سرویس تجسمی هنرآنلاین: استقبال جامعه هنری و نیز مسئولین مختلف از این نمایشگاه جالب توجه بود؛ در این میان سید رضا صالحی امیری، وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی نیز از این رویداد، دیداری دو ساعته داشت.
لیلی گلستان یکی از دیدارکنندگان از حراج تهران این اتفاق فرهنگی اقتصادی را اینگونه ارزیابی کرد: " به گمانم هفتمین دوره، نخستین دوره حراج تهران بود که آثارش صد در صد فوق‌العاده بودند. زمانی که کاتالوگ به دستم رسید و آن را تماشا کردم پیش خود فکر کردم که عجب کارهای فوق‌العاده‌ای. به نظرم آثار این دوره از حراج تهران بهترین آثار هر یک از هنرمندانی است که در این حراج شرکت داده شده‌اند. آثاری منحصر به فرد که از این هنرمندان کمتر دیده شده است. برای نمونه اثر لیلی متین دفتری، اثر آقای یکتایی، اثر آقای محصص، اثر آقای احصایی، اثر آقای زنده‌رودی که من علاقه به خصوصی نسبت به کارهای او دارم، اثر آقای عربشاهی که به نظر حیرت‌انگیز بود و یکی از بهترین‌های او قلمداد می‌شود و حتی آثار سهراب سپهری که به نظر آثاری هستند که این هنرمند در آمریکا کشیده است ( به دلیل آن که امضای خارجی زیر آن هست) همگی آثاری اصیل و باکیفیت هستند. البته که آثار بهتری از سهراب سپهری وجود دارد اما این آثار او نیز آثار قابل اعتنایی هستند. این مسئله به بالا رفتن کیفیت و اعتبار حراج کمک می‌کند و به نظر می‌رسد که در مسیر رشد حرکت می‌کند."
مدیر گالری گلستان درباره قیمت گذاری در حراج تهران گفت: "من به عنوان یک گالری‌دار که حداقل سی سال است با نقاشی سر وکار دارم، فکر می‌کنم نه تنها قیمت این آثار گران نیست، بلکه قیمت پایه این آثار همین است. در حقیقت قیمتی که به عنوان قیمت پایه برای این آثارانتخاب شده بر اساس یک سنجش درست صورت گرفته است. ممکن است این قیمت‌ها برای آدم‌هایی که آن چنان با این هنرمندان آشنایی ندارند گران به نظر برسد و نجومی به چشم بیاید اما می گویم کسانی که این آثار را خریداری کرده اند مطمئن باشند که این آثار را گران نخریده‌اند."
غلامحسین نامی، نقاش پیشکسوت پیش از بازگشت به کانادا دیداری از نمایشگاه هفتمین حراج تهران داشت، او در ارزیابی این رویداد گفت:" معتقدم برگزاری حراج تهران شرایط هنر تجسمی مان را عوض کرده است و فروش خوب و بالا رفتن قیمت آثار هنرمندان در دهه‌های اخیر همه مدیون این حراج است."
او افزود: "حضور هنرمندان ایرانی در حراج‌های معتبر در نوع خود بسیار جالب توجه است، اما من همواره به این می‌اندیشیدم که چرا حراج‌هایی مثل کریستیز، بونامز، ساتبیز و غیره باید معرف هنرمندان و هنر ایران زمین باشد. با توجه به اتفاق‌هایی که در عرصه هنر معاصر برای ایران رخ داده است من همواره معتقد بودم که ایران خود می‌تواند به عنوان مرکزی برای عرضه هنرهای تجسمی بدل شود.حراج تهران به واقع نقطه شروع و عطفی برای تحقق این رویای من بود. حراجی که حالا و بعد از چند دوره موفق و با توجه به تجربیاتی که به دست آمده است، می‌تواند شکلی منطقه‌ای پیدا کند."
نامی تاکید کرد: "این حراج توانست خون تازه‌ای را به جریان هنر کلاسیک و مدرن ایران تزریق کند و جنبه‌های دیگر هنر را نیز مطرح کند. امروز حراج تهران چهار جنبه هنری ایران را در برگرفته و این امکان زیادی را برای معرفی هنرمندان به وجود آورده است." این هنرمند پیشکسوت خاطر نشان کرد:" هر چند بسیاری از هنرمندان که به هر دلیلی کارشان به حراج راه پیدا نکرده، مخالفت‌هایی را مطرح می‌کنند به گمانم مشهود است حراج در این سال‌ها تلاش زیادی برای معرفی هنرمندان جوان کرده است. هنرمند باید صبر کند و اگر هیچ‌گاه به حراج هم راه نیافت باید به خاطر سپرد که بالا رفتن قیمت آثار بر روی دیوار گالری هم نتیجه برگزاری همین حراجی ست."
هفتمین حراج تهران، ویژه آثار هنر کلاسیک و مدرن ایران، با فروش شش اثر بالای یک میلیارد تومان، هفت اثر بالای نیم میلیارد تومان و 40 اثر بالای یکصد میلیون تومان رکوردی چشمگیر به جای گذاشت.