به گزارش هنرآنلاین به نقل از روابط عمومی فرهنگستان هنر، بار دیگر ایران اسلامی هنرمندی ارزشمند را از دست داد. این بار نیز مردم ایران و جامعه هنری، دردمند فقدان کسی شدند که همتایی ندارد. درگذشت استاد علیاصغر شعرباف، بزرگ مرد تاریخ معماری سنتی ایران و عضو پیوسته فرهنگستان هنر، ضایعهای دردناک و جبران ناپذیر است. ایران همواره خود را وامدار مردان هنر و خردمندان بزرگی چون استاد شعرباف میداند.
درگذشت این استاد هنرمند را به جامعه هنری، فرهنگ دوستان سرزمین ایران و خانواده معزز ایشان تسلیت گفته و رحمت و غفران الهی برای ایشان مسئلت داریم.
علیاصغر شعرباف در سال 1310 در تهران دیده به جهان گشود. پدر و پدر بزرگش از معماران به نام روزگار خود بودند. استاد از 10 سالگی به دلیل علاقه وافری که به هنر کاشیکاری داشت در کنار پدر بزرگ به کار معماری مشغول شد تا جایی که در 13 سالگی چشمه طاقهای بازار تهران را با چیرهدستی و مهارت کامل به انجام رساند. سختگیریهای پدر نیز موجب شد که وی در 18 سالگی، از استادکاران برجسته معماری سنتی و مرمت بناهای تاریخی در ایران شود.
اصغر شعر باف در 25 سالگی به مهارت کامل در اجرای گنبدهای ایرانی با دهانههای وسیع دست یافت و در آینهکاری، گچبری، کاشیکاری، درودگری، مقرنس و سایر هنرهای وابسته معماری از سرآمدان روزگار خود شد.
از میان آثاری که وی در ساخت یا مرمت آن شرکت داشت میتوان به کاربندی و نیروبندی گنبد چینی خانه بقعه شیخصفیالدین اردبیلی، مرمت عمارت بادگیر و تالار الماس مجموعه کاخهای سعدآباد، مرمت و بازسازی سر در بنای تاریخی عالی قاپوی قزوین اشاره کرد.
همچنین اجرای مقرنس ایوان مسجد شهید مطهری، اجرای گنبد جنتسرای اردبیل، زندهسازی طاق چشمهای پل لوشان گیلان، تعمیرات و بازسازی حوضخانه کاخ گلستان، اجرای سقف تیمچه حاجب الدوله، چشمههای طاقهای بازار تهران و امور مختلف مسجد دانشگاه صنعتی شریف نیز از دیگر آثار استاد است.
علیاصغر شعرباف، در سال 1391، برای یک عمر کوشش در هنرمعماری سنتی موفق به دریافت "نشان درجه یک دولت" در زمینه فرهنگ و هنر شد.