سرویس تجسمی هنرآنلاین: نمایشگاه جواد مدرسی با عنوان "بیستون" در گالری اثر، نمایشگاه رضا عظیمیان با عنوان "پس از 20000 هرتز" در گالری والی، نمایشگاه هنرمند بنگلادشی "حسن مرشد" در گالری هپتا و نمایشگاه یحیی گمار با عنوان "زهردان‌ها و جام و حورى" در گالری ثالث سوژه‌های این هفته گالری گردی هنرآنلاین هستند.
عظمت کوهستان در تنگنای چهارچوب
نمایشگاه نقاشی جواد مدرسی با عنوان "بیستون" در گالری اثر برپاست. مدرسی در این مجموعه کوهی عظیم و پرشکوه را به نمایش کشیده است که سراسر تابلو را پوشانده و با قدرت خودنمایی می‌کند. اگر در چند سال گذشته این هنرمند با تابلوهایی از ساختمان‌ها و مناظر شهری شناخته می‌شد، این بار به طبیعتی بکر روآورده که ویژگی‌های خاص آن، فضایی ویژه را در این آثار به وجود آورده است.
بیستون به عنوان یکی از معدود مظاهر طبیعی که نقش پر رنگی در تاریخ ادبیات ایران دارد، این بار راه به عرصه تجسمی پیدا کرده است، اما برخورد هنرمند با سوژه صرفا بازنمایی آن نیست. بافت‌های متفاوتی که در تابلوها ایجاد شده برای مخاطب برداشت‌های مختلف را به همراه دارد. جایی که رنگ‌های مسطح با قلم مو روی بوم قرار گرفته‌اند، صورتی آرام و مبهم از بیستون نمایان می‌شود، اما وقتی هنرمند با حجم غلیظ رنگ یا اضافه کردن مواد دیگر بر سطح بوم به بازسازی برجستگی سنگ‌ها می‌پردازد، احساس نزدیکی و درک عمیق‌تری از این کوه را به وجود می‌آورد.
تفاوت رنگ‌ها در تابلوهای مختلف این هنرمند یادآور شرایط مختلف آب و هوایی و نور متفاوت در ساعات شب و روز است و بار دیگر بیننده را وادار می‌کند تا یک سوژه واحد را در شرایط مختلف تجسم کند. حجم عظیم کوهستان چنان سطح تابلو را پوشانده است که فرصت اندکی برای حضور آسمان باقی می‌ماند و آنچه دیده می‌شود تنها سطح آبی رنگ کوچکی است که گاه از گوشه بوم پدیدار شده است. اما این رویکرد نه تنها باعث ایجاد حس خفگی یا کمبود فضا نمی‌شود بلکه بار دیگر تاکیدی بر عظمت بیستون و بزرگ‌نمایی و اهمیت خاص آن است.
این نمایشگاه تا 6 بهمن‌ماه در گالری اثر واقع در خیابان ایرانشهر، کوی برفروشان، شماره 16، روبروی خانه هنرمندان ادامه دارد.
دنیای دیجیتال انسان معاصر
نقاشی‌های رضا عظیمیان با عنوان "پس از 20000 هرتز" در گالری والی به نمایش درآمده است. عظیمیان را به عنوان یک نقاش فیگوراتیو می‌شناسیم که در نمایشگاه‌های قبلی خود پرتره‌ها یا فیگورهایی در ابعاد طبیعی را به نمایش گذاشته بود، اما در بیشتر آنها نمادهایی از تکنولوژی، رسانه‌های دیجیتال و فضای اینترنت دیده می‌شد که آدم‌ها را محصور کرده بودند.
مجموعه جدید در ادامه آثار گذشته، تاثیرات دنیای دیجیتال بر روی انسان را پر رنگ‌تر کرده و کار تا جایی پیش رفته است که گاه در این تابلوها حضور انسان چندان به چشم نمی‌آید و تنها با سطوح رنگی و خطوطی مواجه هستیم که سطح تابلو را پوشانده‌اند. آنچه در این آثار دیده می‌شود بیشتر شبیه پرش‌های صفحه مانیتور یا تلویزیون است که مانع از دیدن تصاویر واقعی شده و تنها از ورای آنها گه‌گاه چهره انسان یا فرم اندامی دیده می‌شود.
عظیمیان این بار در آثارش به حضور آدم‌های عادی اکتفا نکرده و در پشت تصاویر مبهم و ناواضح خود صورت‌هایی را قرار داده که یادآور چهره‌های سینمایی و اسطوره‌های دست نیافتنی فیلم‌های مختلف هستند.
