سرویس تجسمی هنرآنلاین: نمایشگاه نقاشی شادی نویانی با نام "هبوط" در گالری شیرین برپاست. در این نمایشگاه 28 تابلوی نقاشی با تکنیک رنگ و روغن به نمایش درآمده است. نویانی در گفت‌وگو با هنرآنلاین با اشاره به جایگاه انسان در آثار خود گفت: از ابتدا، کارم روی مسئله انسان و مناسبات بشری متمرکز بود و همواره در دوره‌های مختلف آثارم، سعی کردم از دریچه‌ای روانکاوانه و جامعه‌شناسانه با چالش‌ها و پیچیدگی‌های انسان معاصر مواجه شوم.
نویانی درباره مجموعه جدید خود گفت: زمانی که انسان وارد دوره میان‌سالی می‌شود به این فکر می‌کند که چه عاملی باعث این همه تلاش در طول زندگی شده است. با وجود اینکه سرانجام همه ما مرگ است، اما آدم‌ها در حد توان خود تلاش می‌کنند تا به نوعی در این دنیا اثر بگذارند. اگرچه انسان میراست اما میل به جاودانگی و ماندن اسم ما در دنیا، باعث می‌شود انسان فعالیت‌هایی فراتر از نیازهای ابتدایی خود انجام دهد.
نویانی ادامه داد: مجموعه فعلی من در ارتباط با مشاهیر است. بسیاری از شخصیت‌های مشهور سیاسی یا فرهنگی، در لحظه مرگ خود در مکانی بودند که عکاسانی هم آنجا حضور داشته و آن لحظه را ثبت کرده‌اند. علاوه بر این افراد دیگری هم در آن محیط بوده‌اند که ناخودآگاه با حضور در این عکس در تاریخ ثبت شده‌اند.
او با بیان اینکه مرگ مهم‌ترین اتفاق زندگی بشر است، گفت: اگر مرگ نباشد زندگی هم وجود ندارد. در جامعه‌ای که مرگ را نفی می‌کند، زندگی در لحظه معنا دارد، آدمی برنامه‌ای برای آینده زندگی خود ندارد و کهولت مایه افسردگی و نامیدی است. گاهی اوقات آخرین تصویر یک شخصیت، تاثیرگذارتر از تمام عکس‌هایی است که او را قوی، سمبلیک و آرمانی نشان داده است، چرا که شما را با حقیقتی مواجه می‌کند که ذهن‌تان از آن می‌گریزد.
او درباره نحوه انتخاب این تصاویر گفت: پروژه من مربوط به مشاهیر سیاسی و فرهنگی ایران و جهان است. من بیش از 150 عکس گردآوری کرده‌ام که بخشی از آنها در مجموعه بعدی آثارم استفاده می‌شوند. کار من یک مجموعه مستندنگاری با رجوع به آن چیزی است که وجود دارد. عکس‌ها را در اینترنت پیدا کردم و بیشتر آنها با توجه به قدیمی بودن، کیفیت پایینی دارند یا سیاه و سفید هستند. به عکس‌هایی که پتانسیل زیبایی‌شناسی دارند یا افراد مطرح‌تری در آنها وجود دارند و یا لحظه تاریخی خاصی در آنها ثبت شده است، بیشتر توجه کردم.
نویانی ادامه داد: برای تبدیل عکس‌ها به نقاشی، آنها را عین به عین پیاده نکردم، چون هم عکس‌ها کیفیت خوبی نداشتند و هم ضرورتی نداشت که همه چیز را دقیق پیاده کنم. با وجود این ترکیب‌بندی تصویر و آدم‌هایی که در کادر هستند بر اساس همان عکس تاریخی شکل گرفته است و در عین حال مباحث زیبایی‌‌شناسانه و نقاشانه به آنها اضافه شده است. همچنین در مورد عکس‌های سیاه و سفید، بر اساس رنگ‌ها و فضای رایج در آن دوره تاریخی و نشانه‌شناسی رنگ‌ها، نقاشی‌ها را رنگین خلق کردم. در همه این مراحل تلاش من این بود که ارزش تاریخی و خبری عکس‌ها را زیر سوال نبرم.
او درباره تبدیل عکس به نقاشی گفت: زمانی که از یک لحظه تاریخی عکس گرفته شده است، تنها آن عکس اولیه‌ای که در دست عکاس هست دارای ارزش ویژه است و پس از آن بارها در رسانه تکثیر شده و کیفیت تک بودن خود را از دست می‌دهد. اما زمانی که آن عکس تبدیل به نقاشی می‌شود، دوباره دارای هویت یگانه می‌شود، چون باز هم تنها یک عدد از آن موجود است.
نویانی درباره واکنش مخاطبان گفت: دیدن عکس‌های زیاد باعث می‌شود اهمیت آنها در ذهن افراد پایین بیاید. اما وقتی وارد گالری می‌شوند، با تصاویری مواجه هستند که بستر تاریخی دارد ولی از نگاه یک شخص دیگر کشیده شده است و احساسات او در آنها بروز پیدا کرده است. دیدن دوباره این تصاویر برای مخاطبان اهمیت داشت و تلاش می‌کردند درباره دلیل مرگ، چگونگی صحنه و... اطلاعاتی کسب کنند.
نویانی ادامه داد: این مجموعه صرفا نقاشی از روی عکس نیست. ممکن است شما در طول سال با یک عکس این چنینی در اینترنت مواجه شوید، اما در این نمایشگاه با یک آرشیو مواجه هستید که 28 نقاشی از تصاویر مستند تاریخی را در کنار هم نمایش می‌دهد. یکی از پارامترهایی که باعث شد بتوانم این عکس‌ها را در کنار هم جمع کنم، وجود رسانه است. اگر اینترنت وجود نداشت برای یافتن این عکس‌ها باید دور دنیا را می‌گشتم تا بتوانم یک مجموعه شکل دهم.
نمایشگاه نقاشی شادی نویانی تا 2 آبان در گالری شیرین برپاست. علاقه‌مندان می‌توانند به آدرس خیابان کریم‌خان زند، خیابان سنایی، کوچه 13 شماره 5 مراجعه کنند.