به گزارش هنرآنلاین، صابر سهرابی، مدیر کل فرهنگ و ارشاد استان فارس در آستانه فرا رسیدن یاد روز سعدی شیرازی پیامی را منتشر کرده که به شرح زیر است:
«مصلح‌الدین را که شهره سخنش در آفاق رفته است و ذکر جمیل او که به هر گفتی می‌گویند متعلق به همه عالمیان می‌توان دانست، خواسته آنانی که مدتی به معرفت ادب و ادبیات دل بسته‌اند. او که عاشقانه گلستان و بوستان خود را با هجده در زیبا برای عالمیان رو به بهشت وا گذاشته تا همه‌ی عاشقان را به عشق معشوق به جنت سرای ادب و معرفت دعوت کند، سیرت پادشاهان را در اخلاق درویشان دانسته و اخلاق درویشان را به فضیلت قناعت مزین می‌داند، بزرگترین قناعت را در وادی عشق، به خاموشی می‌شناسد و آنگاه عشق و جوانی را با درایت و تدبیر پیر وابسته و می‌داند که مردمان را به تاثیر تربیت می‌توان متغیر کرد، و زبان را در هشتمین منزل با عنوان مهمترین آیت و نشانه حضرت دوست و راه رازهای گفته و ناگفته و سر به مهر مردمان با او می‌داند؛ مصلح دین تدبیر را در احسان می‌داند و عشق و مستی عالم را به تواضع و رضا به قضای خداوند مقصور می‌کند، قناعت را با عالم تربیت می‌شناسد و مهمترین عنصر تربیت را شکر عافیت؛ و به درستی آنکه شکر عافیت را می‌شناسد راه ثواب را دنبال خواهد کرد؛ و می‌داند که راز و نیاز را به عشق مناجات با خداوند پیوند زده‌اند و تا چشم برهم زنی آفتاب تموز زمان را با تو قسمت می‌کند و می داند که: «خوش است عمر دریغا که جاودانی نیست/ پس اعتماد بر این پنج روز فانی نیست»
نمی‌توان به عشق تکیه زد و زیستنی به مهر داشت و مصلح الدین را نشناخت ، او مرد خداست و با آثارش معتکف نشین سخن پردازی است که گنج هنرمندی سخن سرایان عالم را، کلیددار است، و پشت آن همه شور و شعر و کلام، بهشتی خلق کرده است که باد خزان به تضرع برای او پیام بهار می‌آورد؛ نخل بندی را به بستان هدیه داده است و شاهدی را به کنعانیان شناسانده است؛ و هر آنچه از رازهای عالم و تجربه سفرهای رنگینش کسب کرده است تحفه‌ی ایران و ایرانیان کرده است. نشان فخر مصلح‌الدین تنها به سعد بن زنگی منصوب نیست که او اول شیرازی است و آنگاه سعدی و شاید که اول ایرانی است و آنگاه شیرازی؛ آری مصلح الدین مرد خداست که پرده پندار دریده و می داند که:
«مرد خدا به مشرق و مغرب غریب نیست/ چندانکه می‌رود همه ملک خدای اوست
کوتاه دیدگان همه راحت طلب کنند/ عارف بلا که راحت او در بلای اوست»
و عارفی است که راحت روح و روان را با سخن به مردم بی زمان هدیه داده است. آنچه از آنهمه عشق بازی و شور کلمات باقی است بهشتی توبرتوست که درهای آن هر کدام به بهشتی دیگر باز می‌شود تا پیام مهر را به سراسر عالم نثار کند. امروز در این روزگار تلخ برای مردمانمان بهترین داروی نشاط‌آور گهرهای سفته و سخن سعدی خواهد بود تا کام مردمانمان به کلام شکرینش شیرین باشد.
اول اردیبهشت ماه ۱۴۰۰ سلامتی را به شور سخنان سعدی برای مردمان جهان و ایران و شیراز آرزو داریم که: «سخنی که با تو دارم به نسیم صبح گفتم/ دگری نمی‌شناسم تو ببر که آشنایی»
صابر سهرابی
مدیر کل فرهنگ و ارشاد فارس
شیراز بهار ۱۴۰۰»