گروه تئاتر خبرگزاری هنر ایران: با گذر زمان نمایشهای آیینی و مذهبی کمتر مورد توجه قرار گرفته است. این کم‌توجهی هم از جانب مسئولان و هم از جانب مخاطبان است. تعزیه که گونه‌ای از این نمایش‌ها است، تنها به روزهای خاصی از سال مثل ایام محرم محدود شده است.
با این وجود اهالی نمایشهای آیینی و مذهبی دلداده این کار هستند و اگر شرایط مناسبی برایشان وجود داشته باشد، حاضراند تا دوباره به رگ خشک این گونه از نمایش جان تزریق کنند. به بهانه ایام شهادت سید و سالار شهیدان امام حسین (ع) به گفت‌وگو با احمد عزیزی از تعزیه‌خوانان قدیمی پرداختیم.
عزیزی در رابطه با علت کم شدن آثار تعزیه بیان کرد: برخی علت آن را محدود شدن مخاطبان این هنر می‌دانند؛ اما من موافق نیستم. تعزیه در قلب مردم جای دارد و یک هنر آیینی است که از سه عرصه ادبیات، نمایش و موسیقی بهره برده است که هرکدام از این‌ها هم مخاطب دارند. مشکل تعزیه اکنون عدم حمایت ارگان‌ها است که با مشکل کمبود بودجه مواجه هستند. از طرفی بانیان شخصی هم توان مالی کمتری دارند و به همین دلیل این هنر کم‌کار شده است.
وی ادامه داد: یکی دیگر از مشکلات نبودن مکان ثابتی برای اجرای تعزیه است. در زمان دولت آقای احمدی‌نژاد که تعزیه به ثبت جهانی یونسکو رسید، قرار شد که در چند شهر بزرگ ایران تکیه‌های بزرگی ساخته شود تا تعزیه‌خوانی انجام شود اما هنوز هیچ اقدامی صورت نگرفته است. البته جای تشکر دارد که مکان‌هایی مثل برخی فرهنگسراها، حوزه هنری و بنیاد رودکی به ما امکان اجرا می‌دهند.
عزیزی همچنین در رابطه با این که برخی عقیده دارند تعزیه باید کمی به روز و مدرن شود، گفت: هنر تعزیه، هنر غنی است و نیاز به چیزهای تازه ندارد. اگر به تعزیه دست بزنند و موارد جدید به آن وارد کنند، این هنر خراب می‌شود. اکنون در برخی از تعزیه‌ها می‌بینیم که موسیقی‌های خاص گذاشته می‌شود؛ در صورتی که تعزیه باید شکل خودش باشد.
این تعزیه‌خوان در رابطه با تاثیرگذاری این هنر بیان کرد: قطعا چیزی که به صورت نمایشی اجرا شود تاثیر بیشتری به حالت صرفا گفتاری دارد. حرکات، اشعار و موسیقی و دستگاه‌های آواز ایرانی، تاثیر خوبی در مجسم کردن زندگی ائمه برای مردم دارد.
وی با اشاره به اجرای نمایش «نوای عرشیان» در ایام محرم گفت: سال گذشته این نمایش در محوطه تئاترشهر برگزار شد اما امسال به دلیل تعمیرات تئاترشهر امکان اجرا در آن جا نبود و در پهنه رودکی اجرا می‌شود. امام حسین(ع) و خون شهدای کربلا آنقدر والا است که خود به تنهایی تا سال‌ها ماندگار می‌ماند اما تعزیه هم به نوبه خود در ماندگار شدن واقعه عاشورا کمک کرده است.