سرویس تجسمی هنرآنلاین: نمایشگاه چهارمین جشنواره سراسری دانشجویی ژکال با حمایت مرکز هنرهای تجسمی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی در گالری پردیس ملت برپاست. در این دوره 1570 اثر از 602 هنرمند به جشنواره رسید و مرحله نخست داوری آثار در بهمن 97 توسط دکتر امیرحسن سلطانی رئیس دانشگاه هنر، دکتر رضا خدادادی ریاست پردیس فارابی، رضوان صادق‌زاده مدیر گروه نقاشی دانشگاه هنر، رزیتا شرف‌جهان و حامد صحیحی برگزار شد و از بین آثار رسیده 130 اثر از 101 هنرمند به مرحله بعدی راه پیدا کرد. با پایان تعطیلات نوروز، مرحله بعدی داوری آثار با حضور فرح اصولی، معصومه مظفری، بهنام کامرانی، جمال عرب‌زاده و پویا آریان‌پور برگزار شد و در نهایت 111 اثر نقاشی، چاپ دستی، طراحی و کلاژ از 83 هنرمند توسط داوران به مرحله نمایشگاهی راه یافتند.
این جشنواره از سال 1393 به همت دانشجویان دانشگاه هنر راه‌اندازی شد و توانست اعتبار خوبی را برای خود طی سالیان گذشته کسب کند. ویژگی خاص این جشنواره توجهی است که به تمامی دانشجویان رشته نقاشی در کل کشور داشته است. به طور معمول دانشجویان تهرانی بیشترین آثار را به جشنواره ارسال می‌کنند؛ چرا که تعداد دانشکده‌های هنر در تهران از بقیه استان‌های کشور بیشتر است. اما در چهارمین دوره جشنواره به دلیل تبلیغات گسترده‌ای که انجام گرفت، آثاری از نقاط دور کشور نیز به جشنواره رسید و همه دانشجویان رشته‌های مختلف که علاقه به نقاشی داشتند آثار خود را از شمال، جنوب، شرق و غرب کشور به جشنواره ارسال کردند. طیف بسیار گسترده و متفاوتی از کارها به دبیرخانه جشنواره رسید که سمت و سوی مشخصی نداشتند و با توجه به اینکه داوران نیز نوع نگاه و سلیقه متفاوتی داشتند، آثاری که در نهایت انتخاب شده بسیار متفاوت از یکدیگر هستند.
بخشی از آثار این مجموعه به نقاشی‌های فیگوراتیو اختصاص دارد و هرکدام از هنرمندان جوان با رویکردی خاص به انسان پرداخته است. بعضی آثار تنها جنبه بازنمایی زندگی را دارند و بعضی دیگر حاوی نکته یا پیامی هستند. مائده اکبری فریمانی در تابلوی خود دختر جوانی را به تصویر کشیده است که بندهایی نازک، بدن او را احاطه کرده و او را به اسارت درآورده است. محمدجواد صیادیان، مردی را با لباس ویژه زنبورداری به تصویر کشیده اما این شخص به‌جای کندوهای زنبور عسل، در میان گل‌های آپارتمانی نشسته است. اما در تابلوی آرمینه نگهداری به سختی می‌توان فیگور انسان را تشخیص داد. در واقع سطح خاکستری که بر زمینه سفید قرار دارد با چند نقطه که به عنوان چشم و دهان روی صورت او قرار گرفته است، انسانی بر زمین افتاده و در حال فریاد زدن را تداعی می‌کند. فاطمه عزیزپور افرادی از نسل جوان را نقاشی کرده است که ماسکی بر صورت دارند و گویی هویت خود را پنهان می‌کنند. آدم‌ها در تابلوی مونا حسین‌زاده، موجوداتی عضلانی و قوی هستند که سر ندارند و دست و پاهای آن‌ها به‌جای داشتن انگشت، مانند هرمی نوک تیز است. اما پریسا حیدرزاده در تابلوی رئال "مهاجر" افرادی را نمایش داده است که در حال بار زدن یک کامیون هستند و گویی لحظه‌ای از یک فعالیت گروهی را ثبت کرده است.
