به گزارش هنرآنلاین، گروه نمایشی «یک ساعت خاطره» نوشته کارینه خودیکیان و به کارگردانی واحه شاهوردیان از کمپانی تئاتر هوُوانِس آبِلیان واسازور کشورارمنستان، صبح روز چهارشنبه، 10 بهمن ماه در مراسمی با حضور سوی اتابک نادری سرپرست اداره کل هنرهای نمایشی، مژگان وکیلی مدیر روابط بین‌الملل اداره کل هنرهای نمایشی وحید لک مدیر روابط‌عمومی، تبلیغات و تشریفات چهل و سومین جشنواره بین‌المللی تئاتر فجر در دفتر مدیرکل هنرهای نمایشی مورد تقدیر قرار گرفتند.

اتابک نادری از اشتراکاتِ فرهنگی بین ایران و ارمنستان سخن گفت: من خوشحال هستم که کشور ما به عنوان یک کشوردوستی و مهربانی همچنان رابطه خوب با ارمنستان داشته و دارد. از منظرِ یک هنرمند و یک آدمِ فرهنگی، خوشحالم که رابطه فرهنگی ما با ارمنستان طوری بوده که در جشنواره‌ها و جدول‌ها، نامی و پرچمی از ارمنستان به چشم می‌خورد. در واقع، وجهِ اشتراکاتِ ما به دلیلِ این هم‌مرز بودن خیلی زیاد است. مخصوصا در منطقه شمالیِ کشور، آذربایجان ایران، ارامنه و مسلمانان در کنارِ هم زندگی می‌کنند. سالهاست که این شکلی است.

این کارگردان تئاتر با اشاره به مقاله‌ای که در جوانی نوشته بود، عنوان کرد: در زمانی جوانی و حدود ۳۰ سال پیش، تحقیقی درباره تعزیه در اردبیل انجام دادم. در یکی از محلاتِ قدیمیِ آذربایجان، محله‌ای به اسم «ارمنستان سوچه» وجود دارد که به معنی «کوچه ارمنستان» است. در آنجا، یک کلیسایِ قدیمیِ آجری از دوره اوایل قاجار است که اخیرا بازسازی شده. نکته قابل توجه اینکه خاستگاه مذهبیِ شهر، شیعه است. در زمانِ تحقیقاتِ خودم متوجه شدم که کشیش‌های آن کلیسا کمکِ شایانی برای برپایی آن تعزیه کرده‌اند. 

وی افزود: دو کشیشِ مرحومِ آنجا به نام «بارون شامیل» و «بارون سیمون» لباس‌های روحانی و رَدایِ کشیشیِ خودشان را به تعزیه‌خوان‌ها قرض می‌دادند. تعزیه‌خوان‌ها به زبانِ تُرکی و با لباسِ ارمنی، روی این گاری‌های قدیمی، ناقوسِ کلیسا را قرار می‌دادند. وقتی این گاری در خیابان‌های خاکی و پُر چاله‌ی اردبیل در آن زمان حرکت می‌کرده، ناقوس به صدا درمی‌آمده است و دَنگ دَنگ می‌کرد.

سرپرست اداره کل هنرهای نمایشی یادآور شد: تعزیه‌خوان‌ها با لباسِ روحانیتِ مسیحی شعری با چنین مضمونی به زبانِ تُرکی می‌خواندند: «بیایید ببینید در این عزا، فرزندِ مریم هم عزادار است!». به این معنی که صدای مسیح هم پشتَ سرِ مظلومیتِ امام حسین (ع) است. 

نادری گفت: این نمایش، یک نمایش ویژه در تاریخِ ایران است. شبیه آنچه در کارناوال‌های مذهبیِ مسیحی رخ می‌دهد. نکته بارزش این است که در دلِ یک رویدادِ مذهبیِ اسلامی ایرانی اتفاق می‌افتد. این را در کتابِ خودم آوردم و بهرام بیضایی کارگردان مشهور تئاتر ایران در این باره گفت که اتفاقی منحصربفرد است. این قصه را تعریف کردم تا بگویم که این اشتراکاتِ فرهنگیِ بینِ دو کشور در این قصه نمود پیدا کرده است. 

