سرویس تجسمی هنرآنلاین: آیین رونمایی مجموعه کتاب سه جلدی آثار علی‌اکبر صادقی و نشست نقد و بررسی این کتاب با حضور فرشید مثقالی، جواد مجابی، علی بختیاری، شهروز مهاجر، اکبر عالمی و علی بختیاری گردآورنده این مجموعه عصر جمعه ۲۷ فروردین ۹۵ در گالری شیرین برگزار شد.
در این نشست ابتدا علی اکبر صادقی در سخنانی کوتاه خطاب به حاضران در این مراسم گفت: نمیدانم برای شما از چه بگویم، از خانم شیرین پرتوی که فوقالعاده زحمت کشیدند و آقای علی بختیاری که کارهای کتاب را انجام دادند بسیار تشکر میکنم.
فرشید مثقالی تصویرگر برجسته معاصر نیز در این مراسم درباره علی اکبر صادقی گفت: اگر بخواهم درباره شخصیت صادقی صحبت کنم باید بگویم که او شخصیت بسیار سالم، ساده و مزاجی پاک دارد. فکر نکنم چیزی در او گیر کرده باشد، هیچوقت ندیدهام درباره شخصی یا موضوعی گرفتاری داشته باشد. او تنها شخصی است که با وجود آشنایی و سفرهای بسیار به نقاط مختلف جهان کوچکترین تاثیری از نقاشی غرب نگرفته است و رد پای هیچ هنرمند خارجی در آثار او نیست.
وی ادامه داد: نکته دیگر اینکه علی اکبر صادقی تنها هنرمندی است که با کار هنری مانند صنعت برخورد می‌کند، همچون صنعتگران ایرانی که حضور مردم در بازار مانع کار آنها نیست؛ اکبر هم سالهاست بی‌وقفه کار می‌کند، وارد آتلیهاش که میشوید در حال کار است، حرف که میزنید کار می‌کند و خداحافظی هم که میکنید هنوز مشغول کار است. هیچ قهر و دعوای بیرونی یا اتفاقی بر کارش اثر ندارد و موجودی بسیار دلپذیر است. مجاورت با او همیشه برایم دوست داشتنی بوده است. همچنین جواد مجابی نیز در این نشست درباره علی اکبر صادقی و آثارش اظهار کرد: سخن گفتن درباره آقای صادقی بسیار دشوار است. بسیاری از کارهای او را برای نوشتن مقدمه دو جلد از مجموعهای که امروز رونمایی می‌شود دیدهام. اکنون مجالی برای پرداختن به نقاشی‌های او نیست اما دوست دارم کمی درباره خود نقاش صحبت کنم، علی اکبر صادقی یک نقاش "نوکلاسیک" و "روایت‌گر" است. این دو صفت برای من جنبه مهمی دارند. او نوکلاسیک ایرانی را خوب میشناسد و دیدگاه خوبی نیز دارد مانند نقاش کلاسیکی که با آخرین دستاوردهای هنری آشنا باشد. عنصر نوکلاسیک بودن به او قدرت داده است تا اجراهای فوق العادهای داشته باشد.
این منتقد ادامه داد: نقاشی ایرانی از دیرباز با ادبیات آغشته بوده، همانطور که موسیقی ایرانی نیز بر ادبیات مبتنی بوده است. از این منظر باید گفت علی اکبر صادقی، روایتگری هنر ایرانی که در دوران مدرنیسم در حال فراموشی بود را دوباره احیا کرده و راوی فضاهای سنتی ایران شد. ریشههای نقاشی ملی ما در کارهای صادقی نو شده است و آنچه این موضوع را باعث شده، طنزی است که در حال صادقی وجود دارد. او با شوخطبعی به همه چیز نگاه می‌کند؛ در آثار او صحنههایی از جنگ، عشق‌بازی یا باغ ایرانی وجود دارد که در نگاه نخست بسیار جدی به نظر میرسند اما اگر از نزدیک به این آثار نگاه کنیم خواهیم دید او با همه این موضوعات جدی شوخی کرده است تا آنها را از اعتبار بی‌اندازد. این نگاه منتقدانه علی اکبر صادقی به هستی و نقاشی است. به علاوه یکی از ویژگیهای مهم یک طنزپرداز این است که بتواند با خودش شوخی کند و او با فروتنی این کار نیز بارها در کارهایش انجام داده است. مجابی با بیان اینکه صادقی با همه چیز حتی عشق و مرگ نیز شوخی می‌کند افزود: صادقی یک سره خود را وقف کار کرده است، او هیچ جا نمیایستد و لحظهای از نقاشی فاصله نمیگیرد به نحوی که همانطور که یک ادیب به نوشتههایش تبدیل می‌شود صادقی نیز به نقاشیهایش بدل شده است. این چیزی است ک باعث شهرت و محبوبیت صادقی نیز شده است زیرا او صادقانه خود را به دنیای نقاشی ایثار کرده است. صادقی در هر دوره از کارش به اوج رسیده است اما نکته اینجاست که او به جای تکرار اوج‌های خود در مقاطع مختلف هر بار از نو شروع کرده است و این عصیان او علیه به اوج رسیدن است که او را در جایگاهی ویژه قرار داده است.
