گروه تئاتر هنرآنلاین، البته همیشه نگرانی‌ها و تردیدهایی وجود داشته و دارد از این حیث که مثلا اگر نمایشنامه‌ای با کمک هوش مصنوعی نوشته شود و یا حتی کارگردانی و طراحی نیز با کمک این ابزار انجام شود نقش هنرمندی هنرمندان در چه مرتبه‌ای قرار می‌گیرد؟ آیا نیاز به باز تعریف نقش هنرمندان هست یا خیر؟ حیف اگر هنوز ذهن هنرمندان و تولیدکنندگان آثار هنری درگیر چنین سوالاتی باشد. مسلما هوش مصنوعی در کمرنگ شدن برخی نقش‌ها در روند تولید آثار هنری تاثیر خواهد داشت. مثلا سابقا اگر در ساخت یک فیلم انیمیشن افراد زیادی به عنوان انیماتور مشغول به فعالیت بودند تا به یک نقاشی جان ببخشند و متحرکش کنند، اکنون با حداقل تعداد نفرات با کمک کامپیوتر و هوش مصنوعی، بدون آنکه تبحر هنرمندان پیشین در امر انیمه کردن تصاویر به صورت دستی را داشته باشند می‌توانند یک فیلم انیمیشن کامل بسازند. در عرصه‌های دیگر مثل آهنگسازی یا حتی طراحی صحنه و لباس نیز همینطور. اینجاست که هنرمند (آنکه به واقع هنرمند است) گام‌هایش را بالاتر گذاشته و خود را مجهز به علم و ابزار روز کرده و هنرش را با اسباب جدید خلق می‌کند.
روزی که نرم افزار فتوشاپ به بازار عرضه شد، برخی از هنرمندان گرافیک شوکه شده بودند از اینکه چگونه یک پوستر بدون آن دقت و ممارست‌های قبل، در نتیجه‌ی تسلط به نرم‌افزار بسیار تمیزتر و سریع‌تر و راحت‌تر تولید می‌شود و راه بروز خلاقیت بیشتر را نیز باز می‌کند. هنر گرافیک شکل و شمایل و روند خاص‌تری یافت و هرگز از هنرمندی هنرمندان کاسته نشد بلکه گاه بسیار هنرمندانه‌تر شد. توجه به این نکته که «ابزار باید در خدمت هنرمند باشد و نه بالعکس» امری است که در تولید آثار هنری سره از ناسره را مشخص می‌کند. لازم به نظر می‌رسد جوانان در خلق آثارشان بدون واهمه از ابزار هوش مصنوعی و البته با شناخت کامل از چگونگی کارکرد این امکان، خلاقیتشان را ارتقا دهند. به زودی انقلاب‌های بزرگی را در تولید همه‌ی گونه‌های هنری با کمک هوش مصنوعی شاهد خواهیم بود. اکنون که به ظاهر در دوره‌ی خامی این روند به سر می‌بریم و هنوز آزمون و خطاها در ابتدای راه است. با اینحال نه باید منفعل بود و نه افراط کرد. تلاش برای شناخت بیشتر و تسلط بر ابزار، حرفه‌ای‌ها را سرآمد خواهد کرد و از سوی دیگر استفاده‌ی بدون شناخت از ابزار هوش مصنوعی ممکن است هنرمند را به خطا بندازد.
در سال گذشته عده‌ای از روزنامه‌نگاران و منتقدان در «برادوی ورد» - BroadwayWorld - برای پاسخ به این سوال که آیا می‌توان با هوش مصنوعی یک نمایش موزیکال با استانداردهای برادوی تولید کرد یا خیر سعی کردند با استفاده از چت جی‌پی‌تی یک موزیکال خلق کنند. خلق نمایش موزیکال سختی‌های خاص خود را دارد که با توجه به گیشه‌ی پر رونق این ژانر در برادوی، مورد توجه صاحبان بنگاه‌های بزرگ این هنر بوده است. نتیجه اولیه تولید موزیکال با استفاده از هوش مصنوعی جالب بود. اثری که چت جی‌پی‌تی ارائه کرد موزیکالی بود با عنوان Codebreakers که از مستندی به همین نام که در سال 2011 ساخته شده بود الهام گرفته بود؛ همان روزنامه‌نگاران در تیتر خود آوردند: چیزی شبیه سرقت ادبی.
در هر حال «تئاتر، تئاتر است». جادوی صحنه و تئاتر که همان نفس به نفس صحنه و تماشاگر است، همواره برای مخاطبانش جذاب است. اما این جوانان هستند که پیشقراولان استفاده خلاقانه از هوش مصنوعی هستند به شرط آنکه که ابزار و اهداف خود را به خوبی بشناسند و خطاهای آن را خنثی کنند.