گروه تئاتر«هنرآنلاین» : نمایش «فین جین» به کارگردانی محمود موسوی از نمایش‌هایی بود که در روزهای پایانی سال 1402 روی صحنه رفت و با استقبال مخاطبین اکنون در سال 1403 اجرای آن در عمارت نوفل لوشاتو از سر گرفته شده است.
«فین جین» که می‌توان آن را در گونه نمایش سنتی ایرانی جای داد، قصه چهار جن خواهر و برادر است که در حمام فین کاشان زندگی می‌کنند و در بستر کمدی تعریف خواهد شد.
نگاه هنرمندان جوان به نمایش سنتی ایرانی، نگاه از بالا به پایین است
حسین میرزاییان از بازیگران این نمایش در گفت‌وگو با خبرنگار هنرآنلاین در رابطه با چگونگی افزوده شدن به این پروژه بیان کرد: پیش از من قرار بود که آقای وحید نفر این نقش را بازی کنند که به دلایلی ایشان نتوانستند در این پروژه حضور داشته باشند و این نقش به من پیشنهاد شد. من متن را خوانده بودم و می‌دانستم متن خوبی است و با سلایق من سازگار است. سال‌ها بود که دوست داشتم یک چنین نقش متفاوتی را بازی کنم و خوشحالم که در این نمایش حضور دارم. همکاری با سایر بازیگران این کار برای من بسیار خوب بود و از دلایلی بود که این نقش را پذیرفتم.
وی در رابطه با وجود بداهه‌پردازی در این نمایش عنوان کرد: چنین نمایشی با چنین مقیاسی قطعا ایجاب می‌کند که بداهه‌پردازی داشته باشیم اما این بداهه متناسب با تجربه بازیگران و شناختشان به این گونه نمایشی، به نحوی است که به درام کمک کند و به سمت هجو نرود.
این بازیگر تئاتر در رابطه با کم شدن نمایش‌های شاخص سنتی ایرانی گفت: آقای داوود داداشی که از سیاه‌بازان قدیمی هستند، در مصاحبه‌ای گفته بودند که هرکسی که خودش را سیاه می‌کند، سیاه‌باز نیست. من از این سخن وام می‌گیرم و یک مسئله کلی را بیان می‌کنم. در این روزها افراد اهل فن در حوزه نمایش ایرانی، به دلایل مختلفی کمتر کار می‌کنند. همچنین از این گونه نمایش حمایت کمی می‌شود و ما تنها تماشاخانه سنگلج را داریم که در این حوزه کار می‌کند. پیش از این حمایت مالی خوبی هم می‌شد اما اکنون اگر حمایتی هم باشد بسیار کم است و هزینه دکور ما را هم تامین نمی‌کند.
میرزاییان ادامه داد:در کنار مواردی که عرض کردم اما از همه مهم‌تر هنرمندان جوان ما که وارد حرفه تئاتر می‌شوند هستند که نگاهشان به نمایش ایرانی یک نگاه از بالا به پایین است. این هم برمی‌گردد به افرادی که به دانشجویان و هنرجویان آموزش می‌دهند. این موارد دست به دست هم داده تا ما در این گونه معمولا یا نمایش‌های درخشان نبینیم و یا این که تعداد نمایش‌های خوب به تعداد انگشتان یک دست باشد.
با هر چیزی شوخی کنیم اما در چارچوب متناسب و بدون هنجارشکنی!
حسین میرزاییان در رابطه با شوخی کردن با یک شخصیت تاریخی و ملی بیان کرد: این اعتقاد من است که ما می‌توانیم با هرچیزی شوخی کنیم اما باید در یک چارچوب متناسب با معیارهایی که در جامعه وجود دارد، باشد و هنجارشکنی نکنیم. ضمن این که اکنون حلقه مفقوده جامعه ما شادی است. ما می‌توانیم داستان امیرکبیر را با آه و ناله نشان دهیم اما مردم آن را پس می‌زنند. این هنر کارگردان و بازیگر است که بداند کجا و چگونه باید شوخی کند که به طیفی برنخورد و شخصیت فردی چون امیرکبیر زیر سوال نرود. البته ما در «فین جین» با امیرکبیر شوخی نمی‌کنیم. اتفاقا ما تلاشمان را می‌کنیم که اصطلاحا ضربه آخرمان طوری باشد که مخاطب با تفکر از سالن بیرون برود.
وی افزود: ممکن است این نگاه که «چون جامعه به کمدی نیاز دارد، ما باید کمدی بسازیم.»، بازار تئاتر را به سمتی ببرد که اکنون در سینما شاهدش هستیم و این مسئله اجتناب‌ناپذیر است اما ما کار تئاتر انجام می‌دهیم و سعی داریم یک قدم از بقیه جلوتر باشیم. ما آیینه جامعه هستیم و جامعه ما اکنون حالش خوب نیست و نیازمند تزریق نشاط است. مردم دلشان می‌خواهد دو ساعت بنشینند تئاتر ببینند و از اتفاقات روز فارغ شوند و بخندند. ما می‌گوییم که اگر هم مخاطب می‌خواهد بخندد، حداقل اثری ببیند که برایش تفکر هم داشته باشد و از این دست کمدی‌هایی نباشد که الفاظ و شوخی‌های رکیک دارند و نمی‌توان با خانواده آن را دید.
بازیگر نمایش «فین جین» ادامه داد: ما در زمان گذشته آثاری را کار کردیم که متناسب با جامعه آن زمان بود و اکنون جامعه چیز دیگری می‌طلبد. امیدوارم که در آینده هم آثار کمدی و هم دیگر آثار هرکدام بازار خودش را داشته باشد و مردم از هر گونه لذت ببرند.
حسین میرزاییان در پایان از اصحاب رسانه درخواست کرد که به تماشای آثار نمایشی بنشینند و این آثار را معرفی کنند تا مردم هم آن را ببینند تا تئاتر در سبد خانواده قرار بگیرد.
بیشتر بخوانید»»نمایش ما وارد داستان رومئو و ژولیت نمی‌شود/ رسیدن به یک تیم بزرگ تئاتری رویای من است