سرویس تجسمی هنرآنلاین: نمایشگاه عکسهای تئاتر فرهاد جاوید در گالری سایه برپاست. این هنرمند درباره آثارش گفت: از سال ۷۹ عکاسی تئاتر میکنم اما سالهای اول حرفهای کار نمیکردم. از سال ۸۵ دیگر این کار را به صورت حرفهای دنبال کردم. در این سالها خلایی حس میکردم که ناشی از برگزار نشدن نمایشگاههای انفرادی با موضوع عکاسی تئاتر بود.
او توضیح داد: نمایشگاههای عکس تئاتر همیشه فقط در حاشیه جشنوارهها برگزار میشوند و هویت مستقلی ندارند. به همین دلیل تصمیم گرفتم نمایشگاه انفرادی عکسهایم با موضوع تئاتر را برگزار کنم.
جاوید توضیح داد: عکسهای این نمایشگاه شامل تئاترهایی است که در سه چهار سال اخیر روی صحنه رفتهاند. دلیل این تصمیم هم آن بود که مخاطبان نمایشها را دیده باشند و بتوانند با عکسها ارتباط برقرار کنند. در مجموع ۴۶ قطعه عکس در نمایشگاه است که یکی از آنها عکس برگزیده جشنواره تئاتر فجر در سال ۹۵ بود. این عکس از نمایش "می سی سی پی نشسته میمیرد" اثر همایون غنیزاده است.
این هنرمند توضیح داد: امروز همه فکر میکنند که عکاسی از تئاتر کار سادهای است. هرکس با دوربین موبایلش عکس از گل و پروانه گرفته است گمان میکند که میتواند عکاس تئاتر هم باشد. کارگردانها هم برای اهداف تبلیغاتی خودشان اجرای عکاسان میگذارند و این دوربین به دستها میآیند و از این اجرا عکس میگیرند. در صورتی که هیچیک از این افراد میزانسن، نور، صحنه و ... را نمیشناسند.
فرهاد جاوید ادامه داد: این افراد فقط میآیند که از چهره هنرپیشههای مطرح کلوزآپ بگیرند و کارشان اصلا ربطی به عکاسی از تئاتر ندارد. در حالی که مخاطب عکس تئاتر باید از دیدن فضا لذت ببرد. در نمایشگاه من چهره هنرپیشهها چندان معلوم نیست. البته مواردی بوده که تئاتر تک پرسوناژ بوده یا دلیل دیگری وجود داشته که گرفتن چهره هنرپیشه لازم بوده است. اما تمرکزم بر صحنه و نور و موارد دیگر تئاتر است.
او گفت: به شخصه مخالف صد در صد اجرای عکاسان در تئاتر هستم. بعضی گروههای تئاتر نمیخواهند برای عکس هزینه کنند و برای همین از عکاسان غیرحرفهای میخواهند که عکس بگیرند. چه لزومی دارد بیست سی نفر که اصلا صحنه و نور را نمیشناسند بیایند مزاحم بازی بازیگران شوند. اجرای رسانهای هم که دارد کم کم از مد میافتد.
وی توضیح داد: درست است که عکسهای زیادی از تئاتر گرفته میشود ولی به جرات میگویم به تعداد انگشتان یک دست هم عکاس تئاتر نداریم. البته دوستان مطبوعاتی عکسهایی میگیرند که گاهی هم خوب میشود، ولی عکاس تئاتر به معنای حرفهای کم داریم. عکاسی و تئاتر هر دو هنرهای محجوری هستند. چه برسد به اینکه از عکاسی تئاتر حرف بزنیم.
جاوید گفت: تنها چیزی که از تئاتر میماند عکس و پوستر است. برای همین به نظرم مهم است که بعد از پایان اجرا آلبومی از عکسهای آن تهیه شود و لااقل به دست عوامل تئاتر برسد. امروز هم که با امکانات دیجیتال این موضوع سخت نیست. سالانه عکاسی بین ۱۰ تا ۱۵ نمایش را به عهده میگیرم و همیشه تلاش کردم کارگردان را مجاب کنم که این آلبوم را تهیه کند.
فرهاد جاوید در پایان گفت: خوشبختانه استقبال خیلی خوبی از نمایشگاه شد و چهرههای هنری به تماشای عکسها نشستند.
نمایشگاه عکسهای فرهاد جاوید با عنوان "چشمانداز میان دو تاریکی" تا ۲۱ شهریور در گالری سایه به نشانی خیابان کریمخان، خیابان سنایی، خیابان سیزدهم، شماره ۲۱ برپاست.