انصاریان در گفتگو با هنرآنلاین درباره این پرسش که ضعف سینمای ایران چقدر مرتبط با ضعف فیلمنامهنویسی است، گفت: با این مسئله که ضعف سینمای ایران با ضعف فیلمنامه نویسی مرتبط است مخالفم. به طور مثال فیلم "دنی براسکو" با بازی آل پاچینو و جانی دپ را در نظر بگیرد. این فیلم در سینمای ایران تحث عنوان "اوباش" مورد بازسازی قرار گرفت. اگر این فیلم را ببنید اصلا ربطی با فیلم "دانی براسکو" ندارد. حال اگر استدلال دوستان منتقد فیلمنامهنویسی درست بود و ضعف فیلمنامه در سینمای ایران اثر گذار بود، پس چرا فیلم "دنی براسکو" فیلم خوب با داستانی جذاب، اما فیلم "اوباش" فیلم بدی است. بنابراین متوجه می‌شیم ضعف در جاهای دیگر سینما است.
نویسنده "مهمان" با اشاره به اقتباس‌های ادبی ناموفق در سینمای ایران گفت: ارزش کاری نویسنده در ادبیات ایران مشخص است. کارگردانی که با کتاب خواندن میانه‌ای ندارد چطور می‌رود نویسنده فیلمنامه می شود و در مصاحبه‌هایش هم می گوید که فیلمنامهنویسی ایران ضعف دارد.
نویسنده "کلاغ پر" با اشاره به آگاهی سینماگران مولفی مثل مارتین اسکورسیسی متذکر شد: شما هیچ وقت شاهد دخل و تصرف اسکورسیسی در فیلمنامه‌ای که برای ساخت از نویسنده ای گرفته است نمی‌شوید. بنابراین حرفه فیلمنامهنویسی خاص و ویژه است و افراد آگاه اجازه دخالت در این عرصه را به خودشان نمی‌دهند.
وی در پایان گفت: فیلمنامهنویسی هنر خلاقانه‌ای است و بیست درصدش تکنیک نویسندگی و بقیه‌اش اصول درام‌نویسی است. آیا تا به حال دیده‌اید از زیر دست اغلب دوستان کارگردان یک فیلمنامه بدون دخل و تصرف تبدیل به فیلم شود؟ کارگردانان آنقدر در فیلم تغییر ایجاد می‌کنند که کار را خنثی می‌کنند و بعد هم می گویند ضعف فیلمنامهنویسی داریم !