سرویس تجسمی هنرآنلاین: روز جمعه 13 اردیبهشتماه شهر زیبای رامسر پذیرای یک رویداد هنری متفاوت بود. بلوار معلم با درختان سربه فلک کشیده آن، محلی برای تجمع تعدادی از هنرمندان نقاش تهرانی و شهرستانی بود که در کنار یکدیگر قرار گرفتند تا یک روز هنری را برای شهروندان و عابران ایجاد کنند. نخستین سالانه "شهروند:نقاش" که هفته گذشته بخش نخست آن در پل طبیعت تهران با مشارکت دور از انتظار هنرمندان تهرانی برگزار شده بود، این بار در رامسر فرصتی را فراهم کرد تا مردم با هنر و هنرمندان آشنایی بیشتری پیدا کنند.
هنرهای تجسمی در جامعه ایرانی مخاطب محدودی دارد و اغلب مردم هیچ شناخت و آگاهی از این هنرها ندارند. این نقیصه در تهران و شهرستانها مشترک است و شهرهای مختلف، کم یا زیاد با آن مواجه هستند. هدف از رویداد "شهروند: نقاش" آن است که فرصتی را فراهم کند تا هنرمندان نقاش با خروج از آتلیههای خود، در محیطی عمومی قرار گرفته و در مقابل دیدگان کنجکاو مردمی که بسیاری از آنها شناختی از هنر ندارند، به نقاشی بپردازند. در نخستین دوره این رویداد موضوع "شهروند:پرتره" انتخاب شد و به این ترتیب رابطه عمیقتری میان شهروندان با هنرمند و اثر هنری شکل گرفت و آنها توانستند شاهد چگونگی ثبت چهره خود بر صفحه کاغذ یا بوم نقاشی باشند.
جمال عربزاده نایب رییس انجمن هنرمندان نقاش ایران که مسئولیت بخش فنی و انتخاب هنرمندان در نخستین رویداد "شهروند:نقاش" را بر عهده داشته است در گفتوگو با هنرآنلاین درباره برگزاری این رویداد در رامسر گفت: با حدود 30 هنرمند از تهران به رامسر آمدیم تا در کنار نقاشان استان مازندران بخش دوم رویداد شهروند:نقاش را که در این دوره به نقاشی پرتره اختصاص داشت، برگزار کنیم.
عربزاده افزود: اساتید شناخته شده این منطقه را مستقیما دعوت کردیم و یک فراخوان جمعی هم برای هنرمندان مازندران اعلام کردیم. درعین حال با گروههای هنری و انجمنها تماس گرفتیم و از آنها خواستیم اعضای خود را به این رویداد دعوت کنند. در مجموع علاوه بر حدود 30 هنرمندی که دعوت شدند، حدود 50 هنرمند آزاد نیز در روز جمعه 13 اردیبهشت در محل حاضر شده و به نقاشی پرداختند.
او درباره نحوه انتخاب هنرمندان جوان مدعو گفت: بعضی از این افراد عضو انجمن نقاشان هستند و عدهای هم عضو نیستند. همه آنها بر اساس مهارتهای طراحی و نقاشی پرتره انتخاب شدند و پس از مرور سابقه کار تعدادی از هنرمندان، کسانی را انتخاب کردیم که توانایی انجام طراحی یا نقاشی پرتره را داشتند و حداقلهای مورد نظر را دارا بودند. البته همه این افراد در یک سطح نیستند اما جمع آنها نمایی از نسلی است که امروزه طراحی و نقاشی میکنند. قطعا هنرمندان توانمند دیگری نیز هستند که جای آنها در این میان خالی است اما محدودیتهای مکانی، زمانی و تعداد هنرمندان، باعث شد نتوانیم از حضور همه آنها بهرهمند شویم.
عربزاده با اشاره به اینکه برگزاری این رویداد در خارج از تهران برای هر دو گروه هنرمندان تهرانی و شهرستانی توانست مثمرثمر باشد، افزود: هنرمندان جوانی که از تهران آمدند در طول سفر با یکدیگر ارتباطات برقرار کرده و با کار یکدیگر آشنا شدند. همچنین در ارتباط با استادان بودند و کسب تجربه کردند. از سوی دیگر ایجاد ارتباط بین هنرمندان تهران و شهرستان هم تجربه مهمی است و از اصلیترین موارد مورد نظر ما همین موضوع بود.
در برگزاری هر رویدادی باید به ادامه و نتیجه آن هم فکر شود
یعقوب عمامهپیچ از اساتید شناخته شده نقاشی که سالها به تدریس این هنر در دانشگاههای مختلف پرداخته است، از جمله هنرمندانی است که پس از حضور در رویداد پل طبیعت تهران، در رامسر نیز به نقاشی در میان شهروندان پرداخت. او درباره این رویداد گفت: به نظرم اتفاق بسیار خوبی رخ داده و باید چنین اتفاقی تکرار شود تا هنرهای تجسمی و به ویژه نقاشی در بین مردم وارد شود. در حالی که امروزه مرزهای ارتباطی باز است و اطلاعات زیادی به مردم میرسد و آنها میتوانند تمام دستاوردهای دنیای معاصر را بینند، اما زمینه آشنایی مردم با هنر هنوز در کشور برقرار نشده است.
