گروه ادبیات خبرگزاری هنرآنلاین - «سرزمین شعر» تازه‌ترین تلاش شاعرهای انقلابی و میهن‌دوست کشورمان است که از اواخر اسفندماه 1402 پخش تلویزیونی آن آغاز شد و سر و شکل قابل قبولی داشت. پیش‌تر در روزهای برگزاری جشنواره شعر فجر، علیرضا قزوه دربارۀ تولید یک برنامۀ تلویزیونی با حضور برگزیدگان این رویداد در ایام ماه مبارک رمضان، صحبت کرده بود. حالا این برنامه با هدایت همان برگزار کنندگان جشنواره شعر فجر، روی آنتن رفته و مردم شاهد رقابت شاعرها در فضایی کاملاً ادبی و به دور از تکنیک‌های مرسوم ساخت مسابقات تلویزیونی هستند.
تیزر معرفی برنامه «سرزمین شعر»
دربارۀ ساختار این برنامه باید به این موارد اشاره کنیم:
سرزمین شعر به تهیه کنندگی علی زارعان از شنبه 26 اسفند ماه هر شب ساعت 22:30 از شبکه چهار سیما در حال پخش است.
اجرای این برنامه را محمدمهدی سیار برعهده دارد.
سیار به‌علاوۀ ناصر فیض، علیرضا قزوه، علی‌محمد مودب و محمدکاظم کاظمی داورهای سرزمین شعر هستند.
داورها بعد از شعرخوانی شاعرها چند دقیقه‌ای دربارۀ اثر خوانده شده نکاتی را یادآور می‌شوند.
براساس اطلاعات منتشر شده، شصت‌وچهار شاعر در هشت گروه باید با هم به رقابت بپردازند.
هر گروه را یک شاعر نام آشنا هدایت می‌کند.
اسماعیل امینی، علی داودی، محمود حبیبی کسبی، نغمه مستشار نظامی، مصطفی محدث خراسانی، فریبا یوسفی، افسانه غیاثوند و محمود اکرامی به‌عنوان سرگروه در این برنامه حضور دارند.
علیرضا افتخاری موسیقی‌دان و خوانندۀ مشهور کشور هم در برنامه حاضر است و هروقت سر ذوق بیاید ابیاتی از شعرهای ارائه شده در برنامه را در یکی از ردیف‌های آواز ایرانی به‌صورت بداهه می‌خواند.
افتخاری به میز داوری در انتخاب برترین‌های هر شب کمک می‌کند.
برنامه علاوه بر بخش مسابقه توجه فراوانی به «ایران فرهنگی» داشته و می‌کوشد تا شعرای فارسی‌زبان و فعالین ادبیات فارسی سایر ممالک دنیا را به مخاطب خود بشناساند.
سرزمین شعر مجری پشت‌صحنه هم دارد تا فضای احساسی و هیجانی شرکت کننده‌ها به بیننده منتقل شود.
طراحی صحنه و دکور برنامه به‌گونه‌ای است که مهمان یا شرکت کننده روبروی میز داوری قرار می‌گیرد.
مدّت زمان برنامه حدوداً هفتاد دقیقه است.
ریتم سرزمین شعر چندان تند نیست ولی آدم را خسته هم نمی‌کند.
قضاوت دربارۀ سرزمین شعر و بررسی نقاط قوّت و ضعف آن بماند برای بعد. بی‌تردید باید صبر کنیم که قسمت‌های پخش شده از نیمه بگذرد تا نظرات مردمی و کارشناسی دربارۀ آن منطقی‌تر باشد. در این یادداشت گرازش‌گونه باید به این اشاره بسنده کنیم که جمعی از بهترین شعرای امروز ایران‌زمین با سمت داور و سرگروه در تولید سرزمین شعر مشارکت دارند. ما یقین داریم که تخصص، تجربه، کارآزمودگی و دلسوزی این عزیزان برای شعر فارسی می‌تواند مردم را با شعر و ادبیات فاخر سرزمین‌مان آشنا کند و شاید آشتی بدهد. فراموش نکنیم که در روزگار نه خیلی دور، مردم کوچه و خیابان، حافظ و سعدی و مولوی از بر می کردند و محاوره‌های روزمره‌شان پر از شعر بود. امیدواریم با همّت این عزیزان سرزمین شعر بتواند جای خودش را در بین عموم مردم به‌ویژه جوان‌های خوش ذوق کشورمان باز کند.
تولید سرزمین شعر با اهدافی که اساتید حاضر در برنامه دربارۀ آن حرف می‌زنند، قطعاً کار خوب و ارزشمندی است لکن خروجی برنامه کاملاً نخبگانی از آب درآمده و شاخصه‌های لازم برای جذب جوان‌های علاقمند به شعر و شاعری را ندارد. ظاهراً قرار هم نیست این برنامه مخاطب عام را پای تلویزیون بنشاند که اگر بود، باید مطابق استانداردهای شبکۀ سه تولید می‌شد. با این حال ما منتظریم تا روابط‌عمومی یا گروه رسانه‌ای سرزمین شعر با توزیع و انشار گزیده‌های آن در شبکه‌های اجتماعی و فضای مجازی، تولیداتش را در جامعه به‌اصطلاح جا بیندازد و پیامش را به گیرنده برساند. کاش ارتباط تولید کنندگان سرزمین شعر با رسانه‌ها بهتر بشود و از این ابزار کارآمد برای بیش‌تر دیده شدن برنامه‌شان استفاده کنند.
تماشای سرزمین شعر در شب‌های ماه رمضان چه از طریق آنتن شبکۀ چهار و چه در قاب سایر سکوهای پخش کننده آورده و آموزه‌های بسیاری برای دوست‌داران شعر و شاعری دارد. پیشنهاد می‌کنیم شاعرهای جوان این برنامه را از دست ندهند.
