سرویس استان‌های هنرآنلاین: موسیقی را می‌توان تاثیرگذارترینِ هنرها قلمداد کرد. هنری که در سایر رشته‌های دیگر نیز کاربردی شگرف و مهم دارد. امروزه جادوی موسیقی در بین تمامی اقشار جامعه شناخته شده است، از سیاسیون گرفته تا اهالی اقتصاد. موسیقی حتی در بین مذهبیون هم به شکل‌های مختلفی نقش موثر خود را ایفا می‌کند.
متاسفانه در سال‌های اخیر موسیقی پاپ به دلیل کم‌توجهی، سر از ناکجا آباد درآورده و قابل قیاس با دوران طلایی موسیقی دهه پنجاه ما نیست! اما همچنان هستند موزیسین‌هایی که در بخشیدن مفهومی عمیق‌تر از آنچه که برای موسیقی پاپ متصور است به لحاظ کلام، ساخت و تنظیم آهنگ و ترانه تلاش می‌کنند.
محسن مرعشی تنبورنواز، آهنگساز و خواننده موسیقی پاپ است که پیش از این، سه آلبوم "حسرت دیدار"، "خلوت دل"، "روزهای تردید" و تعدادی تک ترانه را در کارنامه خود دارد. به بهانه فعالیت‌های اخیر این هنرمند و رونمایی از ترانه "آمل" گفت‌وگویی با او داشتیم که در ادامه می‌خوانید:
از فعالیت‌های جدید درحوزه موسیقی چه خبر و آیا آلبومی در دست تهیه دارید؟
حتماً بهتر از بنده می‌دانید که انتشار آلبوم در حال حاضر به هیچ وجه توجیه اقتصادی ندارد، مگر برای معدود خوانندگانی که به برگزاری کنسرت‌های پیاپی مشغولند. البته بی‌کار هم نیستم و آثاری را در دست تولید دارم و در تاریخ سوم اردیبهشت سال جدید، کنسرتی در سالن اریکه با تنظیم حسین رودگر آملی اجرا می‌کنیم.
آیا مانند غالب آثار شما تنبور محور و شعر محور هستند؟
در کارهای جدید سعی کردم بیشتر به فضای پاپیولار نزدیک شوم. با اشعاری از خانم مریم زاهدی لنکرانی، سعید یعقوبی، سیامک بهرام‌پرور، جواد موسوی و یوسفعلی میرشکاک ترانه‌هایی ساخته‌ام که دوستان در حال تنظیم آنها هستند و هنوز تصمیم نگرفتم که آنها را در قالب آلبوم منتشر کنم و یا به صورت تک آهنگ ارائه دهم.
راجع به ترانه‌های حماسی در دست تولید خود صحبت کنید.
ترانه "شهر آزادگان" را با اشعار فردوسی بزرگ در سال گذشته ساخته و در کنسرتی آن را اجرا کردم. اما در مورد ترانه آمل، این کاری است که دغدغه سالیان گذشته من بود. آمل شهری‌ست که به لحاظ داشتن مشاهیر در حوزه‌های مختلف در کشور سرآمد است و همچنین به لحاظ هنری در عرصه‌های مختلف مطرح و فعال است. شما در جشنواره‌های هنری همواره نام هنرمندان آملی را می‌شنوید و آثارشان را می‌بینید. آمل با هراز و البرز و دماوندش خاستگاه بسیاری از اسطوره‌هایی است که در شاهنامه از آنها به کرّات نام برده شده است. مدت‌ها بود به این موضوع می‌اندیشیدم که در حوزه موسیقی کاری مختص این شهر کهن و تاریخی آماده کنم و از حدود ۶ ماه قبل استارت آن زده شد. البته نگاه من به ساخت ترانه آمل، یک نگاه حماسی و اسطوره‌ای بود و با انتقال این دیدگاه، دوست نازنینم سعید یعقوبی شعری زیبا و حماسی سرود و آهنگ آن را من ساختم و عرفان پرقوه زحمت تنظیم آن را کشید. ارکستر زهی توسط پیام طونی و گروهش نواخته شد و ضبط و میکس و مستر کار را شرکت آوای مها انجام داد. از پوستر این کار امروز شنبه، ۲۸ بهمن رونمایی خواهد شد و در روز دوشنبه، ۷ اسفند طی مراسمی، اثر منتشر می‌شود.
