به گزارش هنرآنلاین، در پی درگذشت صادق تبریزی، هنرمند نام آشنای عرصه نقاشیخط و مکتب سقاخانه، "مهرداد فلاح" هنرمند نقاش و از بستگان نزدیک صادق تبریزی به نمایندگی از خانواده آن زنده‌یاد اطلاعیه‌ای را منتشر کرد.
در متن این اطلاعیه آمده است: "مرگ پایان راه همه ماست، اما مرگ هنرمندان گویی ما را از موهبتی بزرگ محروم می‌کند؛ مرگ هنرمندانی چون صادق تبریزی که حلقه اتصال ما با گذشته بودند، فقدان بیشتری را هم به‌همراه دارد. استاد صادق تبریزی ۴ ماه پیش به علت بیماری تحت درمان قرار گرفته و در بیمارستانی در تهران بستری شدند. همان زمان بیماری ایشان سرطان پیشرفته تشخیص داده شد. با نظر خودشان و تصمیم خانواده جهت ادامه درمان به کشور انگلستان عزیمت نمودند که متاسفانه درمان‌ها در آن کشور موثر واقع نشد و ایشان از بین ما رفت. پیکر ایشان طی مراسمی در آن کشور به خاک سپرده شد. خانواده ایشان همین جا وظیفه خود می‌داند مراتب قدردانی خود را از تمامی هنرمندان، اقشار مردم، اصحاب رسانه، مسوولان، موزه‌های داخلی و خارجی و مدیران حراج‌های داخلی و خارجی که بازماندگان را در تحمل این مصیبت یاری بخشیدند و با تلفن، پیامک، ارسال اعلامیه، ایمیل و پارچه نوشته مرهمی بر قلب داغدارمان بودند، اعلام نماید. تاریخ مراسم یادبود ایشان در تهران به زودی از طریق رسانه‌ها اعلام می‌گردد."
صادق تبریزی پایه‌گذار نقاشیخط در ایران و از هنرمندان بنام مکتب "سقاخانه" در سن 79 سالگی در لندن درگذشت. او متولد 1317 در تهران بود. نخستین بار در سال 1338 نقاشی خط را روی یک پنل سرامیکی کار کرد و به گواه برخی کارشناسان و منتقدان کار این هنرمند روی این پنل سرامیکی نخستین اثر نقاشی خط است که کلماتش به قصد خوانده شدن نوشته نشده است. تبریزی اوایل دهه ۱۳۴۰ نزد استاد علی اکبر کاوه خوش‌نویسی را فراگرفت و پس از آن همزمان با رواج مکتب سقاخانه در میان شماری از هنرمندان، به سبک نقاشی- خط روی آورد. او در کنار پرویز تناولی، حسین زنده‌رودی، فرامرز پیلارام، مسعود عربشاهی و منصور قندریز مکتب سقاخانه را گسترش داد؛ مکتبی که ریشه در مکتب‌های قدیمی و میراث فرهنگی ایران داشت و قرار بود پلی میان سنت و دنیای نو بنا کند.
آخرین نمایشگاه خارجی این هنرمند شهیر ایرانی در سال 1391 همزمان با "هفته هنری جهان اسلام" در لندن در یکی از گالری‌های این شهر برپا شد که بازتاب‌های متفاوتی در جهان داشته است .تبریزی طی ۵۰ سال لااقل ۳۰ نمایشگاه مهم انفرادی و گروهی برپا کرد. او اول بار سال ۱۳۵۱ آثارش را زیر نگاه غربی‌ها برد. از همان زمان، هنر او تحسین هنرشناسانی چون امانوئل لوتن، میشل تایپه و دیگران را برانگیخت. روزنامه لوموند در شماره ۱۹ آوریل ۱۹۷۲، او را پیشگام نوعی نقاشی غنایی دانست که آثارش نیروی فریبنده قدرتمندی دارد.
تبریزی زندگی پرماجرا و پرفراز و نشیبی داشته، شبیه خطوط سرکش، سحرآمیز و کوبنده نقاشی‌هایش. نمایشگاه خط نگاره‌هایش در بورگز (۱۳۴۹) و گالری سیروس در پاریس (۵۰) که به اهتمام "میشل تاپیه" هنر‌شناس بزرگ برپا شد، سر آغاز شکوفایی هنر او بود؛ هنری که امروز، به اوج خود رسیده است. آن زمان تاپیه در مقدمه نمایشگاهش نوشت: "... این نقاشی‌های بسیار امروزی و بنابراین به همان اندازه همیشگی که جز با صفت "هنری" صفتی دیگر بر آن‌ها اطلاق نمی‌توان کرد، نقاشی‌هایی با وفور اخلاقی- زیبا‌شناسانه استثنایی است و به همین دلیل از مقوله‌ای بسیار والا". نصرالله افجه‌ای در گفت‌وگویی اعلام کرده است صادق تبریزی نخستین کسی است که هنر نقاشیخط را به شکل امروزی و معاصرش ابداع کرد و برای جامعه به نمایش گذاشت و در بروز و ظهور آن نقش مهمی ایفا کرد.