سرویس معماری هنرآنلاین: با توجه به تاریخ طویل معماری و فراوانی شخصیت‎های رنگارنگ آن محتمل است که تاریخ معماری پر از داستان‎های نامعمول و عجیب باشد. در این متن به سیزده رویداد معماری، از اسباب‌بازی لینکولن لاگز و المپیک گرفته تا تخته‌های ویجا و یازده سپتامبر می‌پردازیم که احتمالاً از آنها باخبر نیستید.

 

۱-معماری زمانی جزء رشته‌های المپیک بود

در طول چهار دوره اول بازی‎های المپیک نوین، ۱۵۱ مدال به رشته‎های موسیقی، نقاشی، مجسمه‌سازی، ادبیات و معماری تعلق گرفت. بارون پیر دو کوبرتین احیاگر بازی‎های المپیک به شکل نوین و بنیانگذار کمیته بین‌المللی المپیک، هنر را به عنوان بخش ضروری رقابت‌ها لحاظ کرد. تنها هشدار این بود: هر اثر ارسالی باید با ورزش ارتباط داشته باشد‎.

استادیوم المپیک که برای المپیک ۱۹۲۸ توسط یان ویلز طراحی شده بود، برنده‌ مدال طلای معماری در المپیک شد.

۲-پسر فرانک لوید رایت اسباب‌بازی لینکولن لاگز را اختراع کرد

نمی‎توان همه‎ طراحی‎های شاخص منتسب به نام لوید رایت را به فرانک نسبت داد. لینکولن لاگز زاییدهی ذهن جان لوید رایت، پسر معمار شهیر بود. جان که خود نیز معمار بود، تحت‌تأثیر تیرهای چفت‌شونده در فونداسیون زیر هتل امپریال توکیو به طراحی پدرش بود.

 

 

۳-کاشی‌های گره‎‌دار که برای صدها سال در معماری اسلامی استفاده می‎شدند، ریاضیاتی شبیه به کاشی‎کاری پنروز، مکشوف در دهه‌ی ۱۹۷۰ دارند

کاشی پنروز به نام ریاضیدان و فیزیکدان سر راجر پنروز نام‌گذاری شده است؛ کسی که با آزمایش چینشی از پنج کاشی‎ مختلف‌الشکل، الگوهایی با ویژگی هندسی خاص را در دهه‌ ۱۹۷۰ ابداع کرد. معماران اسلامی کاشی گره‌ای را بیش از پنج قرن پیش اختراع کردند، اما در سال ۲۰۰۷ بود که فیزیکدانانی به نام پیتر. جی.لو و پل.جی. استیندهارد ثابت کردند که آن‎ کاشی‌ها ویژگی‌های ریاضیاتی بسیار مشابهی را با کاشی‎های پنروز سهیم هستند.

سقف کاشی‌کاری شده با سقف گره‌کاری در مقبره‌ حافظ در شیراز، ایران

 

۴-لگو قبلاً آجرهایی خاص برای معماران می‎ساخت

زمانی که گادفرید کرک کریستینسن فرزند بنیان‌گذار لگو خواست تا مدل لگوی خانه‎ای را ابداع کند که مشغول ساختنش بود، نتوانست مقیاس دقیق را به دست آورد، چرا که آجرهای لگو، دارای نسبت عرض به ارتفاع پنج به شش بودند. این امر منجر به خلق مدلی جدید در سال ۱۹۶۳ شد، آجری بسیار کوچک‎تر که بر اساس مکعب کامل طراحی شده بود. متأسفانه ساخت این آجرها در دهه‎ی ۱۹۷۰ متوقف شد.

 

۵-مایا لین خواهرزاده‌ یکی از مشهورترین معماران زن در تاریخ چین مدرن است

لین هویین به عنوان نخستین زن معمار چینی در چین مدرن به حساب می‎آید. او در کنار شوهرش، لیانگ شینگ، در تشکیل دپارتمان معماری در دانشگاه شمال‌شرقی شنیانگ نقش داشت. مایا لین، طراح یادمان جانبازان ویتنام در واشنگتن. دی. سی، خواهرزاده‎ هویین است.

لین هویین

 

۶-با اینکه ۱۶۰ سال پیش هنوز آسانسور اختراع نشده بود، ساختمانی در نیویورک چاه آسانسور داشت

الیشا اوتیس نخستین بار آسانسور ایمن خود را در لندن و در سال ۱۸۵۲ رونمایی کرد و پس از آن اولین آسانسور پنج طبقه‎ موفق خود را در ساختمان ای. وی. هووت در سال ۱۸۵۷ نصب کرد. با این حال، هیچ‌کدام از این نوآوری‎ها شامل چاه آسانسور مدرن نبودند. آن‌ها را محض رخداد حادثه گشوده نگاه داشته بودند. پیتر کوپر در سال ۱۸۵۹، با معطوف کردن حداکثر تلاش خود برای پیشرفت تکنولوژی آسانسور، چاهی سیلندری در ساختمان بنیاد اتحادیه‌ کوپر ساخت؛ همراه با آسانسوری سفارشی که بعدتر توسط اوتیس ساخته شد.

