سرویس تجسمی هنرآنلاین: نمایشگاه نقاشی ابراهیم گنجیان با عنوان "خلوت ازدار" در گالری آتبین، نمایشگاه "فضای خالی، فصل مشترک" با آثاری از صدیقه فتحالهزاده و اورهان اوموت در گالری سیحون، نمایشگاه نقاشی مژده سجادی با عنوان "درجنگل ما" در گالری شیرین و نمایشگاه آثار فریش البرزکوه با عنوان "فریش توقیف شد" در گالری چهار سوژههای این هفته گالریگردی هنرآنلاین هستند.
خلوص خلوت
نمایشگاه نقاشی ابراهیم گنجیان با عنوان "خلوت ازدار" در گالری آتبین برپاست. گنجیان در این مجموعه آثاری را نمایش داده است که در مرز میان آبستره و رئال قرار دارند. در این آثار شاهد جلوهای از طبیعت هستیم که اشتیاق هنرمند به ثبت تصاویری از مناظر طبیعی در آنها دیده میشود.
اما گنجیان طبیعت را با نگاهی متفاوت بررسی کرده و تصویری ارائه داده است که نمایانگر ذهنیات و احساسات اوست. عنصر مشترک در همه این تصاویر درخت است، اما درختان به جای آنکه در فضای طبیعی قرار بگیرند در بستری رنگارنگ و نامتناهی دیده میشوند. تنههایی که با دقت ساخت و ساز شدهاند در میان فضایی خالی قرار گرفتهاند و همین باعث شده جلوه بیشتری داشته باشند.
آنچه در تابلوها به چشم میآید فضایی پوشیده از رنگ است که بافتهای به وجود آمده در آن تداعی کننده جنگلی انبوه است، اما هنرمند هیچ تلاشی برای ایجاد فرم جنگل نکرده است. آنچه باعث میشود مخاطب فضای جنگل را تجسم کند، وجود تعداد محدودی تنه درخت است که گاه مانند ستونی بیبار در میان حجم رنگها ایستادهاند و گاه درختان پر برگ و زندهای هستند که به تنهایی نمادی از طبیعت هستند.
فضای خالی و حضور محدود عناصر در سطح تابلو، حسی از خلوص و خلوت را تداعی میکند که مخاطب را به درون خود جذب میکند. استفاده دست و دلبازانه از رنگ در تابلوها باعث شده است فصول مختلف سال و تنوع گونههای گیاهی برای مخاطب تداعی شود. گنجیان در آثار خود توانسته با پرهیز از طبیعتگرایی صرف و پرداختن به جزییات فراوان، تصاویری ناب و خیالانگیز به وجود آورده است.
نمایشگاه نقاشی ابراهیم گنجیان با عنوان "خلوت ازدار" تا 26 تیرماه در گالری آتبین برپاست. این گالری در خیابان ولی عصر، قبل از چهارراه پارک وی، کوچه خاکزاد، پلاک 42 قرار دارد.
دغدغهای با زبان متفاوت
نمایشگاه "فضای خالی، فصل مشترک" با آثاری از صدیقه فتحالهزاده و اورهان اوموت در گالری سیحون برپاست. در این نمایشگاه مجموعهای از آثار فیگوراتیو به نمایش درآمده است که با دو نگاه متفاوت به انسان و روحیات او پرداختهاند. آثار فتحالهزاده پرترههایی از زنان و مردان هستند که در فضایی اکسپرسیو به تصویر کشیده شدهاند. چهرههایی که رو به مخاطب قرار گرفته و به او چشم دوختهاند، گویای درد و رنجی عمیق هستند که در خطوط صورت جا افتادهاند.
فتحالهزاده با قلمی آزاد و لکههای رنگ به شکل دادن پرترههایی پرداخته است که در فضایی خالی حضور دارند و مخاطب نمیتواند بر اساس پوشش یا موقعیت جغرافیایی آنها شناختی از شخصیتها پیدا کند. در همه تابلوها یک شخصیت به تنهایی دیده میشود و ارتباط اجتماعی انسان به کلی در آنها نادیده گرفته شده است.
از سوی دیگر در آثار اورهان اوموت شاهد رویکرد دیگری به انسان هستیم. او با سادهسازی فرم چهره به ایجاد کاراکترهایی خاص پرداخته و برخلاف فتحالهزاده به زندگی اجتماعی انسان توجه کرده است. این تابلوها در فضایی روایی شکل گرفتهاند و آدمها را در تعاملات روزمره نشان میدهند. کاراکترهای ثابتی در تابلوهای مختلف تکرار میشوند و مخاطب شاهد مراحل مختلف زندگی این افراد است. گاه دو نفر را میبینیم که بر نیمکت پارکی نشستهاند و گاه در حال سفر هستند.
اگرچه شخصیتهای آثار اوموت برخاسته از جامعهای متفاوت از ایران هستند اما برای مخاطب ایرانی هم روابط میان افراد قابل درک است. سادهسازی فضاها و کاراکترها حسی از صمیمیت را ایجاد میکند که مخاطب را به خود جلب کرده و برای پیگیری داستان تابلوها ترغیب میکند.
نمایشگاه "فضای خالی، فصل مشترک" با آثاری از صدیقه فتحالهزاده و اورهان اوموت تا 27 تیرماه در گالری سیحون به نشانی خیابان وزرا، خیابان چهارم، پلاک 1 میزبان هنردوستان است.
