سرویس تجسمی هنرآنلاین: انتشار مجله تندیس از ابتدای سال 97 متوقف شد و این مجله که در 15 سال فعالیت خود توانسته بود مخاطبان زیادی را در جامعه تجسمی به دست آورد، به دلیل مسائل متعددی به سمت تعطیل شدن رفته است.
جاوید رمضانی، مدیر سایت تندیس، درباره دلایل عدم انتشار مجله تندیس گفت: انتشار هر مجله جدید واکنشی است به فقدان‌هایی که در آن حوزه وجود دارد. حوزه تجسمی در ایران هیچ مجله جدی‌ای نداشت که با ضرباهنگ دوهفته‌نامه منتشر شود و در دنیا هم ندرتاً مجله‌ای سراغ داریم که هر دو هفته یک بار در این حوزه منتشر شود. در گذشته یکی از کارکردهای دوهفته‌نامه تندیس، اطلاع‌رسانی و بستری برای تبلیغات نمایشگاه‌ها بود. به این ترتیب کارکرد اقتصادی آن از همین محل تأمین می‌شد و گالری‌ها توسط مجله اطلاع‌رسانی می‌کردند. حالا با گذشت 15 سال این کمبود پر شده و با وجود رسانه‌های جمعی و مجازی دیگر این نیاز دیده نمی‌شود. بدین ترتیب طرح شکل‌گیری اولیه تندیس دچار نقصان می‌شود.
او ادامه داد: از طرفی حرکت‌های پژوهشی که توسط ارگان‌هایی مثل شهرداری انجام می‌شد و تندیس مجری این حرکت‌های پژوهشی بود، کمک اقتصادی دیگری به حساب می‌آمد که تندیس را قوام می‌داد، ولی متأسفانه این کار هم در حال حاضر متوقف شده است.
رمضانی درباره راه حل این مشکل گفت: به نظر من راه خروج از این بن‌بست اقتصادی این است که تندیس بر مستنداتش تکیه کند و چه به لحاظ تصویری و چه به لحاظ محتوایی رویدادهای مختلف هنری را ثبت کند. ما از پرداختن به نقدهای بدون سمت و سو باید به سمت ثبت آرشیوهای گوناگون برویم. به این ترتیب مجله دو مرتبه می‌تواند بازار آگهی‌هایش را به گونه‌ای دیگر به دست بیاورد. باید توجه داشت که سندیت آگهی‌های تبلیغاتی در تلگرام و اینستاگرام اتفاق نمی‌افتد، بلکه این مسئله در مجلات است که رخ می‌دهد. ما همچنین به دنبال آن هستیم که خوانش سایت تندیس را به لحاظ ظاهر ساده‌تر کنیم تا دسترسی به مطالب آسان‌تر باشد.
او درباره معیارهای یک مجله مرجع در حوزه هنرهای تجسمی گفت: از نظر من مجله‌ای که در حال حاضر بخواهد در حوزه تجسمی منتشر شود و در عین حال موفق باشد باید چند نکته را در نظر داشته باشد. اولین بحث ما در فضای هنریِ معاصر، مستند کردن اتفاقات روزِ این حوزه است. این اتفاق باعث می‌شود در آینده این رویدادها قابل رصد باشند و ما بتوانیم مسیرها را تعریف کنیم. همچنین چیزی که در مجلات، نقد قلمداد می‌شود باید تبدیل به یک عنصر پژوهشی شود. ما فصلنامه‌های درخشانی در حوزه تجسمی داریم که در آن تولید محتوای بومی محدود به یکی دو نفر از نویسندگان است و بخش اعظمی از آن را ترجمه تشکیل داده است.
مدیر سایت تندیس درمورد تعامل مجله تندیس و سایت آن در این شرایط گفت: سایت تندیس جدا از مجله نبوده و با نیت تقویت این رسانه مشغول به فعالیت است و سیاست‌گذاری عمومی ما در سایت تندیس این بود که هنرمندان همواره بنویسند و بخوانند، تا این نوشتن و خواندن موجب شود رفتار خوانش تلگرامی و اینستاگرامی یک مقدار کنترل شود. همین اتفاق باعث شد که بازدیدکنندگان سایت تندیس بسیار بیشتر از تلگرام آن باشد. ما از تلگرام استفاده کردیم تا به سایت ارجاع دهیم و از سایت استفاده کردیم تا مجله بیشتر دیده شود.
او درباره راه‌کارهایی که دست‌اندرکاران این مجله تلاش کرده‌اند به آن برسند، گفت: تندیس بهانه‌ای است برای بسیاری از مجلاتی که دیر یا زود با مسئله ریزش مخاطب مواجه می‌شوند. دو نکته در اینجا وجود دارد. نکته اول اینکه ما از موقعیتی که پیش آمده استفاده می‌کنیم تا یک جوّ گفتمانی و ارتباطی بین حوزه عملی و اقتصادی هنر مثل گالری‌ها ایجاد کنیم تا جامعه هنری به این مسئله پی ببرد که نبود تندیس منجر به چه کمبودهایی در آینده می‌شود. از سوی دیگر در این بحرانی که پیش آمده، تیمی که در تندیس می‌نوشت، سعی دارد خودش را از نو بازخوانی کند و دومرتبه نظام جدیدی را تداوم بخشد.