سرویس تجسمی هنرآنلاین: این هفته در گالری‌گردی هنرآنلاین به نمایشگاه باسم رسام در گالری الهه، جواد وطن‌دوست در گالری سایه، علی شایسته در گالری طراحان آزاد و مژده اتراک در گالری والی پرداخته‌ایم.
زنده شدن اجسام بی‌جان
نقاشیهای باسم رسام این روزها در گالری الهه به نمایش درآمده است. این نمایشگاه با عنوان "گوشه‌های جامانده" شامل آثاری است که مصنوعات دست بشر و تکنولوژی‌های ساده را به نمایش گذاشته است. آنچه در بیشتر این تابلوها دیده می‌شود لوله‌کشی آب است. لوله‌های زنگ‌زده‌ای که آب از آنها چکه می‌کند یا با ناتمام ماندن در یک نقطه، عملا بدون کاربرد مانده‌اند. اما قرار نیست این لوله‌کشی تنها وظیفه آبرسانی را انجام دهد. لوله‌های آب با ایجاد فرم‌های مختلف گاه تبدیل به میز و صندلی شده‌اند و گاه فرم بدن حیوانی را شکل داده و تبدیل به اسب؛ سگ و یا موجودی ناشناخته شده‌اند.
حتی انسان هم در این نقاشی‌ها از لوله‌های آب به وجود آمده است. رسام چنان شخصیتی به لوله‌های آب که دور یک میز نشسته‌اند بخشیده است که بیننده می‌تواند عصبانیت آنها در هنگام حرف زدن را نیز تجسم کند. لوازمی مانند موتور برق، چرخ و فن‌هایی که همگی خصوصیاتی ابتدایی دارند از دیگر عناصر به کار رفته در این آثار هستند.
نحوه استفاده از رنگ یکی دیگر از نکات بارز در این مجموعه است. رسام رنگ‌های زنده و خنثی را در کنار یکدیگر به کار برده، اما در اغلب تابلوها ضرورتی ندیده است که تمام سطح بوم را با رنگ پر کند و ترجیح داده است با استفاده از سطوح سفید، تاثیر بخش‌های رنگی را افزون کند.
نمایشگاه "گوشه‌های جامانده" تا 6 آذرماه در گالری الهه به نشانی بلوار افریقا، انتهای خیابان گلفام، خیابان نازنین، بن بست امینی، پلاک ۳ برقرار است.
وقتی ابزار جای اثر هنری را می‌گیرند
آثار جواد وطن‌دوست با عنوان "دگردیسی" در گالری سایه به نمایش درآمده است. وطن‌دوست در این مجموعه به جای نقاشی کردن و به تصویر کشیدن یک سوژه، ابزار نقاشی را مورد توجه قرار داده و نقش آنها را پر رنگ کرده است. کلاف، پارچه بوم، پالت رنگ و... این بار به جای اینکه ابزاری برای نمایش دادن باشند، هویت مستقل یافته و خود به نمایش درآمده‌اند.
بخشی از آثار این مجموعه با چندین متر پارچه بوم که با تا خوردن و جمع شدن، بر روی چهارچوب جا گرفته‌اند تشکیل شده است. در این آثار تنها یک رنگ روی بخشی از بوم قرار گرفته و سپس در سفیدی بوم محو شده است.
وطن‌دوست در تعدادی دیگر از آثار به بازی با کلاف‌ها پرداخته و آنها را از پشت قاب بیرون آورده است. چهارچوب‌هایی که بر سطح بوم قرار گرفته‌اند و یا چوب‌هایی که بریده شده و روی تابلو چسبیده‌اند، این دست آثار هستند.
استفاده از رنگ در آثار این مجموعه به قصد نقاشی کردن یا به تصویر درآوردن موضوعی نیست، بلکه خود ماده و نحوه استفاده از آن است که اهمیت پیدا می‌کند. وطن‌دوست در این مجموعه تلاش کرده فارغ از کنش نقاشانه، اهمیت مواد را آشکار کند و حتی اثر هنری را در یک تغییر ماهیت به اجسام تشکیل دهنده آن تقلیل دهد.
