سرویس تجسمی هنرآنلاین: نمایشگاه نقاشی علیرضا باقی با عنوان "خانه‌ای به اندازه" در گالری هور، نمایشگاه آثار حجم و چیدمان سولماز لینهارد با عنوان "دم" در گالری آریانا، نمایشگاه نقاشی الیکا کشاورز با عنوان " کجا دنبال مفهومی برای عشق می‌گردی؟" در نگارخانه نگر و نمایشگاه آثار همایون برومندی با عنوان "همایونی" در گالری ثالث سوژه‌های این هفته گالری‌گردی هنرآنلاین هستند.  

 

خانه امن

نمایشگاه نقاشی علیرضا باقی با عنوان "خانه‌ای به اندازه" در گالری هور برپاست. در آثار رئالیستی باقی با موضوعی ساده و آشنا مواجه هستیم که به سادگی روایت شده و در مقابل چشمان مخاطبان قرار گرفته است. خانه، فضای درون اتاق‌ها و آنچه در میان دیوارها قرار گرفته است، در قاب‌های علیرضا باقی جلوه‌ای نو یافته‌اند و مخاطب را وادار می‌کنند با نادیده گرفتن سکون و رخوت آنها، به دنبال هویتی متفاوت در این جزییات باشد.

باقی برای نقاشی کردن به دنبال عنصر متفاوت یا فضای خاصی نگشته است، کنج اتاق‌ها، کمدهای خالی یا اسباب منزل که همیشه هدف نگاه‌های بی‌توجه انسان هستند، این بار با نگاه تیزبین هنرمند، ارزشی مضاعف یافته‌اند. خانه قدیمی با درهای چوبی و پیش بخاری‌هایی که امروزه در هیچ خانه‌ای یافت نمی‌شود، حسی نوستالژیک را در مخاطب برمی‌انگیزد و شاید این نقاشی‌ها را بتوان ابزاری برای ثبت آخرین نمونه‌ها از چنین خانه‌های ایرانی دانست.

عنصر نور نقش مهمی در این تصاویر دارد. آفتابی که از درها و پنجره‌های گشوده، داخل اتاق می‌شود، یا تاریکی اتاق‌ها در غروب، نه تنها این فضای یکسان را از نظر بصری و حسی دچار تغییر می‌کند، بلکه نشانی از گذر عمر افرادی است که در هیچ کدام از این تصاویر حضور ندارند. در واقع عنصر بارز این تابلوها غیبت انسانی است که بدون شک وجود و حضور او باعث هویت‌بخشی و وجود این خانه و لوازم آن است.

 نمایشگاه نقاشی علیرضا باقی در گالری هور

اما هنرمند برای تصویر کردن انسان نیازی به حضور فیزیکی او در قاب تصویر ندیده است. درِ باز اتاق یا کمد به سادگی می‌تواند نشان دهنده عبور انسانی باشد که با بی‌ملاحظگی یا به دلیل عجله، فضا را ترک کرده است. مبل مخمل قدیمی که رو به پنجره قرار دارد باعث می‌شود مخاطب تصویر پیرمرد یا پیرزنی را که بر روی آن نشسته و به حیاط خیره شده است را تجسم کند. حتی ضبط صوت دوبانده روی طاقچه نشانه حضور شخصی جوان در این خانه است.

برخورد آزاد و راحت علیرضا باقی با رنگ، قلم و بوم باعث شده است تصاویر واقع‌گرایانه او با ساده‌گرایی دلنشینی همراه باشد و آنچه به چشم می‌آید خاطره‌ای دور از خانه ایرانی است که با گذر زمانی نه چندان طولانی به نوستالژی مردم شهرنشین تبدیل شده است.

نمایشگاه نقاشی علیرضا باقی با عنوان "خانه‌ای به اندازه" تا 26 مرداد در گالری هور برپاست. این گالری در خیابان مطهری، خیابان میرزای شیرازی شمالی، کوچه نعیمی، شماره 12 قرار دارد.

 

حجم‌های رویایی

نمایشگاه آثار حجم و چیدمان سولماز لینهارد با عنوان "دم" در گالری آریانا برپاست. اگر مخاطب با تصوری از پیش ساخته شده درباره مجسمه یا متریال‌های رایج در حجم‌سازی وارد گالری شود، با آثاری متفاوت مواجه می‌شود که می‌تواند او را با شگفتی روبه رو کند. لینهارد در تمامی آثار این مجموعه تنها از یک فرم و ماده استفاده کرده است، اما نحوه برخورد او با فرم و چیدمان آثار باعث شده است این مجموعه دچار یکنواختی نشود.

حجم‌های این مجموعه با استفاده از توری‌هایی رنگین ساخته شده‌اند که با چرخاندن، گلوله کردن و جمع کردن، فرم‌هایی آزاد و لطیف را به وجود آورده‌اند. این حجم‌های مشابه، از یک سو با استفاده از طیف متنوع رنگ‌های به کار رفته در آنها و از سوی دیگر تفاوت اندک در نحوه شکل دادن آنها، فرم‌هایی متنوع پیدا کرده‌اند.

