سرویس تجسمی هنرآنلاین: روز چهاشنبه 10 آبان ماه آثار کیخسرو خروش در نمایشگاه غرفه هنرآنلاین در معرض دید علاقمندان قرار گرفت و این هنرمند پیشکسوت نیز به عنوان مهمان در غرفه هنرآنلاین حضور پیدا کرد.
کیخسرو خروش که جزو معدود هنرمندان عرصه تجسمی است که دو مدیوم نقاشی و خوشنویسی را به طور حرفهای دنبال کرده و با هر دوی این مدیومها شناخته میشود، در گفتوگویی با هنرآنلاین در اینباره توضیح داد: از سنین خیلی پایین و حتی قبل از اینکه به مدرسه بروم به خط و نقاشی علاقهمند بودم و علیرغم آنکه نمیتوانستم کلمات را بخوانم اما فرم آنها را با قلم و مرکب تکرار میکردم تا نوشتنشان را یاد بگیرم.
این هنرمند پیشکسوت ادامه داد: در سن 21 سالگی به عنوان یک دانشجوی رشته نقاشی وارد دانشکده هنرهای زیبا شدم. در آنجا نقاشی را زیر نظر استاد علیمحمد حیدریان یاد گرفتم که ایشان بهترین شاگرد کمالالملک بود. همان موقع بود که متوجه شدم یک آموزشگاه آزاد خوشنویسی وابسته به وزارت فرهنگ و هنر برای تعلیم خوشنویسی وجود دارد که تصمیم گرفتم به آنجا هم بروم و ثبتنام کنم.
هنرمند پیشکسوت نقاشی و خوشنویسی ادامه داد: آموزشگاهی که برای یادگیری خوشنویسی به آنجا مراجعه کردم، زیر نظر انجمن خوشنویسان بود. زمانی که من به آنجا مراجعه کردم، مرحوم خسرو زعیمی، مدیرعامل انجمن خوشنویسان گفت در بهترین کلاس آموزشگاه ثبت نامت میکنم. ایشان مرا در کلاس استاد سیدحسین میرخانی نامنویسی کردند و من خوشنویسی را هم به طور همزمان با نقاشی یاد گرفتم.
کیخسرو خروش در پاسخ به پرسشی مبنی بر اینکه در میان هنرمندان معاصر هنرمندی را میشناسد که به طور همزمان در دو مدیوم نقاشی و خوشنویسی فعالیت حرفهای کند، بیان کرد: نقاشی را میشناسم که خوشنویسی هم میکند ولی اینطور نیست که یک خوشنویس درجه یک باشد. در واقع هنرمندانی وجود دارند که هر دوی این مدیومها را کار میکنند ولی هنر اصلیشان یکی از این دو مدیوم است و در هنر دیگر درجه یک نیستند.
خروش علت اینکه پس از انقلاب در زمینه خطاطی فعالتر بوده را چنین عنوان کرد: بیشتر عمر هنری من صرف کتابت شد و حدود 37-38 جزوه و کتاب نوشتم که اینها تا حدی مجال نقاشی کشیدن و نمایشگاه گذاشتن را از من گرفت. فطرتاً هم یک آدم اجتماعی و اهل سیاستبازی نبودم و بیشتر در انزوا کار میکردم که البته این اقتضای خوشنویسی است. در نتیجه کمتر وقت کردم نقاشی بکشم و نمایشگاه بگذارم اما در برهههای مختلفی در نمایشگاههای گروهی نقاشی هم حضور پیدا کردم.
وی افزود: حدود 25 سال پیش در یک نمایشگاه گروهی در پاکستان شرکت کردم و آثارم را به برخی از نمایشگاههای گروهی داخل کشور هم دادم اما کلاً مثل جوانهای امروز که بیصبرانه در جستجوی شهرت و نمایش آثارشان هستند، نبودم و آدمی منزوی بودم.
