به گزارش هنرآنلاین به نقل از روابط عمومی نخستین جایزه هنری قلب تهران، محمدعلی بنی اسدی؛ داور تصویرگری این جایزه گفت: هنرمندان تصویرگر در این جایزه توانسته اند به نکات ریزی توجه کنند و آثار گاهی به قلب تهران نزدیک شده اند. تصویرگری بیشتر با روایت کار می کند و در این جایزه هم قصه ها و روایت هایی از منطقه 12 تهران گفته شده است.
بنی اسدی ادامه داد: در سال های اخیر برخورد با شهر مهم شده است. مدتی است آثار نویسنده ای اهل فرانسه را دنبال می کنم که کتابهایش در ایران هم منتشر شده است. این نویسنده بیشتر درباره شهر خودش پاریس حرف می زند و به شهر خود توجه دارد اما این شیوه نگاه کردن و فکر کردن در ما نبوده است و همیشه یک نوجویی در ما بوده است. در کشورهای مختلف دوره های گوناگون را طبقه بندی کرده اند، که در ایران هم اخیرا بحث هایی درباره نسل های دهه های گوناگون مطرح می شود که برای هر دهه ای یک رفتار مشخص در کل مجموعه دیده می شود و رفتار، پوشش، مکان های آن دهه با مشخصه های خاص بررسی می شود. چون مکان ها دیرپا هستند، می توانند جاذبه های بیشتری داشته باشند. اما چون این برخورد با شهر در فرهنگ ما کمتر مورد توجه بوده انتظار نداشتم شرکت کنندگان در بخش تصویرسازی این جایزه به جزییات خیلی خاصی بپردازند. در حال حاضر فکر کردن به اینکه کجا زندگی می کنیم، این زندگی چه ماهیتی دارد و رفتار و پوشش و ... چگونه است، آغاز شده است.
کیانوش غریب پور؛ داور دیگر تصویرگری این جایزه گفت: در سال های اخیر در مسابقه های تصویرگری – خارج از اینکه موضوع چه باشد- آثار شبیه هم زیاددیده می شود بنابراین به این دلیل انتظار اتفاقات شگفت انگیز در تصویرگری نداریم. درباره منطقه 12 تهران که تنها منطقه هویت دار تهران است، از منظر موتیف های معماری و عناصر بصری هم عناصر شاخص و تزیینی دارد و در تصویرگری ادبیات داستانی ما عناصری از معماری و شهرسازی استفاده شده که به منطقه 12 تهران نزدیک است، به نظر می رسد که موضوع سهل، جذاب و اجرایی تر برای هنرمندان تصویرگر باشد، اما به نسبت ظرفیتی که در این منطقه و موضوع وجود دارد، آثار با کیفیت نداشتیم. آثار خوب و شاخص تصویرگری در این جایزه هست اما چشمگیر نیست. درباره تصویرسازی ادبیات داستانی که گفته شد این توضیح لازم است که بخش عمده ادبیات داستانی ما ادبیات کهن بازنویسی شده است که عناصر تاریخی، معماری و موتیف های تزیینی آن همان عناصری است که بخش عمده از آنها در منطقه 12 تهران دیده می شود یعنی اگر تصویرگران حتی به همان منابع رجوع می کردند، آثار بهتری ارائه می شد.
غریب پور افزود: این رویداد و رویدادهای مشابه نشان می دهد که تصویرگران جوان و حتی قدیمی تر از آنان چندان تاریخ معاصر خود را نمی شناسند، ظرفیت ها را نمی دانند و اتفاقات شاخص را نمی شناسند. جایزه هنری قلب تهران اقدام قابل ستایشی است، ظرفیت تاریخی و موضوع جذابی دارد اما همکاران تصویرگر و جوانان چندان متوجه این ظرفیت نشده اند، بنابراین برای دوره های بعد این جایزه می بایست در این زمینه فرهنگ سازی شود تا امکان جذب آثار بهتری فراهم شود.
غریب پور با تاکید بر شناخت منطقه 12 تهران گفت: ضرورت دارد که هنرمندان شناخت بیشتری از منطقه پیدا کنند و متوجه شوند که این منطقه ظرفیت های تصویری بسیاری هم به لحاظ فیزیکی و هم از نظر داستان هایی که در این منطقه گذشته است، دارد. شاید لازم باشد دبیرخانه جایزه منابع بیشتری از اتفاقات تاریخی، فولکلور، داستان های عامیانه، آوازها، متل ها و ... در اختیار تصویرگران قرار دهد و فضاهایی را معرفی کند که تصویرگران متوجه آن شوند. به نظر می رسد تصویرگران چندان متوجه ظرفیت های این منطقه نشده اند.
دبیر بخش تصویرگری نخستین جایزههنری قلب تهران علی هاشمی شهرکی و داوران این بخش محمد علی بنی اسدی، کیانوش غریب پور و مهران زمانی هستند.
شهرداری منطقه 12 تهران نخستین جایزه هنری قلب تهران را از هفتم تا 22 شهریورماه در نگارخانه موزه ملی ملک برگزار می کند.
بخش اصلی جایزه با عنوان قلب تهران و با موضوعات گردشگری، بازار (بافت تاریخی و قطب اقتصادی)، منطقه ۱۲محور ادیان و سنت های آیینی، منطقه ۱۲در آیینه تاریخ (به تصویر کشیدن وقایع و روایت‌های تاریخی قلب تهران) برگزار می شود. بخش ویژه با عنوان نام آوران قلب تهران است که در این دوره و در واکنش به رویداد و حادثه‌ی تلخ "ساختمان پلاسکو" و ابراز رشادت جمعی از جانفشانان به موضوع «آتش نشانان» اختصاص دارد.