سرویس تجسمی هنرآنلاین: گالری نو نیویورک به مناسبت صدمین سالگرد درگذشت دو هنرمند بنام اتریشی یعنی گوستاو کلیمت و اگون شیله نمایشی از آثار آنها برپا کرده است. گوستاو کلیمت و اگون شیله هر دو به طرزی تراژیک در سال 1918 فوت کردند، هر دو اتریشی بودند و هر دو از هنرمندان آوانگارد اوایل قرن بیستم به حساب می‌آیند.
گالری نو نیویورک در این نمایشگاه آثاری از هنر نقاشی، مجسمه سازی و طراحی این هنرمندان را در معرض دید عموم گذاشته است.
گوستاو کلیمت (1918-1862) از نقاشان بنام اتریشی است و از اعضای برجسته هنر نوی وین. بسیاری از آثار او را ذیل نحله سمبولیسم بررسی می‌کنند. از کلیمت به عنوان طراحی زبردست بیش از سه هزار طراحی باقی مانده، که از نگاه دقیق و دست پرقدرت او خبر می‌دهند. قلم جسور و چابک او در رسم پیکرها و حالت‌های انسانی، به گروهی از هنرمندان جوان‌تر مانند اگون شیله بسیار آموخت.
اگون شیله (1918-1890) نقاش اتریشی و یکی از شاگردان گوستاو کلیمت بود. از او به عنوان یکی از نقاشان مهم فیگوراتیو اوایل قرن بیستم یاد می‌کنند. خودنگاره‌ها و بدن‌های پیچان یکی از مهمترین مشخصه‌های نقاشی او می‌باشند که از وی هنرمندی اکسپرسیونیست می‌سازند.
محور اصلی در آثار شیله حس درونی اثر است. مهمترین آثار او پرترههایی است که از پیکر خود و اطرافیانش کشیده‌است. او در آثار خود بدن انسان را در وضعیت‌هایِ ناراحت و حالت‌های غیرعادی به نمایش می‌گذارد، به‌گونه‌ای که هراس و اضطراب را به مخاطب منتقل می‌کند. خطوطِ ناآرام و کج‌ومعوج و طرح‌هایِ ناقص و بریده و سایه‌روشنِ مخدوشِ نقاشی‌هایِ او پرده از روانِ خسته و عصبی و مضطربِ پیکرها برمی‌دارد. پیکرهای آثار شیله معمولاً برهنه هستند، اما به‌جای آن‌که کشش جنسی را برانگیزند، بی‌پناهی و سرگشتگی را برملا می‌کنند.
اگون شیله در تولن، اتریش متولد شد. او از سنین پایین شروع به طراحی کرد و تا سال ۱۹۰۶ خود صاحب سبکی منحصر به فرد بود. شیله که بسیار متأثر از جنبش نمادگرایی بود، از سال ۱۹۰۶ تا ۱۹۰۹ در آکادمی ویینا به تحصیل پرداخت و در سال ۱۹۰۷ با گوستاو کلیمت، یکی از اعضای عمده جنبش نمادگرایی، آشنا شد.
در سال ۱۹۰۹ شیله شروع به نقاشی چهره کرد. این چهره‌نگاری‌ها، که شیله در آنها از رنگ‌هایی غیر ناتورالیستی و زوایایی نامعمول استفاده کرده‌است، بینش منحصر به فرد شیله را باز نمود می‌کنند. در سال ۱۹۱۲ شیله به سبب ماهیت آشکار آثارش به هرزگی متهم شد و مدت کوتاهی را در زندان گذراند. اگون شیله بر اثر همه‌گیری پاندمی همه‌گیری ۱۹۱۸ آنفلوآنزای اسپانیایی در سال ۱۹۱۸ در ۲۸ سالگی ۳ روز بعد از مرگ همسرش جان سپرد.
به ترتیب سه اثر از اگون شیله و سه اثر از گوستاو کلیمت می‌بینید:
