به گزارش هنرآنلاین، محمود سجادی در گفت‌وگو با ایسنا، اظهار کرد: مردم ایران شعر می‌خوانند اما شعرِ خوب می‌خوانند. مردم بی‌کار نیستند که هر شعری را بخوانند و به به بگویند.
این شاعر با بیان این که خود من به عنوان یک شاعر نمی‌دانم شعرم را کجا بفرستم، تاکید کرد: همین شاعران جوانی که اسم‌هایشان مطرح است شعرهای خوبی می‌گویند و خوانده می‌شوند اما جایی که جدی‌تر به شعر پرداخته شود کم است زیرا مثل سابق مجلات ادبی جدی نداریم بلکه مجلات زرد زیاد هستند. اما مجله‌ای که به طور جدی بخواهد به شعر بپردازد کم داریم.
سجادی ادامه داد: ما شاعران برای داشتن مخاطب بیشتر باید شعرِ خوب‌تر بگوییم. گاهی در شعرها پهلو به عشق‌های سبک زده می‌شود؛ هرچند شعر عاشقانه سبک زیاد شده است.
وی یادآوری کرد: ما کشوری هستیم که شاعران بزرگ و بین‌المللی داشته‌ایم. وقتی کسی شعر حافظ، سعدی، مولانا، نیما، شاملو و فروغ را می‌خواند دیگر نمی‌تواند هر نامه عاشقانه منظوم و منثوری را به عنوان شعر بخواند. اگر ما مخاطبان کمی داریم که من فکر نمی‌کنم این گونه باشد، به خاطر همین‌ها است.
شاعر مجموعه شعر "در گذرگار همیشه و همواره" خاطرنشان کرد: درست است که تیراژ کتاب شعر در کشورمان پایین است و شاید به 1000 یا 1500 نسخه برسد اما تیراژهای بعدی را هم باید در نظر بگیریم.
او همچنین با اشاره به فضای مجازی گفت: فضای الکترونیک و مجازی هم زیاد شده و شعرهای زیادی در این فضا نوشته می‌شود که ما نمی‌دانیم کسی آن‌ها را خوانده یا نه. اگر می‌دانستیم شعر شاعر نوپرداز در این فضا چه قدر خوانده شده دیگر این حرف را نمی‌زدیم چون معیاری برای اندازه‌گیری و سنجش خوانده شدن شعر نداریم.
سراینده "میکائیل و گاو‌آهن مغموم" تصریح کرد: حرف من این است که در کل خواننده شعر داریم ولی ما تولید کننده شعر باید احساس مسؤولیت کنیم و داده‌هایی را که در اختیارشان قرار می‌دهیم در شان مخاطب فرهیخته ایرانی باشد.
سجادی توضیح داد: فرهیخته که می‌گویم منظورم کسی نیست که سواد آکادمی بالا داشته باشد بلکه منظورم کسانی هستند که سواد دانشگاهی زیادی ندارند اما از شعر درک دوست داشتنی و زیبا دارند.