدیه شخصی کوچک در پاسخ به پیام مصاحبه‌شوندگان به آنها اهدا کنند. هدایای بازدیدکنندگان به ایران منتقل و به شرکت‌کنندگان ایرانی تحویل داده خواهد شد. این نمایشگاه می‌کوشد گفتگویی مستقیم و بی‌واسطه میان مصاحبه‌شونده‌ها و مردم نروژ فراهم کند و بدین‌سان به مسائل شخصی که اغلب در چشم‌انداز رسانه‌ها یافت نمی‌شود، اشاره شود.
مرتضی گودرزی (موسیقیدان، آهنگساز و محقق موسیقی محلی شمال خراسان) هدیه‌ای را برای مخاطبان نمایشگاه ارسال کرده که سرشار از عشق است. او با توصیف قطعه خراسانی "گرایلی" با نام فارسی "گریه لیلی" آلبوم‌های اجرای خود از موسیقی خراسانی را به یکی از مخاطبان نمایشگاه اهدا کرده است.
دکتر نیره توکلی (جامعه‌شناس، محقق، نویسنده، عضو گروه مطالعات علمی تخصصی زنان انجمن جامعه‌شناسی ایران و...) در پیامی که برای اروپاییان ارسال کرده به این نکته اشاره کرده است که زنان ایرانی مثل دریای خروشنده، هر نوع محدودیتی را در هم شکستند و وارد همه عرصه‌های ورزشی، اجتماعی، اقتصادی و... شدند. او برای کسانی که پیامش را دریافت می‌کنند، کتاب را بهترین هدیه دانسته و دو کتاب در زمینه جامعه‌شناسی و رمان به آنها اهدا کرده است.
دکتر سعید عباسپور (نویسنده، شاعر و روانشناس) با مخاطب خود، امیدوارانه از یک ترس تاریک حرف می‌زند. او می‌گوید اگر به زمامداران سیاسی جهان نتوان چندان اعتماد کرد، چرا فریاد روشنفکران جهان، فریاد مردم خردمند کره خاکی بلند نیست. چرا جهان متوجه نیست یک سوراخ کوچک در یک کشتی بزرگ می‌تواند به مرور زمان تمام کشتی را غرق و نابود کند؟ او از کسانی که این پیام را دریافت می‌کنند، می‌خواهد به هرچه دور از مهربانی و زیبایی‌ست، بگویند نه. زیرا به نظر می‌رسد هنوز تنها راهِ رهایی بشر از تیره بختی گفتگوی همدلانه میان انسانهاست.
امیرحسین اعتماد (مدیر گالری اعتماد) با اشاره به سال‌ها زندگی و تحصیل خود در اروپا، می‌گوید که باید به ایران بازگشت و آن را ساخت. او عقیده دارد هنر در سال گذشته رشد عجیبی کرده و هنوز هم این رشد ادامه دارد. او می‌گوید ایران و اروپا همیشه با هم ارتباط داشته‌اند و امروز هم اروپا باید در همه زمینه‌ها با ایران همکاری کند. اعتماد می‌گوید ما مشتاق همکاری با گالری‌داران، موزه‌ها و کیوریتورها هستیم. او با اشاره به علاقه شدید خود به کاشی‌های ایرانی و قدمت آن در تاریخ و فرهنگ ایران، یک یادگاری قدیمی ایرانی را به مخاطب خود هدیه می‌کند.
دکتر ترانه یلدا (معمار و شهرساز) که بزرگ شده اروپا است، متوجه شده در اروپا به خاطر تبلیغات بدی که می‌شود، نگاه خوبی به ایرانی‌ها وجود ندارد. در حالی که ایرانیان به مسافران خارجی علاقه دارند و مهمان دوستی همیشه در فرهنگ ایران وجود داشته است. او می‌گوید اگرچه اروپایی‌های زیادی در ایران زندگی نمی‌کنند اما هر کسی برای کار یا تفریح به ایران آمده، به سختی دل کنده است. بنابراین پیشنهاد می‌کند آنها بیایند و در ایران گردش کنند و هیچ ترسی نداشته باشند. او با اشاره به آنچه در ادبیات ایران با نام "خاک را طوطیای چشم کردن" مطرح است، اندکی از خاک جزیره هرمز را به مخاطب نروژی هدیه می‌کند.
بهمن یوسفی (وکیل) در پیام خود از دیوارهایی می‌گوید که دولت‌ها و حاکمیت‌ها میان کشورها به وجود می‌آورند اما مقابل فرهنگ، هنر و ادبیات را با هیچ دیواری نمی‌شود گرفت. او عقیده دارد امروزه دیوار کشیدن کار بیهوده‌ای است اما بعضی کشورهای اروپایی با سخت کردن صدور ویزا، دیواری میان آدم‌ها کشیده‌اند. هدیه او به عنوان یک وکیل ایرانی، نامه‌ای است که به مخاطب خود تضمین می‌دهد یک سفر راحت و بی‌خطر به ایران همراه با انجام همه خدمات حقوقی توسط او را داشته باشد.