نمایشگاه دگردیسی تا 1 آذرماه به نشانی نیاوران، خیابان جمشیدیه (فیضیه)، خیابان امیدوار، کوچه آقاخانی، پلاک3 گالری سایه برقرار است.
خلوص در رستاخیز
علی شایسته مجموعه‌ای از جدیدترین آثار نقاشی خود را با عنوان "نوروزگار" در گالری طراحان آزاد به نمایش گذاشته است. سوژه آثار شایسته، انسان است، اما به نظر می‌رسد انسانی که در این آثار دیده می‌شود از مرحله‌ای عبور کرده که زواید وجود او زدوده شده و ماده‌ای خالص از او باقی مانده است. انسان بی مو، بدون دست و پا با بدنی مانند حلزون که در فضایی برهوت و ناموهوم رها شده و امکان هیچ نوع فعالیتی را ندارد. در تعدادی دیگر از آثار خلاصه شدن وجود آدمی تا جایی پیش رفته که چیزی به جز سر از او باقی نماند است.
کلمه نوروزگار که یادآور نوروز و تغییر در روزمرگی است، در این مجموعه به زندگی دیگر اشاره دارد. سکوت، غبار و قدمتی که در فضا وجود دارد دنیایی را تجسم می‌کند که در پس ذهن آدمی وجود دارد اما هیچ‌گاه به چشم او نیامده است. به نظر می‌رسد نوروزگار اشاره به دنیای جدیدی دارد که انسان پس از مرگ آن را تجربه می‌کند.
در تمام تابلوها رنگ‌های پاستلی و نرم به نحوی استفاده شده که انگار نقاش کمترین میزان رنگ را روی کاغذ یا بوم گذاشته است. ساخت و سازهای مینیاتوری که با قلم‌های ریز و مداد نوک تیز انجام شده است، در تضاد با سادگی اندام‌ها است و گویی هنرمند قصد دارد با این تاکید بر ساخت و ساز، ارزش نهانی این شخصیت‌ها و حتی روح درون آنها را آشکار کند.
نمایشگاه "نوروزگار" تا 1 آذرماه در گالری طراحان آزاد به نشانی خیابان ولیعصر (عج)، خیابان فتحی شقاقی، میدان سلماس، پلاک 5 برقرار است.
انگیزه‌های زندگی معاصر
مژده اتراک نقاشیهای خود را با عنوان "دوپامین" در گالری والی به نمایش گذاشته است. نقوش هندسی دایره شکلی که بر روی بوم‌های بزرگ نقش بسته‌اند یادآور طرح‌های ماندالا (طرح‌های هندسی در ادیان بودا و هندو) هستند که به عنوان نمادی برای جهان هستی شناخته می‌شود. ماندالا با دایره‌های تو در تو نمادی از تمرکز و جستجو در خویشتن است.
آثار اتراک گرچه در نگاه نخست شباهتی با اشکال متقارن هندسی ماندالا دارد، اما با نگاهی دقیق‌تر می‌توان تکرار نشانه‌هایی از زندگی مادی را در آنها دید. شکلات، بستنی، غذا و حتی لوگوی برندهای مطرح پوشاک از جمله نمادهایی هستند که در این آثار تکرار شده‌اند. در این آثار انسان به جای رسیدن به خودشناسی، با لذت‌های زندگی مواجه می‌شود که گاه وسیله‌ای برای گریز از روزمرگی هستند و گاه به هدف اصلی او برای زندگی تبدیل می‌شوند.
عنوان نمایشگاه برگرفته از نام هورمون مغزی است که انگیزه لازم برای انجام هر کاری را در انسان ایجاد می‌کند. اتراک در این مجموعه انگیزه‌های انسان معاصر را در قالبی دیگر نمایش داده و لذت‌های زندگی را گاه با رنگ‌هایی زیبا و درخشان و گاه در سیاهی و تیرگی نمایش داده است. لذت‌هایی که نبود آنها زندگی را یک‌نواخت می‌کند و وابستگی به آنها انسان را از اهداف اصلی زندگی دور می‌کند.
نمایشگاه "دوپامین" تا 10 آذرماه در میدان ونک، خیابان شهید خدامی، پلاک 72 ادامه دارد.