در ادامه این نشست علی اکبر صادقی در پاسخ به دو سوال در مورد الهام گرفتن او در مکتب سقاخانه و همچنین پرهیز از تدریس هنر در طول دهه‌ها فعالیت خود گفت: من در طول زندگی بسیار کم نقاشی سقاخانهای را مد نظر قرار دادهام اما از آنجا که یک ایرانی هستم آنچه در کودکی در قهوهخانهها دیدهام بسیار مرا جذب کرده و بسیار بر من تاثیر گذاشته است. به خاطر دارم یک بار در کودکی یک پردهخوانی دیدم، در آن دقایق اصلا به حرفهای نقال گوش نمی‌دادم بلکه به صحنههایی که روی پرده تصویر شده بود خیره ماده بودم.
وی درباره پرهیز از تحصیل نیز اظهار کرد: سال 38 - 39 بود که یک کلاس کنکور طراحی را با رضا جودت برگزار کردیم. پس از آن هیچوقت حوصله شاگرد داشتن نداشتم. هرچند سال 57 سه ماه در دانشکده هنرهای تزیینی فیلمسازی انیمیشن تدریس کردم. با این حال سال‌های سال است که دانشجویان و هنرمندان به آتلیه من میآیند و من آنچه بلد هستم را با آنها در میان میگذارم و حتی درباره پایاننامههای دانشجویان نیز نظر میدهم. کتابهای من خودشان دانشکدهای هستند؛ میتوان صنعت هنر را یاد گرفت اما در هنر باید خلاقیت داشت.
حسین محجوبی، ابراهیم حقیقی، و عطا امیدوار نیز در این مراسم هریک در جمله کوتاهی درباره علی اکبر صادقی صحبت کردند. این مجموعه کتاب در سه جلد تدوین شده است: "کتاب زندگی" کتاب زندگی مروری بر کارهای اولیه علی‌اکبر صادقی است که در این دوره زمانی، روند شکل‌گیری زیبایی‌شناسی هنری این هنرمند بررسی‌شده است. در این دوره علی‌اکبر رسانه‌های هنری مختلفی مانند گرافیک، ویترای، پویانمایی و تصویرسازی را تجربه کرد. با مروری بر فعالیت‌های او در این دوره جنبه‌هایی از تاریخ هنری اجتماعی ایران از سال ۱۳۳۰ تا اواسط دهه پنجاه نمایان می‌شود.
"کتاب عشق" نیز مروری بر نقاشی‌های علی‌اکبر صادقی است که از میانه دهه پنجاه با مجموعه اسطوره و ریاضی آغاز شد و تا ۳۰ سال به طول انجامید. مجموعه آثار دیگر او مانند استتار، میخ‌ها، تولدی دیگر و ائتلاف بازتاب دقیقی از جهان شگرف فرا واقع‌گرای هنرمند است.
"کتاب گم‌گشتگی" مجموعه اشعاری را شامل می‌شود که علی‌اکبر در طی یک دورهٔ افسردگی شدید بین سال‌های ۱۳۸۴ و ۱۳۸۵ سرود. در آن دوره او رمقی برای دست گرفتن قلم و نقاشی نداشت. فضای کلی شعر‌هایش بسیار سرگشته و ابتدایی در برخورد با فضای اطرافش و طبیعت است. هر شعر با طرحی کوچک که یادآور عناصر تصویری موجود شعر است، معرفی می‌شود.