گروه تجسمی هنرآنلاین: هر چند این روایت چندان تاییدشده نیست اما گفته می‌شود پس از جنگ شش روزه سال 1967، رژیم اشغالگر صهیونیستی هر گونه استفاده از پرچم فلسطین و چهار رنگ آن را در غزه و کرانه باختری ممنوع کرد. همزمان ارتش اسرائیل دارندگان پرچم فلسطین را بازداشت و آزار می‌کرد و مردم غزه در اعتراض به این روند همه جا با خودشان تکه‌های هندوانه می‌بردند.
این داستان در گذر زمان به تدریج رنگ افسانه به خود گرفت و ریشه‌های آن در غبار تاریخ گم شد اما در سال‌های اخیر بار دیگر به لطف شبکه‌های اجتماعی افسانه هندوانه سر برآورد و فراگیر شد. بر اساس گزارش منتشرشده در اکتبر 1993 در روزنامه نیویورک تایمز، چند هفته پس از امضا شدن معاهده اسلو بین رژیم صهیونیستی و سازمان آزادیبخش فلسطین که به پیدایش دولت خودگردان انجامید، منع حمل پرچم فلسطین هم به تاریخ پیوست.
حالا این داستان را هم بخوانید؛ سه هنرمند فلسطینی در سال 1980 نمایشگاه آثار خود را در گالری 79 برپا کردند اما نمایشگاه پس از فقط سه ساعت در یورش نظامیان صهیونیست به دلیل داشتن بار سیاسی بسته شد. سلیمان منصور یکی از آن سه هنرمند است و در دهه هشتم عمر خود آن رویداد را چنین به یاد می‌آورد: دو هفته پس از تعطیل شدن اجباری نمایشگاه نقاشی، اسرائیلی‌ها هر سه نفر ما را خواستند و گفتند که نه تنها حق نداریم پرچم فلسطین را بکشیم بلکه نباید از رنگ‌های سیاه و سبز و سفید و قرمز هم استفاده کنیم حتی برای کشیدن گل و البته هندوانه. آنجا اولین بار بود که نام هندوانه به میان آمد.
نخستین استفاده سیاسی از تصویر و نقاشی هندوانه به سال 2007 و نقاشی خالد هورانی از یک قاچ هندوانه برمی‌گردد. این تابلو که برای پروژه اطلس فلسطین کشیده شده بود، دور دنیا را گشت و در کشورهای اسکاتلند، فرانسه، اردن، لبنان و مصر به نمایش درآمد. خالد هم بر اساس همین نقاشی خود از هندوانه در شهر رام‌الله کرانه باختری برای هنردوستان کارگاه برگزار کرد.
در هفته‌های اخیر پس از حمله‌ها و جنایت‌های وحشیانه رژیم صهیونیستی در غزه، کار هورانی پس از سال‌ها در شبکه‌های اجتماعی بازتاب یافت و بین هنرمندان و هنردوستان دست به دست شد. سپس نوبت به هنرمندان عرب در ابوظبی و امان و انگلیس رسید تا هر کدام در همبستگی با مردم مظلوم غزه روایت خود را از ارتباط هندوانه و مقاومت فلسطین به تصویر بکشند.
نشان دادن مقاومت با هنر و نمادهای هنری پیشینه‌ای دور و دراز در تاریخ فلسطین دارد و همزمان حمله به فرهنگ فلسطین هم هرگز قطع نشده است. این حمله‌ها در قالب سانسور، منع استفاده از نمادهای ملی، بستن نمایشگاه‌ها، سرقت آثار هنری، بازداشت هنرمندان و تخریب خود را نشان داده است غافل از اینکه مقاومت و هنر مقاومت هرگز خاموش نمی‌شود.