به گزارش هنرآنلاین، محمد کلباسی در گفت‌و گو با ایسنا، اظهار کرد: در دولت‌های گذشته بعضی از کتابهایم را به شدت سانسور و تعدادی از داستانهایم را حذف کردند که قول چاپ و بازیابی آنها را در این دولت داده‌اند امیدواریم رئیس جمهور به وعده‌هایش در خصوص توجه به فرهنگ و هنر عمل کند.

وی با اشاره به اینکه در دولت 8 ساله احمدی نژاد، وزارت ارشاد سختگیری زیادی می‌کرد، تصریح کرد: شخصا بارها برای یک کتاب تلفن می‌کردم ولی اهمیت نمی‌دادند. خیلی از داستان‌ها، تئاترها یا فیلم‌هایی که مجوز نگرفتند از آن دوره در وزارت ارشاد مانده است. امیدوارم با قول‌هایی که رئیس جمهور داده، در فرهنگمان گشایشی شود، اجازه دهند هنرمندان کارشان را انجام دهند. سختگیری هیچ وقت به نتیجه نمی‌رسد. روح هنرمند روح ناقد است.

نویسنده "سرباز کوچک" با اشاره به شنیدن اخباری مبنی بر 36 مورد آتش سوزی در تهرات طی 24 ساعت، گفت: این آمار فاجعه است و باید به صورت جدی با آن برخورد شود؛ این حقیقت جامعه است که هنرمندان آن را به تصویر می‌کشند آیا اگر من برای این آتش سوزی داستانی نوشتم نباید مجوز دریافت کنم؟ هنر در آزادی رشد می‌کند اینکه مسئولان قیچی به دست می‌گیرند و به واقعیت‌ها نه می‌گویند کار درستی نیست.

وی با اشاره به اینکه می‌توان نگاه جدیدی نسبت به سبک‌های مدرن داشت، تصریح کرد: داستان کوتاه رابطه تنگاتنگی با شعر دارد. دوران شعر تمام نشده است، چرا که شعر به صورت داستان کوتاه تجلی پیدا کرده است. در جامعه ماشینی امروزی که بی صبر و شتاب زده است این داستانک‌ها هستند که به قلب جامعه نفوذ می‌کنند.

نویسنده "مثل سایه مثل آب" با اشاره به اینکه نویسندگی پول و شهرت نمی‌آ‌ورد، اظهار کرد: نوشتن کار جانکاهی است؛ اگر کسی دنبال پول و شهرت است در ایران از این راه به مرادش نمی‌رسد. گاهی نویسنده یک نوشته را ده‌ها بار بازبینی و حتی در نسخه چاپ شده تجدید نظر و کلمات را تصحیح می‌کند. نوشتن کار دشوار و طاقت فرسایی است و نیاز به علاقه دارد.

کلباسی افزود: نوشتن کار سخت و زمان بری است و نیاز به ممارست دارد. داستان نویسی مانند شعر گفتن نیست که زمانی که حالتان خوب است شعری بگویید و تمام شود؛ نویسندگی نیاز به ممارست، بازخوانی و بازنویسی دارد.

وی با اشاره به این که آینده‌ای برای داستان‌های سوپر مدرن نمی‌بیند، اظهار کرد: آینده‌ای برای نسل سوپر مدرن نمی‌بینم. این سبک داستان ها را دوست ندارم، شاید من خیلی پیر شده‌ام و در حال خروج از صحنه داستان نویسی هستم. البته هستند داستانهای زیادی که چاپ می‌شود، باید دید چه تعداد از این داستان‌ها ماندنی است و می‌توان آنها را انگشت نما کرد .