چه برنامه‌هایی در مراسم رونمایی در نظر دارید؟
ما سعی کردیم با توجه به اینکه نگاهی اسطوره‌ای به آمل داشتیم، فضای مراسم رونمایی را متنوع کنیم و به همین دلیل از شاهنامه‌پژوه معروف کشور، جناب دکتر ابوالفضل خطیبی جهت سخنرانی در حوزه موسیقی و شاهنامه دعوت کردیم. همچنین اجرای برنامه را هنرمند سرشناس و چهره محبوب، جناب مسعود فروتن به عهده گرفتند. از چهره‌های شناخته‌شده هنری هم دعوت به عمل آمد و به نوعی هنرمندان و علاقه‌مندان عرصه‌های مختلف هنری را در گیر این اثر کردیم.
آیا در هزینه‌های چنین اتفاق مهم فرهنگی-هنری، مسئولان شهرستان آمل با شما همکاری داشتند؟
متاسفانه در کشور ما سال‌هاست که هنر و هنرمند در انزوای کامل به سر می‌برند.! علی رغم وعده و وعیدهای بسیار از ابتدای راه، ریالی منت از جانب مسئولین و متولیان شهر بر سر من نیست و اعتراف می‌کنم که از این بابت خرسندم، چرا که فکر می‌کنم هر چه هنرمند وابسته نباشد، بیشتر در دل مردم جای دارد! البته در این راه دوستان هنرمندم صادقانه و صمیمانه به یاری‌‌ام شتافتند. شعرِ سعید یعقوبی، تنظیمِ عرفان پرقوه، طراحی پوسترِ ناصر شاکری و ویدئوهای مهدی حیدری بی‌نهایت برایم ارزشمندند و در حقیقت این اثر توسط یک تیم از عرصه‌های مختلف هنری یعنی شعر، موسیقی، تجسمی و سینما ساخته و در چنین مراسمی از آن رونمایی خواهد شد. امیدوارم این حرکت جمعی الگویی باشد برای سایر اهالی هنر که پشت یکدیگر را خالی نکنند و به یاری هم به خلق آثار هنری بپردازند.
عدم همراهی مسئولان شهری در تولید چنین اثری که مربوط به تاریخ یک شهر است، بسیار تاسف برانگیز است و حکایت از عدم اطلاع و آگاهی متولیان شهرستان آمل در حوزه فرهنگ و هنر دارد و این بسیار نگران کننده است! شهری که مهد فرهنگ و هنر است، شهری که فرهنگ اسطوره‌های منتسب به آن، دلاوری‌های چشم‌نوازی را در دوران جنگ و در جهت دفاع از میهن عزیزمان سبب شد. شاید انتقادات تند فرهنگی من نسبت به کم کاری برخی مسئولین در سال‌های اخیر و عدم سرسپردگی‌ام، دلیلی بر این عدم حمایت شد! ما حتی به این فکر کردیم که انجمن هنرمندان مستقل را تشکیل دهیم تا شاید با چنین حرکتی بتوانیم به هنر و هنرمند و در نهایت به جامعه، بیشتر و بهتر خدمت کنیم.
اگر صحبت پایانی دارید در این رابطه بفرمایید؟
اتفاقا من در این روزها بعد از ۴۲ سال سن و ۳۰ سال فعالیت در عرصه‌های هنری به این نتیجه رسیدم که از هیچ مسئول و اهل سیاستی در این کشور نباید توقع خدمت به فرهنگ و هنر داشت، متاسفانه سطح دانش و آگاهی بسیاری از متولیان ما در زمینه مسائل هنری و فرهنگی و نیز کاربرد زیرساختی آن در جامعه، بسیار پایین است! اما از بنگاه‌های اقتصادی و شهروندان هنردوست صمیمانه خواستارم که هنرمندان را حمایت کنند، تابلو بخرند، به کنسرت بروند، تئاتر ببینند و منتظر دعوت نامه و بلیت رایگان نباشند. هنرمند موثرترین قشر جامعه است، آنها را حمایت کنند تا شاهد جامعه‌ای پویا باشیم. من پیشاپیش این ترانه را به روح پدرم که عاشقانه شهر، کشور و فرهنگ آن را دوست می‌داشت و صدها هزار شهروند آملی و میلیون‌ها دوست‌دار اسطوره و فرهنگ و هنر تقدیم می‌کنم.
لازم می دانم از انجمن توسعه پایدار آمل یاران، دکتر محمدی; نائب رئیس شورای شهر و مهندس فیروزی، دانشگاه جامع علمی-کاربردی و سازمان آرامستان جهت حمایت‌شان در این امر فرهنگی و هنری و نیز از امیر امیرنیا جهت در اختیار قرار دادن سالن اداره فرهنگ و هنر، همچنین از خبرگزاری هنرآنلاین که این فرصت را در اختیار بنده قرار داده است، سپاسگزاری کنم.