سرویس سینمایی هنرآنلاین: "پریدن از ارتفاع کم" اولین فیلم بلند سینمایی حامد رجبی است که رامبد جوان و نگار جواهریان، نقش‌های اول آن را به عهده دارند.
این فیلم به تهیه‌کنندگی مجید برزگر داستان زن جوانی را روایت می‌کند که چهارماهه باردار است ولی جنین در داخل شکمش می‌میرد. او تصمیم می‌گیرد که در این‌باره به کسی چیزی نگوید.
"پریدن از ارتفاع کم" بهمن‌ماه سال گذشته در شصت و پنجمین جشنواره فیلم برلین فیلم برگزیده هیئت داوران فیپرشی بخش پانوراما 2015 شد.
رجبی که در مقطع کارشناسی ارشد در رشته سینما از دانشگاه تهران فارغ‌التحصیل شده است، علاوه بر ساخت چند فیلم کوتاه در نگارش فیلمنامه فیلم‌های "فصل باران‌های موسمی" و "پرویز" با مجید برزگر همکاری داشته است. با او درباره اکران "پریدن از ارتفاع کم" به صحبت پرداخته‌ایم که در زیر می‌خوانید.
"پریدن از ارتفاع کم" را چه طور ساختید؟
این فیلم را براساس معیار‌ها و سلیقه خودمان ساختیم. اینکه فیلم چقدر موفق خواهد بود بستگی به مخاطبان سینما دارد. درباره بازیگران باید بگویم از همان ابتدا به نگار جواهریان فکر می‌کردم و اتفاقا بازی او در نقش‌های مختلف در سینما را دوست داشته‌ام. رامبد جوان گزینه بعدی بود. او هم خیلی خوب همراه و وارد گروه ما شد.
فیلم موفقیت‌هایی در خارج از کشور به دست آورده است. چرا پیش از اکران در ایران به جشنواره‌های خارجی راه پیدا کرد؟
اینکه "پریدن از ارتفاع کم" در جشنواره برلین به نمایش درآمد، واقعا دست ما نبود. بیشتر تقصیر ارشاد و شورای پروانه نمایش بود که فیلم را زود‌تر از این‌ها اکران نکردند. حتی امکان نمایش فیلم در جشنواره فیلم فجر هم فراهم نشد.
"پریدن از ارتفاع کم" با حضور هنرپیشه‌های چهره ساخته شده است. چرا اکران این فیلم را به هنر و تجربه واگذار کردید؟
به هر حال تصمیم‌گیرنده‌های اصلی برای یک فیلم، تهیه‌کننده آن است و تهیه‌کننده این فیلم آقای برزگر و آرمان هستند. البته پیش از واگذاری اکران "پریدن از ارتفاع کم" به گروه هنر و تجربه با من هم مشورت شد. دوست داشتیم این تجربه خوبی برای مخاطبان سینما باشد. این مزیتی برای تماشاگری است که داخل سالن سینما با فیلمی متفاوت روبرو می‌شود.
اگر به شما پیشنهاد می‌شد که فیلم را به صورت عادی اکران کنید یا به گروه هنر و تجربه واگذار کنید، کدام را انتخاب می‌کردید؟
سئوال سختی است. ممکن است بعضی فیلم‌ها در اکران عادی با واکنش منفی روبرو شوند، اما اکران آنها در گروه هنر و تجربه مثبت به شمار برود. وقتی شما کاری را خلاف جریان معمول انجام می‌دهید، خیلی‌ها انتظار ندارند و می‌خواهند فیلم عادی ببینند، اما هنر و تجربه این امکان را می‌دهد که هر نوع که دوست داریم فیلم بسازیم و این اتفاق خوبی است.
نظر شما درباره اکران فیلم‌های خاص چیست؟ آیا این فیلم‌ها مخاطب خود را دارند؟
من پیش از این با گروه هنر و تجربه آشنا بودم. به نظر من این گروه فرصت خوبی برای فیلم‌هایی است که به دنبال فروش در گیشه نیستند. علاوه بر این در کنار اکران دیگر فیلم‌ها، مخاطبان خاص هم می‌توانند فیلم‌های مورد علاقه خود را ببینند. به هر حال فرصتی برای همه ما است که فیلم‌های خوب دیگری را هم تجربه و مشاهده کنیم.
اکران فیلم‌ها در گروه هنر و تجربه چقدر به نفع کارگردان سینما است؟
بودن گروه هنر و تجربه انگیزه‌ای برای فیلمسازانی است که می‌خواهند نوع دیگری به سینما نگاه کنند؛ فیلمسازانی که می‌خواهند با فیلم ساختن نوع دیگری از سینما را حس کنند. تا پیش از ایجاد گروه هنر و تجربه گروهی از فیلمسازان این نگاه را داشتند که به هر شکلی فیلم بسازند، فیلمشان اکران نخواهد شد، اما الان فضایی ایجاد شده است که فیلم‌ها اکران می‌شود. برای فیلمسازان مهم‌ترین مسئله این است که از تجربه کردن در سینما نترسند. اتفاقا با حضور گروه هنر و تجربه، این پشت گرمی هست که فیلمسازان با خیال راحت به فیلمسازی خود ادامه دهند و نگران اکران نباشند. این گروه تا زمانی که فیلم خوب داشته باشد و مخاطبان از فیلم‌های گروه حمایت کنند، مطمئنا می‌توانند به فعالیت خود ادامه دهند. مسئله اصلی دیگر این است که اگر این گروه جایی کم بیاورد و شروع به اکران فیلم‌های عادی‌تر بکند، آن موقع احتمالا مخاطب خود را از دست خواهد داد.
چه آینده ای برای فیلمسازی خود دارید؟
پرونده فیلم قبلی‌ام باید با اکران به پایان برسد تا کار تازه‌ام را شروع کنم. به نظر من یک فیلم زمانی به پایان می‌رسد که اکران شود. در یک سینمای معیوب به بعضی از فیلم‌ها فرصت اکران داده نمی‌شود و کارگردان فیلم بعدی را شروع می‌کند. خوشحالم "پریدن از ارتفاع کم" اکران می‌شود و بعد از پایان اکران این فیلم، فیلم بعدی‌ام را آغاز خواهم کرد.
انتهای پیام/
صبا شادور