به گزارش هنرآنلاین، در ادامه بازدیدهای معاون امور هنری از دبیرخانه جشنواره‌های فجر، سیدمحمد مجتبی حسینی در جلسه شورای هنری جشنواره تجسمی فجر حاضر شد. این جلسه با حضور مهدی افضلی مدیرعامل مؤسسه توسعه هنرهای معاصر؛ مجید ملانوروزی مدیرکل مرکز هنرهای تجسمی؛ مجتبی آقایی دبیر کل دهمین جشنواره تجسمی فجر؛ جمشید حقیقت شناس دبیر هنری دهمین جشنواره تجسمی فجر ؛ عبدالرحیم سیاهکارزاده رییس موسسه توسعه هنرهای تجسمی و دبیر اجرایی دهمین جشنواره هنرهای تجسمی فجر و کامبیز درم بخش، فرح اصولی، اصغر کفشچیان مقدم، بیژن صیفوری، بهروز دارش و منیژه صحی، از اعضای شورای هنری جشنواره تجسمی فجر برگزار شد.
مجتبی آقایی در ابتدای این دیدار ضمن ارائه آماری درباره متقاضیان شرکت در جشنواره دهم، گفت: نگاه ما این بود که امسال جشنواره رویکرد وسیع‌تری پیدا کند و ظرفیت‌های جدیدی که مورد علاقه گروه سنی جوان است به آن اضافه شود. اما عقیده داریم که این جشنواره باید با دعوت از هنرمندان برگزار شود و فقط بخشی از آن با فراخوانی برای هنرمندان جوان شکل بگیرد.
آقایی با بیان اینکه در دوره‌های قبل جشنواره تعدادی از آثار منتخب در شهرستانها نمایش داده می‌شد افزود: امسال از هر استان خواستیم 3 هنرمند آگاه به شرایط تجسمی آن استان را به ما معرفی کنند تا به عنوان دبیر استانی جشنواره در محل زندگی خود فعالیت کنند و بخشی از جشنواره تجسمی را در همان مناطق با آثار تولیدی هنرمندان برگزار کنند.
دبیر دهمین دوره جشنواره تجسمی فجر افزود: معاونت هنری وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی مدیریت 4 جشنواره هنری را بر عهده دارد اما هیچ ارتباط معناداری میان این حوزه‌ها برقرار نمی‌شود. ما قصد داریم در حوزه تجسمی این ارتباط را برقرار کنیم و با دبیران سایر جشنواره‌ها صحبت‌هایی شده تا ظرفیت‌های میان رشته‌ای را گسترش دهیم.
مجید ملانوروزی با اشاره به روند برگزاری جشنواره تجسمی فجر گفت: سال‌ها بی‌ینال‌های هنری در ایران برگزار نمی‌شد و بعد از آن که جشنواره تجسمی فجر شکل گرفت باز هم نگاه‌ها چندان تخصصی نبود. اما در چند سال اخیر تصمیم گرفتیم کار را به انجمن‌های هنری بسپاریم تا با دیدگاه تخصصی این رویدادهای هنری را به پیش ببرند.
اصغر کفشچیان مقدم نیز در ادامه این جلسه گفت: به نظر من قابلیت‌های دوستان شورای هنری باعث شده در 3 دوره گذشته این جشنواره اتفاقات خوبی رخ دهد و تعداد زیادی از هنرمندان جذب آن شوند. اما نکته ضروری این است که اساسنامه‌ای برای این جشنواره تبیین شود تا برنامه‌ای مدون برای سال‌های آینده شکل بگیرد و با تغییر مدیریت، همه فعالیت‌های قبلی نادیده گرفته نشود.
کامبیز درم‌بخش نیز با اشاره به نداشتن محلی دائمی برای برگزاری جشنواره تجسمی فجر گفت: مشکل بزرگ ما این است که محل مشخصی برای برگزاری این رویداد نداریم. در واقع هنر معاصر ایران جایی برای عرضه ندارد و مسئولان باید به فکر باشند که این مشکل رفع شود.
منیژه صحی هم با بیان اینکه به یک مرکز هنری بزرگ نیاز داریم افزود: باید محلی وجود داشته باشد که قابلیت برگزاری بی‌ینال‌ها و جشنواره‌های هنری را داشته باشد و از سوی دیگر فضایی باشد برای اینکه هنرمندان بتوانند در آن کار کنند و مردم هم بتوانند روند کار کردن آنها را ببیند. بسیاری از هنرمندان ما آتلیه و محل مناسبی برای کار کردن ندارند و اگر مسئولان چنین امکاناتی را فراهم کنند همه ما حاضریم دست به دست هم بدهیم و آنجا را رونق دهیم.