او هنرمندان را تقویت‌کننده این مناسباتِ فرهنگی دانست و گفت: از این بابت خواستم بگویم که ما هنرمندان باید تقویت‌کننده این تفکرهای فرهنگی باشیم چون می‌دانم سیاسیون چنین طرزِ تفکری ندارند. خوش آمد مرا پذیرا باشید. 

مژگان وکیلی در سخنان کوتاهی، با ابراز امیدواری برای استمرارِ حضورِ هنرمندان ارمنی در رویدادهای هنریِ ایرانی گفت: خوشحالیم در جشنواره‌های مختلفِ هنریِ ایران، هر ساله شاهد حضورِ هنرمندانی از کشور ارمنستان هستیم و این باعث افتخارِ ماست. از اجرای خوبی که داشتند، تشکر می‎‌کنیم و امیدواریم که در سال‌های آینده هم این حضور استمرار داشته باشد.

لوسین ساهاکیان مدیر کمپانی تئاتر هوُوانِس آبِلیان واسازور با ابراز امیدواری برای پایانِ جنگ و خونریزی در دنیا خاطرنشان کرد: خیلی خوشحالم که از طرف کمپانی دولتی تئاتر هوُوانِس آبِلیان واسازور در اینجا حضور پیدا کردیم. این کمپانی، 95 سال قدمت دارد و نمایش‌های کلاسیک و مدرن را روی صحنه می‌برد. نمایشی که در جشنواره تئاتر فجر روی صحنه رفت، از یکی از کارگردانانِ نامدار تئاتر ارمنستان به نام واحه شاهوردیان است و نکته مهم اینکه کارگردان فوت کرده. در واقع، من مدیریت این اجرا را انجام می‌دهم. دیدنِ تماشاگرانِ ایرانی و واکنش‌هایی که نشان می‌دادند، خیلی مسرت‌بخش بود. سعی کردیم با نمایشی که اجرا کردیم، نشان بدهیم که باید بر خاطراتِ تلخِ گذشته غلبه کرد چون زندگی ادامه دارد. 

او از جایگاهِ رفیعِ جشنواره تئاتر فجر برای فرهنگِ ارمنستان سخن گفت و بیان کرد: از اینکه فرصتِ حضور در جشنواره را داشتیم، قدردان و خواهان روابطِ دوستانه و فرهنگیِ بیشتری با جشنواره هستیم. قدردان تجربه‌هایی هستیم که در این جشنواره‌ها به دست می‌آوریم. ما جایگاهِ جشنواره فجر را خیلی بالا در فرهنگِ کشورِ ارمنستان می‌دانیم و این رویدادهای فرهنگی، نقطه عطفی در روابطِ فرهنگی بینِ ارمنستان و ایران است. برای جشنواره، روزهای پُرنوری را آرزو می‌کنم و امیدوارم با توجه به روابطِ تاریخی بینِ دو کشور، این روابطِ فرهنگی همچنان ادامه پیدا کند.

با پایانِ سخنانِ دوطرف، سرپرست اداره کل هنرهای نمایشی با اهدای یک میناکاری ساخته اصفهان و لوح‌های تقدیر از حضور گروه نمایشِ ارمنی در جشنواره تئاتر فجر تجلیل به عمل آورد و لوسین ساهاکیان مدیر کمپانی تئاتر هوُوانِس آبِلیان واسازور مدالیومِ صد و پنجاهمین سالگرد تاسیس کمپانی تئاتر هوُوانِس آبِلیان واسازور، یک نمونه کوچک از گلیمِ ارمنستانی، تابلوی کوچکی منقش به الفبای ارمنی و کتاب هشتادمین سالگرد تاسیس کمپانی تئاتر ارمنی را به نشانه مهر و مودت بین هنرمندان دو کشور به اتابک پورنادری تقدیم کرد.

انتهای پیام