گروه تئاتر «هنرآنلاین» : چهلودومین جشنواره تئاتر فجر با معرفی آثار برگزیده در بخشهای«پژوهش»، «نمایشنامهنویسی»،« نمایشهای تلویزیونی» و «رادیوتئاتر» کار خود را آغاز کرد.
ایوب آقاخانی نمایشنامهنویس،کارگردان و بازیگر عرصه تئاتر و تلویزیون در بخش «نمایشهای تلویزیونی» برنده جایزه بهترین کارگردانی برای نمایش تلویزیونی«رگ» شد.
آقاخانی در گفتوگو با خبرنگار هنرآنلاین در رابطه با نمایش«رگ» گفت: در سال 98 نمایش«رگ» را به صورت صحنهای اجرا کردم و نزدیک به دوسال بعد، با تغییر در ترکیب بازیگران آن را به صورت نمایش تلویزیونی نیز اجرا کردیم. این نمایش در رابطه با چند مرزبان شهید در سال 1320 است که به صورت خودجوش و مستقل از فرمان پایتخت، در مقابل ژنرال نوویکوف و نیروهای روس برای ورود به ایران مقاومت میکنند. نمایش «رگ» چهل و هشت ساعت مقاومت این مرزبانان در مقابل رووسها را به تصویر میکشد.
ایوب آقاخانی در جشنواره امسال یکی از داوران بخش نمایشنامهنویسی نیز بود. آقاخانی در رابطه با کیفیت آثار ارسال شده در این بخش از جشنواره بیان کرد: ما بیش از 300 نمایشنامه خواندیم و نمیتوان گفت که تمام نمایشنامهها درخشان بودند اما تعداد نمایشنامههای خوب چشمگیر بود. باید بگویم که نزدیک به 100 اثر نمایشنامه قابل بحث بود و 30 اثر برای ما چالش برانگیز بودند که کدام را انتخاب کنیم و در نهایت 10 اثر ستایش مرا برانگیخت.
وی ادامه داد: به دلیل میزان فاصلهای که نمایشنامهنویسی در کشور از حرفه واقعی دارد، همین مقدار هم زیاد و قابل اعتنا است. ما هرسال از این افراد تحسین میکنیم اما نقشه بعدی برای آنها نداریم.آرزوی قلبی من این است که کسانی از مدیران فرهنگی توجهشان به این مسیر جلب شود و سعی کنند فکری به حال این همه استعداد کنند.
این کارگردان همچنین در مقایسه ادوار گذشته جشنواره تئاتر فجر با جشنواره امسال گفت: صادقانه بگویم که خوشحالم که نسبت به سالهای قبل حداقل عقبتر نرفتهایم.ما در تئاتر دوران پیچیدهای را از سر گذراندیم و این دوران میتوانست تمام ارکان تئاتر را متزلزل و لرزان کند و حتی ترک بندازد. ما از این گدار سخت به صورت معقول عبور کردیم و امیدوارم همواره رو به رشد و رو به تجلی جدی هنرمندان باشیم.
آقاخانی در پایان افزود: اشتیاق من این است که قضاوت را به دیگران بسپارم و همین گعدهای را که فراهم آمده را قدر بدانم. قطعا جشنواره تئاترفجر ادوار مرتفعتر و پر فتوحتری داشته است اما نباید تقلا و تلاش این دوره و دستاوردهایش را نادیده گرفت. من به جای مقایسه چشم امید به دوره چهلوسوم میدوزم و میگویم که این هم پلهای بود از پلکان طول و طویل که پیش رو داریم.
گفتوگو: هانیه علینژاد