سرویس فرهنگ و ادبیات هنرآنلاین: یِوگنی یوتوشنکو (Yevgeny Yevtushenko) شاعر ، نویسنده، مقاله‌نویس، فیلم‌نامه‌نویس، نمایشنامه‌نویس، ناشر، بازیگر و کارگردان شهیر روسی است که در سال 1933 به دنیا آمده و در سال جاری از دنیا رفت. در زندگی شخصی یوگنی یوتوشنکو همیشه مسائل سیاسی نقش پر رنگی داشته است. او در سال‌های 1967 تا سال 2016 جوایز و افتخارات بسیاری از آن خود کرد، از جمله جایزه آکادمی هنر و جایزه ملی شعر روسیه را.
یکی از مشهورترین آثار او، منظومه "سال بلوا" است. این شعر در سال ۱۹۶۱ به یاد قربانیان قتل‌عام ۳۳ هزار یهودی در نزدیکی کیف پایتخت اوکراین به دست ارتش نازی سروده شد و برایش شهرت بین‌المللی به ارمغان آورد. سمفونی سیزدهم دمیتری شوستاکوویچ، آهنگساز برجسته روس، بر پایه این منظومه تصنیف شده است.
اکنون شعری از او می‌خوانید که در گاردین منتشر شده است. مترجم انگلیسی زبان این اثر بوریس درالیوک (Boris Dralyuk) است.
در این جهان آدم ملال آوری وجود ندارد.
هر سرنوشتی شبیه تاریخ یک جهان است.
و هیچ جهانی سرنوشت جهان دیگری برایش رقم نمی‌خورد.
تو نمی توانی به سادگی مقایسه‌شان کنی
آنها هر کدام مجزا هستند
اگر کسی هیچ نکته جذابی در زندگی‌اش نباشد
و با تیرگی‌های زندگی دوستی می‌کند
یگانگی‌اش دقیقا در همین است
و آشکارا جذاب می شود
هر کس برای خودش جهانی دارد
یکی از همان جهان‌هایی که حتما در لحظه پایانی خودشان هستند
هر کدام باید در ساعتی رنج بکشند
و هنوز، برای ما، این ساعت‌ها ناشناخته‌اند.
وقتی مردم می میرند، تنها نمی‌میرند
مردم با اولین بوسه‌شان می میرند، با اولین نبردشان
آنها اولین روز برفی شان را به یاد می آورند.
همه می روند
همه می روند
راهی نیست برای متوقف شدن.
بعید نیست این سرنوشت ما باشد
اما گاهی- گاهی همه مان یک جور زندگی را ترک می کنیم.
قانون، همان ظلم است، یک بازی ترسناک
این دیگر مسئله آدم‌ها نیست؛ تمامی جهان‌ها تباه خواهد شد