کیخسرو خروش در مورد وضعیت فعلی خوشنویسی گفت: خوشنویسی یک زمانی عمومیت داشت و هر آدمی که با سواد بود، باید خوشنویسی هم یاد میگرفت. آن موقع از عبارت "خط و ربط" استفاده میکردند. ربط همان سواد بود و خط هم مورد اقبال آدمهای با سواد قرار میگرفت. الان دیگر این موضوع ور افتاده اما من موافق این نیستم که میگویند خط از بین رفته است.
این هنرمند صاحبنام هنر خوشنویسی گفت: خط در طول زمان تغییر پیدا کرده و شاید در آینده هم دستخوش یک سری تغییرات شود ولی این بدان معنا نیست که از جامعه زدوده خواهد شد. با وجود پیشرفت تکنولوژی، هنوز عدهای از آدمها به ذوقیات توجه دارند و ذوقیات هرگز نمیمیرد. من قبول دارم که عمومیت خط از بین رفته اما به صورت قائم به فرد موجود است و موجود خواهد ماند.
این پیشکسوت عرصه نقاشی و خطاطی به پرسشی در خصوص موافق یا مخالف بودنش با نقاشی خط و فرمهای تازهای که از خط به وجود آمده، اینگونه پاسخ داد: از بعضی از این آثار که در آنها اصول زیباییشناسی، کمپوزیسیون و رنگ رعایت شده، خوشم میآید ولی خودم نقاشی خط کار نمیکنم چون معتقدم که نقاشی و خط هنرهای مستقلی هستند که احتیاجی به در هم آمیختهشدن با هنری دیگر را ندارند.
وی ادامه داد: تنها چیزی که در گذشته یک اثر خوشنویسی را همراهی میکرد، هنر تذهیب بود، وگرنه خط نیازی به استفاده از المانهای نقاشی ندارد و به خودی خود کامل است. نقاشی هم همین وضع را دارد و اصولاً هر اثری که سه عامل طرح، رنگ و کمپوزیسیون را داشته باشد، به خودی خود کامل است. من منکر نقاشی خط نیستم ولی سلیقه شخصی خودم چیز دیگری است.
کیخسرو خروش که به او لقب "نقاش امام" را دادهاند، در خصوص کشیدن پرترههایی از امام خمینی (ره) گفت: از ابتدا که امام خمینی (ره) را شناختم، به ایشان دلبستگی پیدا کردم و برای اولین بار یک پرتره از ایشان برای دل خودم کشیدم. این پرتره را به موزه شهداء هدیه کردم که البته نخستوزیر وقت کشور هم از این پرتره خوشش آمده بود و میخواست آن را به دفتر نخستوزیری ببرد. بعد از کشیدن اولین پرتره از امام خمینی (ره)، پرترههای دیگری هم از ایشان کشیدم که همه آنها سفارشی بودند اما پرتره اول را برای دل خودم کشیدم.
این هنرمند عرصه تجسمی افزود: شانزده یا هفده اثر هم به سفارش آقای حجت کشفی رئیس وقت امور هنری بنیاد شهید از شهدای محراب کشیدهام که الان در موزه شهداء قرار دارند. متأسفانه تعداد این آثار طوری نیست که همه آنها همراه با هم به نمایش گذاشته شوند. به همین خاطر وقتی قبلاً به بازدید از موزه شهداء رفتم، دیدم که بعضی از این آثار روی دیوار موزه است و برخی دیگر در انبار قرار دارند.
خروش در پایان در خصوص علت عدم حضورش در نمایشگاهها گفت: با وجود اینکه خیلی اهل کتاب هستم و کتاب خواندن را دوست دارم اما تاکنون به نمایشگاه کتاب نرفتهام. از میان نمایشگاههای دیگر هم فقط از نمایشگاههایی بازدید میکنم که دوستانم دعوتم کنند. الان وضعیتم طوری نیست که بتوانم از همه نمایشگاهها بازدید کنم.
وی همچنین انتظارش از رسانهها و مطبوعات را هم اینچنین بیان کرد: رسانهها رویکرد خوبی دارند و همین که اهل فن را از اخبار مطلع میکنند یعنی کارشان را به درستی انجام میدهند.