 

۷-پستچی فرانسوی، ۳۳ سال مشغول ساخت "مکان ایده‌آل" خود با سنگ‌هایی جمع‌آوری شده در مسیر روزانه‌اش بود

پستچی فرانسوی، فردیناند شوال ، ۳۳ سال مشغول جمع‌آوری سنگ‌هایی بود که در طول ترددش برای رساندن نامه پیدا می‎کرد. البته نه هر سنگی، بلکه نوع به خصوصی ماسه‌سنگ سخت که زمان و آب، به‌ آن‌ها شکل حیرت‌آوری داده بود. او با این سنگ‌ها، "مکان ایده‎آل"، بنایی شگفت‌انگیز در هوترویس ساخت. این ساختمان به عنوان یکی از نمونه‎های شاخص هنر بدوی شناخته می‌شود و در سال ۱۹۶۹ به عنوان اثری واجد ارزش فرهنگی ارزش‌گذاری شد.

 

 

۸-بازی کامپیوتری سیمز در اصل به عنوان شبیه‌ساز معماری طراحی شده بود

سیمز که در سال ۲۰۰۰ عرضه شد، یکی از پرطرفدارترین بازی‌های ویدیویی موجود است. اما ایده‌ اصلی این بازی پیش از آن که شبیه‎ساز زندگی باشد، در اصل شبیه به بازی سیم‌سیتی بود: بازی‎کنندگان باید خانه‎ای را طراحی می‎کردند و شخصیت‌هایی مستقل میزان موفقیت طراحی را می‎آزمودند.

بازی سیم‌سیتی (SimCity)

 

۹-ساختمان امپایر استیت از سکوی تماشایش بیشتر از ۸۵ طبقه فضای اداری‌اش کسب درآمد دارد

ساختمان امپایر استیت احتمالاً مشهورترین برج اداری جهان است، اما این چشم‌انداز  از طبقه ‎ ۱۰۲این آسمانخراش است که منبع درآمد واقعی است. در سال ۲۰۱۳، صاحب ساختمان، صندوق املاک امپایر استیت، تبدیل به شرکتی عمومی-تجاری شد، به این معنی که از آن به بعد، درآمدهای سه ماهه و سالیانه‎ آن به طور عمومی منتشر می‌شوند. در سال ۲۰۱۴، هنگامی که دو دکل تماشای برج، ۱۱۱ میلیون دلار (۴۰ درصد کل) درآمد حاصل کردند، اجاره‎ بهای فضای اداری آن تقریباً ۱۰۴ میلیون (۳۷ درصد کل) بود.

ساختمان امپایر استیت

 

۱۰-یکی از رهبران حمله‎ یازده سپتامبر مرکز تجارت جهانی معمار بود

محمد عطا که اولین هواپیما را به برج شمالی مرکز تجارت جهانی کوبید، در رشته‌ معماری و طراحی شهری تحصیل کرده بود. او بلندمرتبه‌سازی در قاهره و دیگر شهرهای باستانی خاورمیانه را پذیرش بی‌شرمانه غرب می‎دانست که هویت آن‎ها را نابود می‎کند.

 

۱۱-شهر سینسیناتی در اوهایو متروی متروکی دارد که از آن اصلا استفاده نشده است

این شبکه‎ قطار زیرزمینی که زیر خیابا‌ن‌های سینسیناتی پنهان است، یکی از بزرگ‌ترین شبکه‌های متروکه‎ تونل‎ها و ایستگاه‎ها در آمریکاست. این پروژه که در سال ۱۹۱۰ برای ارتقای سیستم خیابان‎های ماشین‌رو ارائه شده بود، در جنگ جهانی اول نیمه‌کاره ماند و بعدها به دلیل تورم و جدال‌های سیاسی متروک گذاشته شد.

 

ایستگاه خیابان ریس که بخشی از شبکه‌ متروکه‌ متروی سین‌سیناتی است.

 

۱۲-ناظر شرکت سازنده‎ تخته‎های ویجا بر اثر سقوط از پشت بام کارخانه‎ای درگذشت که ارواح دستور ساختش را داده بودند

در حالی که تخته‎های ویجا در قرن نوزدهم با طراحی‌های مختلفی تولید می‌شدند، معروفترین آنها به نام شرکت کنراد ناولتی ثبت شده است. شرکت تخته‌ اویجا در حقیقت تولیدکننده‌ ابزاری برای ارتباط با ارواح از طریق حروف و نشانه‌هاست؛ چیزی شبیه به ارتباط با ارواح از طریق فنجان‌هایی که روی حروف می‌ایستند. ناظر این شرکت ویلیام فولد بود که از طریق فروش این تخته‎ها به ثروت رسید و تعدادی کارخانه جدید تأسیس کرد. در سال ۱۹۲۷ یکی از این کارخانه‎ها که بنا بر ادعای خود فولد، از طریق ارواح به ساخت آن ترغیب شده بود، صحنه مرگ این تاجر برجسته در اثر سقوط از پشت بام بود.

 

۱۳-زمان ساخت دیوار بزرگ چین از تاریخ مسیحیت طولانی‌تر است

ایده‎ دیواری منفرد و متحد برای حفاظت از چین در برابر مهاجمان، از زمانی شروع شد که کین شی هوآنگ ، اولین امپراطور چین (۲۰۶-۲۲۱ ق.م) قسمت‌های مختلف استحکامات ساخته‌شده‎ای را به هم متصل کرد که بین قرون هشتم تا سوم ق.م ساخته شده بودند. ساخت‌و‌ساز برای ۱۸۷۸ سال دیگر ادامه یافت، به این معنا که با احتساب سازه‎های اصلی، دیوار به مدت بیش از ۲۶۰۰ سال در حال ساخت بوده است.


 

مترجم: احمد افلاکیان

منبع: آرک‌دیلی