سرویس تجسمی هنرآنلاین: امیر راد یکی از هنرمندان مدعو دهمین جشنواره هنرهای تجسمی فجر است که آثاری از او در موسسه صبا به نمایش درمی‌آید.
راد در گفتوگو با هنرآنلاین گفت: سال گذشته مدیریت بخش ویدئوآرت و پرفورمنس آرت جشنواره را بر عهده داشتم. امسال هم پس از دعوت و بر اساس اهمیتی که برای این جشنواره و مخاطبان آن قائلم آثاری را در حوزه هنر جدید کیوریت کردم.
راد درباره آثار خود گفت: من دو پروژه در این دوره از جشنواره دارم. یک بخش آن مربوط به ویدئوآرت است که آثاری از کشورهای ایران، اسپانیا، ایتالیا و امریکا به نمایش در می‌آید. این ویدئوها برگزیده‌ای از آثاری است که پیش‌تر در جشنواره‌های جهانی به نمایش درآمده‌اند.
راد افزود: پروژه دیگر پرفورمنس‌آرت است که در فضای گالری صبا توسط گروه بتا اجرا می‌شود. ما برای ۱۵ اجرای متفاوت در طول جشنواره برنامه‌ریزی کرده‌ایم. اجرای پرفورمنس آرت نسبت مستقیم با بستر اجرا دارد بنابراین ممکن است ما در یک روز چند اجرای متفاوت داشته باشیم و در روزهای دیگری فقط یک اثر را اجرا کنیم.
او با اشاره به رویکرد جشنواره هنرهای تجسمی فجر به سمت هنرهای جدید گفت: هنرهای تجسمی در دوره معاصر طیف وسیعی از رسانه‌ها را دربرمی‌گیرد و طبیعی است که جشنواره هنرهای تجسمی فجر در پی پرداخت به این حوزه وسیع بیانی و در حرکتی رو به جلو به این سو سوق پیدا کند. از سوی دیگر باید توجه داشت که بسیاری از مکان‌های معمول مانند گالری‌ها به دلایل اقتصادی تمایلی به ارائه و حمایت از آثار هنر جدید ندارند. بنابراین رویدادهایی مانند جشنواره هنرهای تجسمی فجر مانند نمونه‌های مشابه در سایر نقاط جهان بستر مناسبی برای ارائه و حمایت از چنین آثاری است. البته مرادم از حمایت، جنبه‌های مادی نیست بلکه درک اهمیت حضور این آثار و ارائه آن به مخاطبان عام است که امری است مبارک.
راد افزود: جشنواره هنرهای تجسمی فجر بزرگترین رویداد تجسمی کشور است و می‌توان گفت این مجموعه آثار برآیند و تصویری است کلی از حوزه هنرهای تجسمی در کل کشور و نه فقط پایتخت. چنین رویدادی هم متاثر از فضای کلی این حوزه است و هم تاثیرگذار بر آن. بدون تردید چنین رویدادی در چنین ابعادی نمی‌تواند بدون نقصان باشد اما در یک نگاه به چند دوره‌ی اخیر می‌توان رشد و حرکت آن را دریافت و بر این پایه در مجموع برگزاری این جشنواره را حرکتی مثبت می‌دانم.
این هنرمند افزود: یکی از آسیب‌هایی که جشنواره‌های دولتی با آن دست به گریبانند ناتوانی در برنامه‌ریزی بلند مدت است. تغییرات ناگهانی در دبیرخانه و شوراهای سیاست‌گذاری، صدماتی جدی به روند رشد این جشنواره‌ها وارد می‌کند. طبیعی است که نقد‌هایی درباره برنامه‌ریزی‌ها، تصمیم گیری‌ها، ترکیب شوراها و ازاین دست همواره وجود دارد و برخی از آن‌ها نیز وارد است اما راه‌حل در نقد منصفانه، تعامل حرفه‌ای و تغییرات تدریجی است و نه پاک کردن سوابق و تجربیات و از نو بنا کردن بنا. امیدوارم جشنواره هنرهای تجسمی فجر و اصحاب رسانه با فراهم کردن فضایی برای تعامل و گفتگو مانع از پیدایی چنین آسیبی شوند.