به گزارش هنرآنلاین، هفته گذشته، معاون امور هنری وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی در نامه‌ای به مدیرکل هنرهای تجسمی دستور داد ساز و کاری برای پیشگیری از ارائه آثار کپی و رسیدگی به این موضوع برنامه‌ریزی شود.
آیدین آغداشلو، نقاش شناخته شده، در این باره اظهار نظر کرد: این فکر بسیار خوبی است اما به شرط اینکه همراه با مداخله دولت نباشد. چیزی که به نظر بنده می‌رسد این است که مرکزی برای بررسی اصالت آثار هنری تاسیس شود و وزارت ارشاد تنها در این زمینه مشارکت داشته باشد. به این صورت خریداران آثار هنری به این مرکز مراجعه می‌کنند و نظر کارشناسان این مرکز مرجع نهایی تصمیم‌گیری خواهد بود.
او گفت: این مرکز باید با حضور کارشناسان، مرمت‌گران و صاحب‌نظران تاسیس شود و مجهز به ابزار آزمایشگاهی و دانش روز باشد. البته با توجه به مشکلات اقتصادی که دولت با آن دست به گریبان است انتظار زیادی نداریم اما ضرورت وجودی آن احساس می‌شود.
این کارشناس آثار هنری درباره تجهیز آزمایشگاه‌های مورد نظر گفت: می‌توان دستگاه‌ها را به مرور از خارج کشور وارد کرد چون چنین ابزار و تجهیزاتی در دنیا وجود دارد. افرادی در دانشگاه‌ها در همین زمینه تحصیل کرده‌اند. اطلاع دارم که کارشناسان تحصیل‌کرده مرمت و شناسایی آثار هنری که در دانشگاه‌های معتبر تحصیل کرده‌اند در کشورمان داریم که می‌توانیم به راحتی آنها را دعوت به کار کنیم.
آغداشلو استفاده از ظرفیت انجمن‌های صنفی را بهترین راهکار برای شکل‌گیری این سازوکار دانست و گفت: انجمن‌های صنفی به اندازه کافی ظرفیت و امکانات کارشناسی برای بررسی اصالت آثار دارند و حمایت دولت از آنها می‌تواند بهترین راه برای تاسیس آزمایشگاهی برای بررسی اصالت آثار هنری باشد، امیدوارم با این تمهیدات دیگر شاهد نباشیم هرکس بر اساس خوابی که دیده است اعلام کند فلان اثر کپی است،چنین ادعاهای غیرحرفه‌ای به هنرهای تجسمی آسیب زیادی می‌زند.
این هنرمند همچنین گفت: ما کارشناسان خوبی در همین تهران برای بررسی آثار هنری داریم که همین حالا خریداران به آنها مراجعه می‌کنند. اما تشکیل مرکزی برای کارشناسی این حسن را دارد که رای نهایی با اجماع چند کارشناس صادر می‌شود و درواقع نظر اکثریت مبنای تصمیم‌گیری قرار می‌گیرد.
او گفت: کسی که به اصالت یک اثر شک می‌کند پول کارشناسی را می‌دهد و اثر در این مرکز کارشناسی می‌شود. این‌طور دیگر کسی بر حسب احساس شخصی کاری را کپی معرفی نمی‌کند و اگر فردی مدام آثار هنرمندان مختلف را کپی بنامد و ادعایش ثابت نشود، طور دیگری با او رفتار می‌شود.
آغداشلو درباره دخالت قضایی در مسئله آثار کپی نیز توضیح داد: اگر کسی شکایتی داشته باشد می‌تواند آن را به دادگاه ببرد. کارشناسان دادگستری هم سال‌هاست این پرونده‌ها را بررسی می‌کنند. اما مسئله اینجاست که کارشناسان دادگستری ممکن است در یک زمینه خبره باشند و در یک زمینه نباشند. نباید از کسی که متخصص فلز است انتظار داشت اصالت نقاشی معاصر را بررسی کند. بنابراین هم می‌توان مرکز کارشناسی را مرجع بررسی دانست و هم می‌توان به شکلی عمل کرد که کارشناسان دادگستری و کارشناسان مرکز آزمایشگاهی که گفتم با همکاری هم روی این پرونده‌ها کار کنند.
آیدین آغداشلو در پایان گفت: به این روند امیدوارم زیرا آن را کاملا در دسترس و عملی می‌دانم. کافی است وزارت ارشاد یکی از فضاهایی که در اختیار دارد به این کار اختصاص دهد و کار را به انجمن‌های صنفی هنرهای تجسمی واگذار کند