 نمایشگاه آثار سولماز لینهارد در گالری آریانا

 

لینهارد بخشی از این حجم‌ها را از سقف آویزان کرده است و فرم‌های معلق در فضا به مخاطب این امکان را می‌دهند تا با گردش در اطراف آنها درکی کامل از این حجم‌ها پیدا کند. اما تغییر در ابعاد حجم‌ها برای هنرمند این امکان را فراهم کرده است که آنها را در قاب‌های سفید محصور کرده و ترکیب‌بندی‌های متفاوتی را از کنار هم قرار گرفتن آنها به وجود آورد. فرم‌های منحنی وقتی در قاب قرار گرفته‌اند مانند ترکیبی از گل‌ها یا مناظر به نظر می‌رسند و حتی گاه قرار گرفتن فرم‌هایی گیاه‌گونه درون توری‌ها، این احساس را افزایش می‌دهد.

نمایشگاه آثار حجم و چیدمان سولماز لینهارد با عنوان "دم" تا 23 مرداد در گالری آریانا به نشانی الهیه، انتهای خیابان مریم شرقی، ابتدای خیابان فرشته (شهید فیاضی)، شماره 9 برپاست.

 

نوری در تاریکی

نمایشگاه نقاشی الیکا کشاورز با عنوان " کجا دنبال مفهومی برای عشق می‌گردی؟" در نگارخانه نگر برپاست. کشاورز در این مجموعه دنیایی آشوب‌زده و آخرالزمانی را به تصویر کشیده است که آینده‌ای محتوم را برای انسان متصور می‌شود. آدم‌ها در این تصاویر افرادی بی‌هویت هستند که یا چهره‌ای ندارند و یا صورت خود را با ماسک پوشانده‌اند. در این فضای تیره و آشفته افرادی دیده می‌شوند که از نمایاندن چهره خود بیم دارند و یا ترجیح می‌دهند خود را به شکلی دیگر نشان دهند.

در تمامی تابلوها پرتو نوری دیده می‌شود که از دوردست به دل تاریکی دمیده است و مانند امیدی در میان مصائب و دشواری‌ها، توجه آدم‌ها را به خود جلب می‌کند. کشاورز این پرتو نور را به عنوان نمادی از عشق و محبت در نظر گرفته است که فضای دل‌مرده و بی‌احساس زندگی افراد را تحت تاثیر قرار می‌دهد. تضاد رنگ‌های روشن و سرد با رنگ‌های آتشین و گرمی که داغی و التهاب فضای موجود را نشان می‌دهند، از ویژگی‌های بارز این تصاویر است.

نمایشگاه نقاشی الیکا کشاورز در گالری نگر

فضا و کاراکترهایی که توسط کشاورز طراحی شده است ویژگی‌هایی دارند که باعث می‌شوند مخاطب خود را در برابر یک فیلم انیمیشن فرض کند. صحنه‌های روایت‌گر تابلوها داستان‌های قابل فهمی را برای مخاطب بازگو می‌کنند و زاویه نگاه هنرمند گاه یادآور کادرهایی از کمیک‌استریپ است. فیگورها در عین اینکه ساده و آزادانه طراحی شده‌اند، فرمی گویا دارند که می‌تواند انتقال حس را به خوبی انجام دهند.

نمایشگاه نقاشی الیکا کشاورز با عنوان "کجا دنبال مفهومی برای عشق می‌گردی؟" تا 17 مرداد ماه در نگارخانه نگر واقع در قیطریه، ضلع جنوبی پارک، خیابان روشنایی، کوچه دلارام، پلاک 33، زنگ سوم برپاست.

 

از نام تا حجم

نمایشگاه آثار همایون برومندی با عنوان "همایونی" در گالری ثالث برپاست. آنچه در این نمایشگاه دیده می‌شود حجم‌هایی هستند که همگی یک فرم واحد را با شکل‌هایی متنوع نمایش می‌دهند. اگر چه حرف "هــ" بارها توسط هنرمندان مختلف استفاده شده و جلوه‌ای آیکونیک پیدا کرده است، اما برومندی حرف "هــ"  را به عنوان آغاز نام خود انتخاب کرده و یک چارچوب ثابت برای ساخت همه فرم‌ها در نظر گرفته است.

در هر یک از این حجم‌ها یکی از نشانه‌های هنر یا فرهنگ ایرانی به چشم می‌خورد و بنابراین نمایشگاه همایونی را می‌توان خلاصه‌ای از صنایع دستی و هنر کهن و معاصر ایران دانست. در کنار مجسمه‌ای که به سادگی با چوب تراشیده شده است، مجسمه دیگری قرار گرفته که با مهره‌های چرتکه ساخته شده است. کاشی‌کاری و خط نستعلیق فارسی روی یکی از حجم‌ها دیده می‌شود و حجم دیگر مینیاتوری از شاهنامه فردوسی را بر خود دارد.

همایون برومندی

برومندی هیچ امکانی را برای شکل دادن به حجم‌های خود نادیده نگرفته و حتی قالی را به عنوان پوششی برای "هـــ"  انتخاب کرده است. آینه‌کاری که نقش مهمی در معماری ایرانی داشته و از سال‌ها پیش در آثار هنری معاصر راه پیدا کرده است، زینت‌بخش یک حجم دیگر شده تا با نورافشانی به محیط اطراف، فضایی متفاوت را برای این اثر ایجاد کند. اما در حجم دیگری این نورپردازی با کار گذاشتن چراغ درون "هــ"  شکل گرفته است و سطح متخلخل آن به عنوان روزنه‌های نور عمل می‌کند.

نمایشگاه همایونی تا 17 مرداد در گالری ثالث به نشانی کریم خان زند، بین ایرانشهر و ماهشهر، شماره١٤٨برپاست.