تسلسل حادثه
نمایشگاه نقاشی مژده سجادی با عنوان "در جنگل ما" در گالری شیرین برپاست. نخستین چیزی که با دیدن این آثار توجه مخاطب را جلب میکند وجود چند کادر در هر تابلو است. سجادی هر تصویر را به دفعات و با تفاوتهای جزیی نقاشی کرده است و آنچه در نهایت دیده میشود لحظاتی پشت سر هم از یک رویداد است که بیننده را به یاد راشهای فیلم یا انیمیشن میاندازد.
انسان سوژه اصلی تمام آثار است، اما حضور او و ارتباطی که با عناصر مختلف دارد در هر اثر متفاوت است. در تعدادی از آثار انسان را در ارتباط با طبیعت و حیوانات میبینیم که این ارتباط میتواند دوستانه یا خصمانه باشد. افرادی سوار بر قایق که به پرندههای دریایی بالای سر خود مینگرند شاید نشانه حال خوشی از حضور در طبیعت داشته باشند، اما قایق نجات که پر از سرنشین است و در اطراف آن افرادی در حال غرق شدن هستند خبر از سانحهای دریایی یا مهاجرتی غیرقانونی میدهد. از سوی دیگر موتورسوارانی که ناگهان مورد هجوم گرگهای وحشی قرار گرفتهاند صحنههایی هیجانآور و شاید ناگوار را خلق میکنند که مخاطب را به فکر وامیدارند تا صحنههای بعدی و ادامه داستان را در ذهن خود بسازد.
اما در تعدادی دیگر از تابلوها ارتباط میان افراد یا زندگی آنها در شهر مورد توجه قرار گرفته است و گاه لحظاتی بسیار ساده و بیاهمیت را میبینیم که با قلم نقاش اهمیتی مضاعف پیدا کردهاند. در یکی از تابلوها شاهد حضور دو زن هستیم که با کمک یکدیگر ملحفهای را تا میکنند و این کار ساده در 6 صحنه به نمایش درآمده است. تابلوی دیگر مانند یک انیمیشن لحظات عبور زنی خمیده قامت از مقابل یک ساختمان را نشان میدهد و بر روی زمینهای ثابت شاهد عبور زن در 5 صحنه هستیم.
سجادی در این آثار بدون پرداختن به جزییات و با ایجاد بافت توسط خطوط افقی و عمودی، حسی از کهنگی و دور بودن را در آثار ایجاد کرده است که مخاطب را هر چه بیشتر به یاد تصاویر سینمایی یا تلویزیونی قدیمی میاندازد و این کار هماهنگ با جنبه روایی آثار و نمایش صحنههایی از رویدادهای مختلف است.
نمایشگاه "درجنگل ما" تا 27 تیر در گالری شیرین به نشانی خیابان کریمخان زند، خیابان سنایی، خیابان سیزدهم، پلاک ۵ برقرار است.
روزنامههای زینتی
نمایشگاه آثار فریش البرزکوه با عنوان "فریش توقیف شد" در گالری چهار برپا است. البرزکوه در این مجموعه آثار متفاوتی را ارائه کرده است که پایه و اساس همه آنها روزنامههای منتشر شده در تهران هستند. یک بخش از آثار این مجموعه ترکیبی از نقاشی، چاپ دیجیتال و کلاژ است که در آنها صفحه نخست روزنامهها با لوگوتایپ و صفحهآرایی خاص هر کدام به چشم میآید.
رویدادهای روز جامعه و مسائلی که در ماههای اخیر توجه بسیاری از مردم را به خود جلب کرده است در قالب تیتر و سرمقاله روزنامهها دیده میشوند. اما بخش اصلی که توسط البرزکوه به این روزنامهها افزوده شده تابلوهای پرترهای است که به جای عکس اصلی صفحه نخست قرار گرفته است. در این تابلوها شاهد چهرههایی دفرمه شده، دردکشیده یا آسیب دیده هستیم که هر کدام میتواند ارتباطی مفهومی با مطالب روزنامه داشته باشد.
بر روی تمام روزنامهها که برخاسته از ریشههای فکری مختلف و با رویکردهای کاملا متفاوت هستند، مهر "توقیف شد" دیده میشود و این کنایهای از محدودیت مطبوعات در دورههای مختلف تاریخ ایران است.
بخش دیگر آثار نمایشگاه در دسته جواهرسازی معاصر قرار میگیرند. گوشوارهها و گردنبندهایی که مانند زیورآلات با ارزش بر روی زمینه مخمل نمایش داده شدهاند، بار دیگر از عناصر موجود در روزنامه شکل گرفتهاند. لوگوی روزنامهها به همراه تیترهایی جنجالی با مهرهها و زنجیرها به هم متصل شدهاند و پارادوکسی به وجود آوردهاند که در نوع خود جالب توجه است. زیوری که باید عنصری زیبا و ماندگار باشد تا توسط افراد مورد استفاده قرار گیرد، با جملات خصمانه، اخبار حوادث یا تیترهای دلهرهآور پوشیده شده که نه تنها هر کدام در بازه زمانی خاصی به کار رفته و عمر محدودی دارند بلکه از هرگونه زیبایی بی بهره هستند.
البرزکوه در این آثار به شیوه پاپ آرت با استفاده از فرهنگ همگانی و نمونهای از رسانههای جمعی به بازنمایی زندگی روزمره پرداخته و نگاهی متفاوت به روزنامه داشته است.
نمایشگاه "فریش توقیف شد" تا ۲۵ تیرماه در گالری چهار واقع در خیابان شریعتی، نرسید به پل سید خندان، کوچه اشراقی، شماره ۴ ادامه دارد.