در ادامه این نشست بهروز دارش با بیان اینکه می‌دانیم امکانات دولت محدود است و ما هم توقع زیادی نداریم گفت: جشنواره تجسمی فجر به عنوان یک فستیوال باید متفاوت از بی‌ینال‌ها باشد و تعداد بیشتری اثر با مشارکت هنرمندان بیشتر در آن حضور داشته باشد. آثار هنری جدید، مکان‌های جدید و بزرگ برای نمایش نیاز دارند. در این دوره جشنواره شاهد بودیم که تعداد بسیار زیادی اثر با کیفیت به دبیرخانه رسید اما فضای مناسب برای نمایش این تعداد اثر را نداریم. مسئله فرهنگ منحصر به وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی نیست و باید نهادهای دیگری مانند شهرداری، وزارت صنایع و... نیز در این بخش سرمایه‌گزاری کنند.
بیژن صیفوری با اشاره به اینکه باید نیازهای خود را با امکانات موجود هماهنگ کنیم گفت: برای برگزاری این جشنواره باید به سراغ شیوه‌هایی برویم که در همه جای دنیا مرسوم است. برگزاری فستیوال‌ها به صورت نمایشگاه‌گردانی انجام می‌شود و سیستم کهنه فراخوان دادن در آنها جایی ندارد. جشنواره تجسمی فجر به عنوان ثابت‌ترین رویداد تجسمی کشور باید برنامه‌ای مدون داشته باشد تا هر سال اقدامات مشابه تکرار نشوند. باید عده‌ای کیوریتور در بخش‌های مختلف آثار هنری را بررسی کنند و آثار برگزیده را معرفی کنند تا انتخاب نهایی از میان آنها انجام شود.
جمشید حقیقت‌شناس نیز در این نشست گفت: سال اولی که وارد جشنواره تجسمی فجر شدم فهمیدم بزرگترین سرمایه مورد نیاز را نداریم و آن سرمایه هم مردم بودند. هنرهای تجسمی فراموش کرده بود که مردم مخاطب اصلی آن هستند و در نتیجه مصرف کننده اصلی آثار را نداشتیم. در سه دوره گذشته متوجه شدیم جشنواره باید به گونه‌ای باشد که مردم جذب آن شوند و فاصله‌ای که میان آنها و هنرهای تجسمی وجود دارد از میان برود. متاسفانه از قابلیت‌های هنرهای تجسمی استفاده نمی‌شود در حالی که می‌تواند تاثیر زیادی بر زندگی مردم داشته باشد و شهر را تغییر دهد.
سیدمحمد مجتبی حسینی معاون امور هنری وزارت ارشاد پس از شنیدن این نظرات گفت: امروز آمدم تا بگویم شما به کمک من نیاز ندارید بلکه من به کمک شما احتیاج دارم. صحبت‌های شما کاملا درست و دقیق و برآمده از سال‌ها تجربه و درایت است. یکی از مقولاتی که باید در هنرهای تجسمی مورد توجه قرار بگیرد "مخاطب" است زیرا هنرهای تجسمی به خاطر ماهیت خاصی که دارد نیاز به پیش نیازهایی برای ایجاد این ارتباط دارد.
حسینی ادامه داد: با وجود تمام محدودیت‌هایی که در امکانات و زیرساخت‌ها داریم، زیست بوم فرهنگی ما باعث شده این همه هنرمند جوان خلاق و ماهر داشته باشیم که با اشتیاق فراوان کار می‌کنند و یک دوره درخشان در هنر این کشور به وجود آورده‌اند.
او با اشاره به اینکه مطالبات موجب کمال ما خواهد بود افزود: وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی در 4 سال گذشته تلاش زیادی برای احداث "نگارخانه ملی" انجام داد اما مشکلات بزرگ‌تر از آن بود که این تلاش‌ها در آن مدت به نتیجه برسد. با این حال هنوز فعالیت‌ها ادامه دارد و با جدیت این موضوع را پیگیری می‌کنیم. ما به یک نگارخانه ملی و فضایی که هنرمندان و دانشجویان بتوانند خود را نشان دهند نیاز داریم.
حسینی ادامه داد: هر مدیری حق دارد خلاقیت‌های خود را نشان دهد اما حق دگرگونی و آسیب‌زدن به فعالیت‌های گذشته را ندارد. بنابراین باید به تدوین شیوه نامه فکر کنیم تا از این پس شاهد اتفاقات سلیقه‌ای نباشیم و تلاش‌های هنرمندان را نادیده نگیریم. هنرمندان هم باید با ما همفکری کنند تا این اقدام مبارک انجام شود.