گروه تئاتر خبرگزاری هنر ایران: نمایش «توافق‌نامه» به کارگردانی کوروش سلیمانی از جمله نمایش‌های پرمخاطبی است که سال گذشته روی صحنه رفته و با استقبال مخاطبان در سال جدید در تماشاخانه ملک به اجرای خود ادامه می‌دهد.
این نمایش با بازی بهنام تشکر، رامین ناصر نصیر و کوروش سلیمانی روایتی از دو دوستی است که بازیگر و نمایشنامه‌نویس هستند و طی اتفاقاتی دوستی آن‌ها به چالش کشیده می‌شود.
حقیقت در تئاتر بیشتر از هرجای دیگر می‌تواند دست‌یافتنی باشد
کوروش سلیمانی کارگردان و بازیگر این نمایش در گفت‌وگو با خبرنگار هنرآنلاین در رابطه با علت پرمخاطب شدن نمایش«توافق‌نامه» بیان کرد: مسلما مجموعه‌ای از عوامل موجب شده است تا نمایش «توافق‌نامه» مخاطب زیادی داشته باشد و از جمله آن‌ها می‌توان به موضوع اجتماعی و بازیگران آن اشاره کرد. آقای بهنام تشکر و آقای رامین ناصر نصیر و همچنین خود بنده و سایر اعضای گروه سال‌های طولانی است که تجربه تئاتری داریم و قبل از این که تبدیل به چهره‌های شناخته شده شویم بازیگر تئاتر بودیم و به دلیل سابقه تئاتری و توانایی هنری‌شان است که مخاطب به آن‌ها اعتماد می‌کند.
وی افزود: گروه ما در این سال‌های نمایش‌های دیگری هم داشته است و همواره سعی کرده آثار با کیفیتی ارائه دهد. این کیفیت در همه عناصر از جمله طراحی صحنه، طراحی لباس، نور و حتی گرافیک دیده می‌شود و همگی از عوامل حرفه‌ای هستند. ما سعی کردیم به مخاطب احترام بگذاریم. در کنار همه این موارد با یک انرژی به نام عشق پدید می‌آید و بدون عشق و همدلی اثری موفق ایجاد نخواهد شد. نه فقط گروه ما، بلکه هر گروهی که اثری روی صحنه می‌برد باید درک مشترکی از تئاتر کار کردن و فرهنگ داشته باشند. باید با عشق اثری پدید بیاورند تا به دل مخاطب بنشیند و توام با اندیشیدن باشد.
سلیمانی در پاسخ به این سوال که چرا در کنار سینما و تلویزیون همواره به تئاتر متعهد مانده است، گفت: هر فردی احساس می‌کند که در یک تخصص و یک کار، جای درست‌تری دارد و می‌تواند در آن جایگاه به دیگران چیزهای باارزشی اهدا کند. تئاتر برای ما تئاتری‌ها چنین جایی است؛ جایی که ما می‌توانیم فکر، اندیشه و نگاه به زندگی را با هر آن چه که از تکنیک، دانش و تجربه می‌دانیم، روی صحنه بیاوریم. به همین دلیل تئاتر برای من یک پناهگاه و جای امن است. با این که تئاتر اتفاقات و داستان‌هایش تخیلی است اما احساس می‌کنم حقیقت در تئاتر بیشتر از هرجای دیگر می‌تواند دست‌یافتنی باشد.
بیشتر بخوانید»» کوروش سلیمانی و خاطر‌ه شیرین از خسرویِ سینمای ایران
مهم‌ترین نیاز مخاطب امروز، نیاز فکری و اندیشه‌ای است/ برای خنداندن به هر قیمتی، تئاتر را به ضد خودش تبدیل نکنیم
کارگردان نمایش «توافق‌نامه» در رابطه با انتخاب متن مناسب با فضای جامعه و فرهنگ بیان کرد: ما باید بدانیم که اکنون مخاطب به چه چیزی نیاز دارد؛ البته نه نیاز کاذب و چیزی که خوشایند او باشد و تن به هر رفتاری دهیم تا مخاطب راضی باشد. مهم‌ترین نیاز مخاطب امروز، نیاز فکری و اندیشه‌ای است. مخاطب، نیازمند دیالوگ با منبعی خارج از خودش است که آن منبع می‌تواند کتاب، صحنه و فیلم باشد تا خودش را پیدا کند. پاسخ دادن به این نیاز مخاطب زمانی حاصل می‌شود که بدانیم اکنون چه موضوع و مسئله‌ای می‌تواند برای مخاطب هم جذاب باشد و هم آورده‌ای برایش داشته باشد.
