به گزارش هنرآنلاین، نمایشگاهی از آثار گلیم فرش های میرمولا ثریا با عنوان "صوف" که نگاهی متفاوت به نقوش فرش و همچنین ساختار فرش دارد، به همراه نقاشی و طراحی های این هنرمند جمعه 21 مهرماه در گالری خاک افتتاح شد.

به گفته این هنرمند فرش برای او مانند یک بوم نقاشی است و تمام سعی خود را به کار بسته تا برخوردی معاصر و هنری را در این مدیوم تجربه کند. ثریا درباره اینکه از چه زمانی این ایده او را درگیر خود کرد، گفت: از وقتی هنرستانم تمام شد به این فکر می کردم که می خواهم روی نقوش و موتیف هایی که در تزئینات صنایع مستضعفه ما مانند کاشی و قلم زنی و فرش هست کار کنم و رفتار معاصری با این نقوش انجام دهم. هم در رشته های مربوط به این حوزه ها تحصیل کردم و هم نزد استادانی که بودند کار کردم.

وی ادامه داد: سعی کردم گذشته خود را به خوبی یاد بگیرم. چون تمام این اتفاق ها طی سالیان متمادی از دل یک فرهنگ و ترکیبش با ادبیات ایجاد شده است. پدرم استاد خوشنویسی و موسیقی بود و از همین رو از کودکی با خوشنویسی و ترکیب بندی خطوط آشنا بودم و همیشه مدادی در دستم بود که با آن طراحی حروف می کردم.

photo_2017-10-14_10-54-50

این هنرمند بیان کرد: در سال های بعد از تحصیل دنبال مدیومی می گشتم که بتوان فضای مدرن تری را با این نقوش روی آن تجربه کنم که به حوزه مهجور و در حال فراموشی نمد رسیدم و خب انتخاب نمد باعث شد کارم به سمت انتزاع برود و آنچیزی که همیشه به دنبالش بودم را به دست آوردم و توانستم به موتیف ها و المان های شخصی خودم در این حوزه دست پیدا کنم. بعد به سراغ برجسته بافی با این موتیف ها رفتم و گلیم فرش را انتخاب کردم.

وی با بیان اینکه این آثار کاملا پا در هنر معاصر دارد و نمی توان آن را یک ارائه در حوزه فرش دانست، گفت: چون می خواستم یک کار صرفا هنری انجام دهم و مانند بوم نقاشی در حوزه بافت برخورد کنم، شروع کردم به نقاشی کردن روی کاغذ و بوم و بعد تبدیل همان ها به کدهایی برای بافنده ها که بتوانند روی بافت ایجادشان کنند. در واقع ایده هایی که روی این گلیم فرش ها اجرا شده کاملا مانند برخورد یک نقاش با ایده هایش اول روی بوم و کاغذ شکل گرفته است. مثلا در آثاری که در این نمایشگاه ارائه شده و حاصل 5 سال کار مستمر من است تایپوگرافی نقش زیادی دارد اما در دوره های جدید و ساختار جدید کارهایم اصلا خط وجود ندارد.

ثریا درباره برش هایی که در آثارش ایجاد کرده و فرش را از حالت سنتی مستطیل، دایره و مربع خارج کرده و بیشتر به شکل لباس ارائه شده ایند نیز گفت: من می خواستم به کیفیت بصری جدیدی در فرم و محتوا برسم. مثلا در استفاده از نقوش نمی خواستم همان نقوش دوره صفویه را در طرح هایم استفاده کنم. اما در فرم هم دوست داشتم نوآوری داشته باشم. دوست داشتم هر کس کارها را می بیند متوجه شود پا در سنتهای ایرانی و شرقی دارد. لباس هم تداعی پوشش بدن است و هم پوشش کف خانه ها و یک جایی به هم مربوط می شوند و این فرم لباس کاملا فرم پوشش مردم در مناطق شرقی است.

photo_2017-10-14_10-54-49 (2)

در این نمایشگاه قریب به 30 اثر بافته شده در ابعاد 120 در 160 تا 200 در 300 سانتیمتر وجود دارد و همچنین بالغ بر 15 اثر طراحی به نمایش در آمده است.

میرمولا ثریا در استیتمنت نمایشگاه خود آورده است: در ابتدا اینچنین بوده است که دستبافتهاى عشایرى و نقوش روى آن، منعکس کننده نحوه زندگى، طبیعت پیرامون و آرزوهای آن روزهاى بافنده بوده است. بعدها آنچنان می شود که شهر نشینى و تجارت، خیال کوچ نشین را آلوده می کند و خیال رهاى هنرمند بافنده، اسیر کسب و صنعت شهرى می شود. خیال سیال بافنده از دست می رود و تصورات و نیازهاى اشراف نقشبند بافته ها می گردد. نقوش ساده، هندسى و ابتدایى از گیاهان و حیوانات که تجلى تعابیر فردى انسان کوچ نشین از پیرامونش بوده کم کم به نقوش پرگو، پیچیده، غیر واقع بدل می شود و دیگرهرگز آن رویکرد بیواسطه بافنده پدیدار نمی گردد. آنچه بعدها می بینیم البته صنعتى است والا که خیال سفارش دهنده را به شکوه و تمامیت اجرا می کند.

این روزها بیشتر بر فى البداهه گى تصویر و طرح تمایل دارم. از تکرار مکررات و آذین کلیشه هاى سنتى که وام دار فرهنگ ایستا است، پرهیز دارم. به امروزم نگاه می کنم، به اطرافم و آنچه بر من می گذرد. نقوش در بافته هایم، گاهى ریشه در قصه اى دور دارد که تا امروز به دنبالم است و گاهى حادثه اى است که در کمینم است و بی خبرم. به آن، به بافته، آنگونه نگاه می کنم که زمینى است که میبایست خیال را در ان کاشت.

سالهاى زیادى بر آن رفت تا از سنت گذشته بدانم و باز بدانم که چکونه این هنر آزاده و پویا به صنعتى اسیر، جامد و تکرار پذیر بدل گشت. بر این باورم که خیال را باید آزاد کرد و ان موقع است که بافته، به هر گونه که باشد گستره و جولانگاهى خواهد بود براى تجلى اندیشه هنرمند امروز.

photo_2017-10-14_10-54-49

میرمولا ثریا متولد 1357 رامسر است. وی کارشناسی ارشد خود را در رشته صنایع دستی از دانشگاه میراث فرهنگی تهران و   کارشناسی ارشد طراحی فرش دست بافت را از دانشگاه آزاد اصفهان دریافت کرده است. وی تا کنون بیش از 8 نمایشگاه انفرادی در آمریکا، لبنان، کویت، دبی، ایران برگزار کرده است و در نمایشگاه های گروهی متعددی حضور داشته است.

نمایشگاه "صوف" تا 8 آبان از ساعت 16 تا 20 در گالری خاک واقع در خیابان شریعتی، دو راهی قلهک، خیابان بصیری، کوچه ژیلا، گلاک 1 برپاست.