عظیمیان در این نقاشی‌ها تاثیر تکنولوژی بر انسان‌ها و رابطه آنها با آدم‌ها و جهان اطراف را به نقد مى‌کشد و نشان می‌دهد که در میان این هیاهوی رنگ، نور و هیجان کمرنگ‌تر می‌شود وجود آدمی را جست.
این نمایشگاه تا 3 بهمن در گالری والی به نشانی میدان ونک، خیابان شهید خدامی، پلاک 722 ادامه دارد.
طبیعت خیالی در فضای شرقی
نمایشگاه نقاشی هنرمند بنگلادشی "حسن مرشد" در گالری هپتا برپاست. حسن مرشد هنرمندی است که آثارش در نمایشگاه‌های مختلفی در سراسر جهان به نمایش درآمده است و این بار ۱۴ نقاشی که با آبرنگ روی کاغذهای دست‌ساز کشیده شده‌اند را در ایران به نمایش گذاشته است.
سوژه آثار مرشد طبیعت است، اما طبیعتی خیال‌انگیز که عناصر واقعی را در ترکیب‌هایی غیر طبیعی در کنار هم به نمایش می‌گذارد. ترکیب واقعیت و خیال در این آثار مناظری باورپذیر را به وجود آورده است که مخاطب را به کشف جزییات آن دعوت می‌کند.
هنرمند اجزای طبیعی را در موقعیتی غیر معمول قرار داده که شاید در نگاه اول به چشم بیننده نیایند، اما با اندکی تامل می‌توان این ترکیب‌های غیر معمول را شناخت. قایق‌هایی که کنار هم قرار گرفته و برگ‌های درختی را ساخته‌اند، یا طاووس‌هایی که چهره انسانی را شکل داده‌اند از این جمله هستند.
فضای شرقی نقاشی‌ها از ویژگی‌های این آثار است که کاملا تعلق هنرمند به منطقه آسیای شرقی را نشان می‌دهند و نمادهایی از فرهنگ و زندگی هنرمند در آنها دیده می‌شود. شیوه کار حسن مرشد با آبرنگ هم یکی از ویژگی‌های آثار اوست و با آنچه معمولا به عنوان نقاشی آبرنگ دیده می‌شود تفاوت دارد.
چشم‌اندازهایی که نقاش در این آثار به نمایش گذاشته است وجهی دیگر از واقعیت را نشان می‌دهد که پذیرفتن آنها به عنوان واقعیت برعهده مخاطب است.
این نمایشگاه تا 27 دی‌ماه در گالری هپتا به نشانی خیابان ایرانشهر، روبه‌روی پارک هنرمندان، بن‌بست نیکوشهر، شماره سه، زنگ اول ادامه دارد.
ظاهر زیبای مرگ
نمایشگاه نقاشی یحیی گمار با عنوان "زهردان‌ها و جام و حورى" در گالری ثالث برپاست. در همه تابلوهای این نمایشگاه تنها یک عنصر دیده می‌شود، ظرفی سفالین که با ظرافت و زیبایی ساخته و پرداخته شده و در فضایی خالی قرار گرفته است.
نقاش با دقت و وسواس فراوان به بازنمایی بافت و نقوش روی ظرف‌ها پرداخته و چنان حساسیتی در این زمینه به خرج داده است که بیننده را وادار می‌کند در ورای این نقوش به دنبال یافتن چیز دیگری باشد. قرار گرفتن ظرف‌ها روی زمینه‌هایی با رنگ‌های خنثی و تخت هم باعث شده کیفیت آنها بیشتر به چشم بیاید.
گمار در ابعاد تابلوها هم بازی‌های مختلفی را پیش گرفته و به غیر از تابلوهای کوچک با ظروفی در ابعاد طبیعی، گاه با استفاده از بوم‌های بسیار بزرگ، کوزه‌ای هم قد انسان را نمایش داده که بیننده می‌تواند خود را درون آنها تصور کند. اما این ظرف‌ها به چه کار می‌آیند؟
آنچه عنوان نمایشگاه به مخاطب انتقال می‌دهد این است که درون این ظروف ماده‌ای کشنده وجود دارد و بر خلاف ظاهر زیبای خارج ظرف، درونی مهیب در انتظار بیننده است. این زهردان‌های زیبا به همراه موش‌هایی که با نظم و ترتیب در اطراف آنها قدم می‌زنند، یادآور سابقه‌ای تاریخی در از میان برداشتن حریف یا مخالف است.
این نمایشگاه تا 26 دی ماه در گالری ثالث به نشانی خیابان کریم‌خان زند، بین ایرانشهر و ماهشهر ادامه دارد.