سلیمانی با اشاره بر این که در طول کار نمایش«توافق‌نامه» اصلا به کمدی بودن اثر فکر نکرد، گفت: خندیدن چیز بدی نیست و اساسا اگر تئاتر بخواهد مبنای واقعیت و زندگانی را داشته باشد، باید در آن خنده و لحظات مختلفی از زندگی عادی هم دیده شود. ما در زندگی حقیقی گریه می‌کنیم، می‌خندیم، قهر و آشتی می‌کنیم و... . همه این موارد باید در یک اثر دراماتیک دیده شود تا مخاطب باور کند.
وی ادامه داد: من نافی این که کمدی بخشی از زندگی است و وقتی ما زندگی را روی صحنه می‌آوریم باید کمدی هم در آن باشد، نیستم. اما باید پرسید کمدی به چه قیمتی و در چه راستایی؟ با چه تکنیکی؟ آیا برای خنداندن می‌توان به هرچیزی متوسل شد و تئاتر را به عنوان یک هنر فرهنگ‌ساز و اخلاقی به ضد خودش تبدیل کرد؟ این پرسشی است که باید هم تماشاگران و هم هنرمندان تئاتر پاسخ دهند. در کنار این باید این را هم بگویم تثبیت کمدی به عنوان یک گونه دراماتیک می‌تواند شکل‌های ارزشمندی داشته باشد. کما این که بسیاری از آثار بزرگ سینما و تئاتر در جهان کمدی بودند.
بسیاری از افراد با نابلدی به سمت تئاتر آمدند
کوروش سلیمانی در رابطه با روش‌های نادرست جذب مخاطب برای فروش بیشتر در تئاتر بیان کرد:وقتی تئاتر حمایت نشود و خالقین اثر برای پرداخت اجاره سالن در مضیقه باشند، دست به تلاش‌های نادرستی می‌زنند و دغدغه آن‌ها صرفا بازگشت سرمایه می‌شود. من این مسئله را درک نمی‌کنم و با خودم می‌گویم اگر مسئله‌شان بازگشت سرمایه است، در جای دیگری سرمایه‌گذاری کنند. اگر ماشین بخرند، با توجه به تورم‌ها بعد از چندماه قطعا سود زیادتری خواهند داشت. مشکل این است که بسیاری از افراد با نابلدی به سمت تئاتر آمدند.
وی افزود: درمورد حضور افرادی که در زمینه‌های دیگری شهرت دارند و اکنون تئاتر کار می‌کنند هم باید بگویم تئاتر متعلق به من و شما نیست که برایش تکلیفی تعیین کنیم اما خود تئاتر تکلیف را تعیین کرده و آن این است که باید بلد باشیم. اگر این افراد توانایی داشته باشند، هیچ اشکالی ندارد و می‌توانند کار کنند اما اگر توانایی ندارند و به صرف شهرتی که دارند وارد تئاتر می‌شوند، هم خودشان، هم گروه و هم مخاطب ضرر می‌کنند.
سلیمانی در رابطه با فضای تئاتر در دانشگاه و دانشجویان تئاتر گفت: اکنون نسبت به زمان دانشجویی ما، دانشجویان بسیار راحت‌تر می‌توانند اجرای عمومی بروند. تعدد تماشاخانه‌ها باعث شده است تا این دوستان جوان بتوانند راحت‌تر اجرا کنند. در زمان ما فقط در پلاتو دانشکده می‌شد اجرا رفت و اجرای عمومی یک رویای دست‌نیافتنی بود.
وی ادامه داد: من احساس می‌کنم که بحث آموزش بسیار متکی به اساتید و سیاست‌گذاری آموزشی دانشکده‌ها و هدف‌گذاری دانشجویان و اساتید است. اکنون یک سردرگمی وجود دارد. نداشتن استراتژی‌های مشخص باعث شده است که در برخی مواقع افراد صرف این که دور هم جمع شوند، کار تئاتر می‌کنند و همین امر موجب شده است که از آن اهداف و اصولی که خلق هنر و تئاتر باید داشته باشد،دور شدیم. وقتی شرایط یک هنر و یک صنف، شرایط خوبی نیست، این سطحی‌نگری است که فقط با یک علت جلو برویم؛ بلکه عوامل زیادی در این زمینه دخیل هستند که باید بررسی گردند.
بیشتر بخوانید»» «همه گیری» تلخ نیست!