منظره نیز از دیگر موضوعاتی است که هیچ‌گاه کهنه نشده و در تمام طول تاریخ هنر جایگاه خود را در میان نقاشان داشته است. اما همان‌طور که انتظار می‌رود مناظری که توسط نقاشان جوان به تصویر کشیده شده است با بیانی شخصی و برآمده از نگاه و سلیقه آن‌ها هستند. سعیده همتی در تابلوی خود با چند خط مورب و سطوح رنگی، فضایی مانند قطب و قطعات بزرگ یخ‌های شناور را به تصویر کشیده و دغدغه‌های زیست‌محیطی درباره گرمای زمین را یادآوری می‌کند. در تابلوی حنانه جالو، با کوهستانی مواجه هستیم که قله‌های رنگارنگ آن به سادگی با خطوط هفت و هشتی ترسیم شده‌اند. پارمیس فخری نیز رودخانه و درختان اطراف آن را با خطوطی مواج و رها به تصویر کشیده است، به گونه‌ای که اثر در نگاه اول مانند یک تابلوی انتزاعی دیده می‌شود.
از سوی دیگر عده‌ای از هنرمندان به مناظر شهری پرداخته‌اند. این مناظر ممکن است واقعی و ملموس باشند یا با الگو گرفتن از مکان‌های واقعی، فضایی خیالی را در راستای اهداف نقاش به نمایش بکشند. پردیس رهبر در اثری از مجموعه "خلأ" فضایی شبیه حیاط یک خانه را به تصویر کشیده است که در میان آن گودالی تاریک وجود دارد. مهیار بهرام اصل در اثری با نام "فروپاشی" نمایی از برج‌های بلند و جرثقیل‌های غول‌آسا را در فضایی تیره و تاریک نمایش داده است، درحالی‌که انبوهی از انسان‌های دفرمه شده و آسیب‌دیده در جلوی تصویر دیده می‌شوند. اما زینب سرمدی در تابلوی "مسیر" فضا را به شکل واقعی نمایش داده است و گویی مخاطب در حال عبور از خیابانی است که در کنار آن ساختمان‌های بلند و داربست‌ها قرار دارند. زهرا زمانی در تابلوهایی با نام "شهر فرنگ" تصویری از ساختمان‌های کهن را درون آب نشان داده و مخاطب را به یاد ونیز می‌اندازد. این نقاشی‌ها با قرار گرفتن در قاب دایره، یادآور همان تصاویری است که زمانی مردم در دستگاه‌های شهر فرنگ تماشا می‌کردند.
تصاویر خیالی با ترکیبی از سوژه‌های متنوع نیز از دیگر آثاری است که در این مجموعه دیده می‌شود. بهناز تسلیمی در تابلوی "هبوط" با خطوط ساده انسانی را در حال افتادن بر زمین به تصویر کشیده است و فضای اطراف او تپه‌هایی سبز همراه با ساختمانی عجیب است. رضا نوروززاده در تابلوی "یادداشت بچگی" با خودکارهای رنگی، تصویری شلوغ و درهم به وجود آورده است که در آن انواع شکل‌ها و فرم‌ها با موضوعات مختلف دیده می‌شود که هرکدام می‌تواند بخشی از خاطرات او باشد. شادی یوسفی نیز در تابلوی "نگارگری جلایری" با الهام از نقاشی کهن ایرانی یک نقاشی بدون پرسپکتیو با هم‌زمانی چند روایت مختلف را ارائه کرده است، با این تفاوت که آدم‌ها و فضاها در این اثر رنگ و بوی امروزی دارند و نشانی از ظاهر و روحیات کهن در آن‌ها نیست.
نمایشگاه نمایشگاه چهارمین جشنواره دانشجویی ژکال تا روز ششم اردیبهشت در گالری پردیس ملت برپا است و مراسم اختتامیه چهارمین جشنواره سراسری دانشجویی نقاشی ژکال عصر ششم اردیبهشت در سالن فارابی پردیس کاربردی دانشگاه هنر با حضور هنرمندان، اساتید و داوران برگزار خواهد شد.