سرویس موسیقی هنرآنلاین: دهمین جشنواره موسیقی جوان روزگذشته 16 شهریورماه در دومین سئانس خود میزبان بخش ویلنسل در سه رده سنی الف،ب و ج بود. در این بخش داود جعفری امید، محسن تویسرکانی و کریم قربانی هیات داوران را تشکیل می‌دادند. با داود جعفری امید به بهانه این احراها گپی کوتاه داشته‌ایم:
سطح اجراهای دهمین دوره جشنواره موسیقی جشنواره را چگونه ارزیابی می‌کنید؟ اجراها خیلی خوب و از پارسال بهتر بود. رپرتوار امسال سخت‌تر شده ولی نوازندگان به خوبی از پس آن برآمدند. سطح اجراها خیلی بالا بود و من برای مثال اصلاً توقع نداشتم که جوانی از تبریز به این جشنواره بیاید و قطعات این رپرتوار را به خوبی هر چه تمام‌تر بنوازد. البته اجرای برخی از این شرکت‌کنندگان نواقصی هم داشت ولی به طور کلی آنان نسبت به گذشته خیلی پیشرفت کرده‌اند. برای برطرف شدن نواقص کارهای این جوانان چه می‌بایست کرد؟ برای حل این نواقص ابتدا باید یک بودجه خوب و سطح رفاه بالایی برای کل موسیقی اختصاص داده شود. در وحله بعدی باید از مدرس‌های سطح بالای موسیقی برای تدریس در تهران دعوت به عمل آید چون معلم‌های ما همگی در سطح بسیار بالایی نیستند و نیاز به معلم‌های کاملاً حرفه‌ای و با سواد به وفور احساس می‌شود. هیئت داوران چه حمایت‌هایی می‌توانند از برگزیدگان این جشنواره داشته باشند؟ هیئت داوران می‌توانند برای نفرات کاربلد این جشنواره مسترکلاس برگزار کنند اما همه آن‌ها گرفتاری خاص خودشان را دارند و برگزاری کلاس‌های رایگان چندان برای‌شان مقدور نیست. خود من علیرغم فعالیت‌های اندکی که انجام می‌دهم، دیگر به صورت رسمی بازنشسته شده و آن توانایی سابق را ندارم اما دیگران مانند آقای تویسرکانی و قربانی چون جوان‌تر هستند، می‌توانند کمک بیشتری بکنند. البته در هر صورت چنین حمایت‌هایی به نسبت تعداد علاقه‌مندان به موسیقی، اندک است و برای آموزش به این علاقه‌مندان باید از معلم‌های زیادی با درجه سواد بالا دعوت به عمل آید تا بتوانند شاگردهای خودشان را خوب بپرورانند. ما تا وقتی که توانسته‌ایم، شاگردهای خوبی را پرورانده‌ایم ولی این کفایت نمی‌کند و باید تشکیلات قوی‌تری به وجود آید. من قبل از این در برخی از روزنامه‌ها گفته بودم که باید برای همه سازهای موسیقی کلاسیک در کشور ما، از معلمان خارجی دعوت به عمل آید تا آن‌ها بتوانند در هنرستان‌ها شاگردان خیلی خوبی را تربیت کرده و همچنین یک ارکستر سمفونیک خوب هم داشته باشیم. در غیر این‌صورت فقط با به کارگیری دو سه معلم کاربلد، به نتیجه خیلی خوبی نخواهیم رسید. آیا با اجراهای امروز می‌توان آینده موفقی را برای موسیقی کشور متصور شد؟ بله. ما در همه رشته‌های هنری جوانان با استعدادی داریم منتها لزوم وجود یک تشکیلات سازمان‌بندی شده در هنر کشورمان به شدت احساس می‌شود. این امر علاوه‌بر موسیقی، در مورد نقاشی، تئاتر و سایر رشته‌ها هم صدق می‌کند و ما در همه هنرها به معلمان با استعداد نیاز داریم. در کشور ما تعداد شاگردان نسبت به معلم‌ها به مراتب زیادتر است. مرا یک روز به آموزشگاه پارس دعوت کردند، دیدم چه استعدادهایی در آن‌جا وجود دارد و چه فعالیت‌هایی می‌کنند. در آن‌جا علیرغم این‌که با سیستم‌های خیلی جدید تدریس می‌کنند، همین باعث می‌شود که شاگردان آن‌ها، روزی به نوازندگان بزرگی تبدیل شوند، اما فقط 6 معلم وجود دارد که هر کدام 30 شاگرد دارند و این کار همه را سخت می‌کند. یک معلم باید با هر شاگرد حداقل 45 دقیقه کار کند و فقط یک ربع وقت گذاشتن برای جوانان، نتیجه خوبی نمی‌دهد. شما چه پیامی برای نوازندگان جوانی دارید که امروز در جشنواره موسیقی جوان شرکت کردند؟ پیام من این است که کارشان را به همین شکل ادامه دهند چون موسیقی خودش یک دنیایی دارد و برای رسیدن به قله‌های آن، نیاز مبرم به تمرین و تلاش فراوان شدیداٌ احساس می‌شود.
دهمین جشنواره ملی موسیقی جوان از 7 تا 24 شهریورماه به دبیری هومان اسعدی و با حضور و همکاری استادان موسیقی کشور توسط انجمن موسیقی ایران، با همکاری دفتر موسیقی و بنیاد رودکی، در سه بخش موسیقی دستگاهی ایران، موسیقی کلاسیک و موسیقی نواحی ایران و در قالب سه گروه سنی الف (۱۵ تا ۱۸ سال)، ب (۱۹ تا ۲۳ سال) و ج (۲۴ تا ۲۹ سال) برگزار می‌شود.