عمامهپیچ ادامه داد: هنرمندان قدیمی پس از تحصیل در هنرستان حمایت میشدند و بیشتر آنها جایگاهی در هنر به دست میآوردند و الان بسیاری از آنها در جهان موقعیت ویژهای دارند. بنابراین آموزش نباید به گونهای باشد که به یک فعالیت شبیه باتلاق تبدیل شود. باید فکری به حال هنرمندان شود و هر رویدادی که برگزار میشود، به ادامه و نتیجه آن هم فکر شود؛ در غیر این صورت این کارها حالت نمایشی و موقتی پیدا میکند.
او با بیان اینکه این سالانه میتواند با رشتههای دیگر ارتباط برقرار کند و میان مردم برود، گفت: در کشور ما ادبیات رشد کرده، چون زمینه آن موجود بوده است؛ اما در هنرهای تجسمی وضعیت ما نزدیک صفر است. باید چنین رویدادهایی وجود داشته باشد و علاوه بر وزارت ارشاد، شهرداری هم این کار را انجام دهد. اما شرط مهم، دنبال کردن و ادامه دادن آنها است چون سرمایه مادی و معنوی زیادی برای آنها مصرف میشود. اگر این رویدادها جایگاه خود را پیدا کند، درک عمومی از هنر بالا میرود و دیگر مردم در مواجهه با نقاش سوالهای خیلی ساده و ابتدایی نمیپرسند.
حسن این برنامه آن است که در شهرستانها گسترش یافت
رشید غلامیپور هنرمندی است که از لنگرود برای شرکت در سالانه "شهروند:نقاش" به رامسر آمده؛ او با اشاره به اینکه از طریق شبکههای اجتماعی از این رویداد مطلع شده است، گفت: هفته گذشته در بخش اول آن که در تهران بود نیز شرکت کردم و به نظرم فضای بسیار خوبی شکل گرفت و به خصوص ارتباط نقاشی با مردم خیلی جالب بود. معمولا نقاشان در آتلیه خود کار میکنند و همیشه در فضایی بسته هستند اما اینجا در معرض دید مردم و کنار آنها کار میکنند و این حسن بزرگ این رویداد است. حسن دیگر آنکه انجمن هنرمندان نقاش این برنامه را در شهرستانها گسترش داد و مردم خارج از تهران نیز میتوانند از این فضا استفاده کرده و با هنرمندان مواجه شوند.
غلامیپور افزود: رویداد "شهروند:نقاش" شروع خیلی خوبی داشت و امیدوارم در آینده هم تکرار شود. خوب است که این رویداد در استانهای دیگر هم تکرار شود تا مردم از آن استفاده کنند. به نظرم این سالانه روند خیلی خوبی خواهد داشت و از مسئولین و اسپانسرهایی که از هنرمندان حمایت کردند تشکر میکنم.
کار انجمن در شکل دادن این رویداد شایسته تقدیر است
حسین طوسی که از تنکابن در سالانه "شهروند:نقاش" رامسر شرکت کرده است، فارغالتحصیل دانشکده هنرهای زیبا و مدرس دانشگاه آزاد تنکابن و عضو انجمن مجسمهسازان ایران است. این هنرمند درباره حضور خود در این رویداد گفت: ابتدا به قصد سر زدن به فضا به رامسر آمدم؛ اما بعد در میان هنرمندان خودم نیز دست به قلم شدم.
طوسی ادامه داد: در مجموع میتوان این رویداد را به فال نیک گرفت چون فعالیتهای هنری در کشور بسیار کم است و مسئولین دست به چنین کارهایی نمیزنند. وزارت ارشاد باید هنرمندان را تشویق به کار کند اما کمتر میبینیم که چنین اتفاقی رخ دهد. بنابراین از این نوع حرکتها استقبال میکنیم و کار انجمن در شکل دادن این رویداد شایسته تقدیر است.
نقاشان میتوانند از تجربیات یکدیگر استفاده کنند
منیره امینی کارشناس ارشد مرمت آثار هنری است و از شهسوار در این رویداد حضور پیدا کرده است. او درباره این تجربه جدید گفت: حضور نقاشان در یک محل بسیار جالب است. تعدادی از هنرمندان در این جمع هستند که همیشه دوست داشتم از نزدیک آنها را ببینم و با نحوه کارشان آشنا شوم و حالا این فرصت برایم فراهم شد. به نظرم خیلی خوب است که در کنار آنها نقاشی کنیم و از تجربیات آنها استفاده کنیم.
امینی ادامه داد: نقاشی کردن در فضا باز و محیط عمومی به نقاش این اعتماد به نفس را میدهد که در کنار سایرین کار کند و زمانی که یک مدل جلوی او نشست بتواند سریع و راحت نقاشی کند. همچنین نقاش میتواند از سایر هنرمندان و فضای اطراف خود تاثیر بگیرد و دیدن عکسالعامل مردم نیز بسیار جالب است.