به گزارش هنرآنلاین، آریا اقبال که بعد از حدود 18 سال، مارچ گذشته بار دیگر به دوبی بازگشت تا در آرت‌فر بین‌المللی دوبی شرکت کند می‌گوید: "بدیهی‌ست هر گالری باید برای حضور در آوردگاه‌های جهانی حرفی برای گفتن داشته باشد و بتواند ارائه حرفه‌ای از آثار هنرمندانش را عرضه کند که اهمیتش هم طراز کیفیت آثار هنری‌ست؛ در حال حاضر گالری‌هایی داریم که می‌توانند حضور بین‌المللی قدرتمندی داشته باشند اما به دلیل برخی کمبودها از جمله هزینه‌های هنگفت چنین اتفاقات هنری، این حضور کم رنگ است. "
حمیدرضا کرمی، مسئول بخش بین‌الملل گالری آریا نیز در این باره گفت: " شرکت در آرت‌فرها هزینه زیادی برای گالری‌ها دارد. آرت‌فرها هیچ درصدی از فروش آثار را دریافت نمی‌کنند و درآمد آنها از طریق اجاره غرفه‌ها و جذب حامیان مالیِ بزرگ تامین می‌شود، که البته آرت‌فر دوبی از نظر جذب این حامیان مالی و اسپانسرها از جمله قوی‌ترین آرت‌فرهاست. آرت‌فر دوبی با مدیریت جدیدش بر روی فرایند کیوریتوریال نمایش آثار پافشاری دارد و این امر بویژه در مورد بخش مدرن چشمگیرتر است، هرچند شاید در بخش معاصر با سخت‌گیریِ کمتری همراه باشد. هر کدام از بخش‌های مدرن و معاصر آرت‌فر دوبی، هیات داوریِ مخصوص به خود را دارد که معمولا بین چهار تا پنج نفر هستند. گاهی لازم می‌شود که سه یا چهار بار پروپوزال گالری به هیات داوری ارائه شود تا آن را بررسی و تایید کنند. سال گذشته در بخش معاصر ۴۴ گالری شرکت داشتند، در حالی که در بخش مدرن فقط ۱۶ گالری آثارشان را به نمایش گذاشته بودند.
بخش مدرن آرت‌فر دوبی از زمان مدیریت قبلی تا مدیریت فعلیِ آن، خانم میرنا عیاد، اختصاصا به معرفیِ استادان و پیشگامان گرایش‌های مدرنیستی در هنرِ منطقه خاورمیانه، شمال آفریقا و جنوب آسیا (هند و پاکستان) می‌پردازد. در مورد این مناطق خیلی مهم است که این آثار بین سال‌های ۱۹۴۰ تا ۱۹۸۰ میلادی تولید شده باشند، هرچند با تغییر این سیاست، از آرت‌فر آینده، تاریخ خلق آثار می‌تواند تا پایان قرن بیستم یعنی سال ۲۰۰۰ هم باشد. اعضای هیات داوری و انتخاب در مطالعه و تایید طرح‌های پیشنهادی و هنرمندان و آثارشان خیلی با دقت و تیزبینی عمل می‌کنند و این واقعیتی است که در مورد آرت‌فر دوبی وجود دارد.
گالری آریا با دو هنرمند پیشکسوت ارمنی، گارنیک درهاکوپیان و سونیا بالاسانیان در یازدهمین آرت‌فر دوبی حضور یافت، آریا اقبال درباره علت انتخاب این دو هنرمند گفت: " به طبع باید دو هنرمند برمی‌گزیدیم که آثارشان در کنار هم نوعی هم‌خوانی، نوعی دیالوگ با یکدیگر برقرار کنند و در عین تفاوت‌های بدیهی دور از هم نباشند، پس از جلسات متعدد به این دو پیشکسوت رسیدیم; البته از میان این دو هنرمند، آقای گارنیک درهاکوپیان به جهت خلوت‌گزینی‌شان چهره نوظهور برای مارکت منطقه به شمار می‌آمدند اما ما خواستیم تا رنگی تازه از هنر ایران را به منطقه معرفی کنیم.
حمیدرضا کرمی در این باره افزود: "ما برای انتخاب هنرمندان‌مان فرایندی طولانی داشتیم و با خانم میرنا عیاد، مدیر آرت‌فر و دستیارهای ایشان تماس‌ها و ارتباط مداومی را حفظ کردیم که آنها هم نظرات ما را به هیات داوری و انتخاب منعکس می‌کردند. در نهایت به این دو هنرمند رسیدیم که به نظرم درست‌ترین انتخاب بود. انتخاب دو هنرمند ارمنی تبار باعث شد تصویر جالبی از گالری آریا ارائه شود. به هر حال ما به عنوان یک کشور مسلمان به آرت‌دوبی رفتیم که تصویر رسانه‌ایِ درستی از آن ارائه نشده است. در چنین حالتی، بردن دو هنرمندِ ایرانیِ ارمنی تبار که یکی از آنها پس از انقلاب کشور را ترک کرده بود، خیلی برای بازدیدکنندگان در آرت دوبی جذابیت داشت و تصویری که از گالری آریا ترسیم می‌کرد، تصویری از مدارا و پذیرش بود.
آریا اقبال در پایان گفت: "گالری‌داری واقعاً کار سختی است. من 25 ،26 سال پیش وارد این کار شدم و بنا به این تجربه می‌گویم برخلاف آن‌چه تصور می‌شود، درآمد گالری‌داری، چشم‌گیری نیست. در حالی که هزینه‌های هنگفتی انتظارتان را می‌کشد; این در حالی‌ست که همه توقع دارند گالری‌ها فراتر از نمایش آثار رفتارهای پژوهشی، شرکت در آرت‌فرها و حراجی‌ها... را انجام دهند حال آنکه واقعا گالری‌دارها تا یک جایی می‌توانند از جیب خودشان هزینه کنند و باید برای ارتقای معرفی هنر ایران و اعتلای جایگاه هنرمندان‌مان چاره اندیشی اساسی شود.