به گزارش هنرآنلاین، به نقل از ایسنا، ابوتراب خسروی در کارگاه نقد و تحلیل داستان های برگزیده نخستین جشنواره منطقه ای داستان مکران در شهرستان سیریک با اشاره به این موضوع که شعر هنر غالب در جامعه ماست و از این رو یک حس تفاهمی در این زمینه وجود دارد که در داستان ها مشاهده می شود، به بیان تفاوت های شعر و داستان پرداخت و تاکید کرد: شعر مقوله ای جدای از داستان است و باید از آوردن منطق شعر در داستان اجتناب شود.
وی با ذکر این نکته که شعر، نظام واقعیت را به هم می ریزد، به شعر حافظ "بیا تا گل برافشانیم و می در ساغر اندازیم، فلک را سقف بشکافیم و طرحی نو در اندازیم" اشاره کرد و افزود: در جهان واقع غیرممکن است که بتوانیم سقف آسمان را بشکافیم؛ اگر این منطق را وارد داستان کنیم موجب ریزش داستان خواهد شد.
خسروی بهره گیری از منطق شعر را یکی از نقطه ضعف های داستان برشمرد و با اشاره به ماهیت داستان، عنوان کرد: در داستان، جزئیات اهمیت پیدا می کند.
وی همچنین به مقایسه داستان با قصه و حکایت پرداخت و گفت: در حکایت تعابیر همگی کلی است اما اگر در داستان از سلطان عادل گفته می شود باید این عدالت با خود واقع بیان شود.
این داستان نویس مطرح کشور با تاکید بر اینکه در داستان، از صفت باید پرهیز شود، بیان کرد: شرح جزئیات در داستان نباید به صورت افراطی باشد و چنان عینیت بخشی داشته باشد که خواننده به راحتی بتواند تصویرسازی ذهنی داشته باشد.
وی از شروع داستان به عنوان یکی از نکات کلیدی و حائز اهمیت بالا یاد و تصریح کرد: بهترین شروع را باید برای داستان انتخاب کنیم تا مخاطب محکوم به خواندن شود و نتواند متن را کنار بگذارد.
خسروی، تحقق این مهم را مستلزم انتخاب زاویه دید مناسب دانست و خاطرنشان کرد: رابطه علی و معلولی باید از ابتدا تا انتهای داستان به مثابه زنجیری باشد که حوادث و وقایع را در هم قفل کند.
وی با بیان اینکه در داستان نویسی ابزاری جز کلمه وجود ندارد، انتخاب کلمات را انتخابی چند منظوره در جهت فضا سازی و شخصیت سازی دانست و از داستان نویسی به عنوان یک تکنیک نام برد و بیان کرد: خواننده در خلوت خود با هیچ نویسنده ای تعارف ندارد و بنابراین باید قبل از نوشتن به این فکر کنیم که داستان را چطور ربط، توسعه و عینیت دهیم تا مخاطب را به دنبال بکشیم.
خسروی با اشاره به اینکه داستانی که شتاب زده و عجولانه نوشته شود نمی تواند موفق باشد، اضافه کرد: در هر روز هزاران مطلب نوشته می شود که درصد ناچیزی از آن ادبیات و ماندگار می شود.
وی داستان خوب را ماحصل کار، تدبیر، دقت و بارها نوشتن یک نویسنده دانست و تاکید کرد: داستانی باید بنویسیم که ماندگار و به ادبیات تبدیل شود؛ ادبیات حاصل شتابزدگی نیست، نتیجه کار، زحمت، دقت، ممارست و تلاش است.
این داستان نویس مطرح با یادآوری اینکه هویت ملت ما زبان فارسی و پشتوانه آن نیز شاهکارهای ادبی است، تصریح کرد: داستان نویس باید به نوشتن، خواندن و ادبیات و فرهنگ این مرز و بوم ایمان داشته باشد.