کلاهی برگرفته از تاج کیانی

سرویس مد و لباس هنرآنلاین : کلاه دوگوشی قشقایی که به نام برک (Berk) شناخته می‌شود، قدمت زیادی ندارد، اما امروزه مردان قشقایی با آن شناخته می‌شوند.

صد سال پیش مردان ایل قشقایی کلاه نمدی ساده و بدون لبه بر سر می‌گذاشتند که معمولاً برای افراد سرشناس و بزرگ ایل تغییراتی در آن ایجاد می‌شد، اما با طرح یکی از خوانین قشقایی به نام ناصر خان قشقایی، کلاه مخصوصی که امروز به نام دوگوشی شناخته می‌شود رایج شد. کلاه دوگوشی توسط نمدمال‌ها از کرک بز ساخته می‌شود. کرک بز بسیار کمیاب است و پس از چیدن موی بز از لابه‌لای آن مقدار اندکی کرک جمع‌آوری کرده و برای ساخت کلاه استفاده می‌کنند. ظرافت این کرک‌ها به حدی است که از میان 100 کیلو موی بز حدود 2 کیلو کرک به دست می‌آید و برای ساخت هر کلاه حدود 200 تا 300 گرم کرک لازم است. پس از زدن کرک‌ها با دستگاه مخصوص، رشته‌ها از هم باز می‌شوند و نمدمال با موادی مثل کف صابون آن‌قدر کرک‌ها را می‌مالد تا ذرات آن درهم گیر کنند. سپس این ماده را به شکل کلاه درمی‌آورند و با برگرداندن لبه‌ها به آن شکل داده و با سنگ‌هایی می‌سایند تا به فرم دلخواه درآید. خصوصیت مهم کلاه قشقایی این است که در برابر باد و حرکات سریع در اسب‌سواری از سر نمی‌افتد. کلاه دو گوش پس از پایان حکومت رضاخان به وجود آمد. قشقایی‌ها در مبارزه با استبداد رضاخان بسیار شکنجه شده بودند و رهبر آنان در زیر شکنجه جان داده بود، به همین دلیل آن‌ها نمی‌خواستند یک شاه جدید را بپذیرند. همچنین قشقایی‌ها نسب خود را از شاهان می‌دانستند و همین موضوع باعث ایجاد وحدت میان قشقایی‌ها شد و آن‌ها کلاه معروف به دوگوش یا کلاه کیانی را به‌عنوان نماد ایل قشقایی انتخاب کردند. هدف از این انتخاب بیان این موضوع بود که هر کسی برای خودش شاهی است و تمام قشقایی‌ها از ایلخان گرفته تا چوپان از نژاد شاهان ایران هستند. کلاه قشقایی برگرفته از تاج جمشید و یکی از زیباترین کلاه‌های جهان است که طراحی منحصر به فردی دارد. توریست‌های خارجی و حتی ایرانیانی که از شهرهای دیگر به استان فارس می‌روند از دیدن این کلاه لذت می‌برند و اگرچه ممکن است از آن کلاه استفاده نکنند، آن را به‌عنوان یک شیء تزئینی خریداری می‌کنند. انتهای پیام/