دکتر شهاب میرزائیان (معمار و موسس شرکت معماری مهندسین مشاور منظر بوم نقش) می‌گوید اگر میلیون‌ها سال پیش قاره‌ها از هم جدا نشده بودند الان همه آدم‌ها در یک قاره بودند و این مرزبندی‌های سیاسی و جغرافیایی بین ما نبود. او می‌گوید ایرانی‌ها آدم‌هایی عاشق هستند و به عنوان یادگاری، ظروف سفالی را به مخاطب نمایشگاه اهدا می‌کند.
دکتر پوپک عظیمپور تبریزی (پژوهشگر عروسک و آئین، عضو هیأت علمی دانشکده هنرهای نمایشی و موسیقی پردیس هنرهای زیبای دانشگاه تهران) برای مردم دنیا آرزو دارد که آرامش، صلح درونی و احترام به مام هستی دوباره در آنها زنده شود و همه بتوانند به طبیعت برگردند. او عروسکی را به مخاطبش هدیه کرده که نامش گلنار است. این عروسک، زنی از خراسان شمالی است که کودکی به آغوش دارد و عظیمپور به این وسیله برای همه عشق و محبت و آرامش درونی آرزو می‌کند.
دکتر شیوا دولت آبادی (رئیس انجمن روانشناسی ایران و عضو مؤسس انجمن حمایت از حقوق کودکان) به یاد ماکت کره زمین می‌افتد و از علاقه دوران کودکی‌اش به جغرافیا و شناخت کشورها می‌گوید و اینکه تصور نمی‌کرده در سال‌های بزرگسالی با موانع میان کشورها آشنا می‌شود. او می‌گوید دنیا ورای اختلاف‌ها و تفاوت‌هایی که می‌بینیم، از آن همه ماست و یک چمدان به همراه یک ظرف فیروزه‌ای را به این سفر می‌فرستد.
سید محمد علی ابطحی (نظریه پرداز، سیاستمدار، فعال مدنی، رئیس مؤسسه گفتگوی ادیان) عقیده دارد به مردم ایران و اروپا اجازه نداده‌اند همدیگر را خوب بشناسند. او می‌گوید مردم ایران در طول تاریخ هویت خود را حفظ کرده‌اند و به اروپاییان توصیه می‌کند بیایند و این هویت را ببینند. ابطحی عقیده دارد ما همه انسانیم و مشترکات زیادی داریم. او به عنوان هدیه یک عبا را تقدیم کرده است زیرا عبا در تاریخ ایران و اسلام سمبل وحدت بوده است.
پژمان چمن‌آرائی (مهندس معمار و طراح لباس و اکسسوار و موسس برند PJ Araei) عقیده دارد امروزه نیاز مردم و محیط‌زیست، صلح و دوستی است. او برای انتقال پیام صلح و دوستی یک دستمال جیب و یک پاپیون را آماده کرده که بر آن نقشی از باغ ایرانی همراه با گل و پرنده دیده می‌شود. او این هدیه کهن الگویی را نمادی از صلح ایرانی و نشانه آرامش و تعادل می‌داند.
سارا اعتماد (بازیکن تیم ملی بسکتبال بانوان ایران) می‌گوید اخبار ناراحت کننده‌ای در اطراف ما وجود دارد و خیلی از اتفاق‌ها در جهان رخ می‌دهد که ما در آنها سهیم نیستیم و کاری هم نمی‌توانیم برای آنها انجام دهیم. او می‌گوید اصلا مهم نیست که در چه شرایطی زندگی می‌کنیم، چون هر جای دنیا شرایط خاص خودش را دارد. ولی مهم این است که همیشه باید تلاش کرد، جنگید و جلو رفت. هدیه‌ای که او در نظر گرفته یک آینه است زیرا آینه را نمادی برای تماشای تغیرات می‌داند.
علی دهباشی (روزنامه‌نگار، ادب‌پژوه، نویسنده و سردبیر مجله بخارا) با مروری بر تاریخ ایران می‌گوید مرزهای فرهنگی ایران بسیار گسترده‌تر از مرزهای جغرافیایی آن است و این جغرافیای تاریخی فرهنگی که الان توجهی به آن نمی‌شود، در آینده حرف‌های جدی‌تری خواهد داشت. او ایرانیان را ملتی می‌داند که در ذهنیت شاعران‌شان زندگی می‌کنند، بنابراین عوالم روحی آنها با اروپاییان فرق دارد.