سیمین اکرامی در گفت وگو با خبرنگار تجسمی هنرآنلاین گفت: مدت هاست که به دلیل تخریب های متعددی که آثار باستانی ایران می شوند و کمتر به این آثار توجه می شود؛ تصمیم گرفتم که مجسمه های با این موضوع بسازم. ساخت مجسمه های این مجموعه را در ابعاد کوچک آغاز کرده ام که پس از انتخاب از میان این آثار چند اثر را بزرگ خواهم ساخت.
وی درباره متریالی که برای ساخت این مجسمه ها به کار خواهد برد گفت: با توجه به این میراث باستانی ایران بیشتر گلی هستند؛ من برای ماندگاری بیشتر این مجموعه قصد دارم که این مجسمه ها را با برنز بسازم.
این مجسمه ساز پیشکسوت درباره نصب این مجسمه ها در فضای شهری گفت: من امیدوارم که شرایطی فراهم شود که این مجسمه ها دیده شوند و زمینه ای را فراهم کنند که ما آثار باستانی مان را نادیده نگیریم.
اکرامی از زمانی که مجسمه سازی را به صورت حرفه ای پی گرفته است تاکنون مجسمه هایی آبستره،فیگوراتیو و مجسمه هایی که اندام هایی انسانی دارند ساخته است.
این مجسمه ساز درباره عدم اقبالش نسبت به برگزاری نمایشگاه انفرادی مجسمه گفت: برای من ساختن مجسمه اهمیت دارد همین موضوع موجب شده که هیچ گاه به فکر نمایش آثارم درقالب نمایشگاه انفرادی نبوده ام و همواره برخی از آثارم را درقالب نمایشگاه گروهی به نمایش گذاشته ام. همین موضوع موجب شده که تا به امروز نمایشگاه انفرادی از آثارم برپا نکنم و آثارم کمتر دیده شده اند.
او همچنین داور دو دوره سمپوزیوم مجسمه سازی بوده است. اکرامی از سال 1366 کار مجسمه‌‌سازی را به طور حرفه‌ای آغاز کرد و با مواد گوناگونی مانند چوب، گچ، سنگ، فلز کار کرده است.
اکرامی علاقه خاصی به ساخت مجسمه‌هایی بر اساس نقشه‌های قدیمی جغرافی‌دانان و ریاضی‌دانان ایرانی دارد.
او درباره علاقه اش به نقشه های قدیمی جغرافی دان ها می گوید: زمانی بانک صنعت و معدن از من خواست که پرتره "خوارزمی" را برایشان بسازم و از آن جا که هیچ عکس و تصویری از این دانشمند موجود نیست برای یافتن تصاویری فرضی از او به کتابخانه ملی مراجعه کردم و در جست و جوهایم نقشه‌ها و طرح‌هایی از جغرافی‌دانان ایرانی را پیدا کردم که فرم‌ها و طراحی‌های آن‌ها در این نقشه‌ها من را مجذوب خود کرد و برای ساختن مجسمه‌هایی بر اساس این نقشه‌ها ترغیب شدم که مجسمه خلیج " بر اساس نقشه ابو اسحاق استخری در عسلویه را بر همین اساس ساختم".
به گفته اکرامی،این مجسمه 12 تن وزن دارد و اکرامی آن را به سفارش شرکت پارس جنوبی از سنگ تراورتن ساخته است. این مجسمه سه مترارتفاع دارد، چهار متر و نیم عرض و ضخامت آن نیم متر است. پایه‌اش هم یک متر ارتفاع دارد.
این مجسمه شامل 15 قطعه سنگ دارد هر قطعه به قطعه زیرین وصل شده است.
این مجسمه آخرین که آخرین مجسمه شهری اکرامی نیز محسوب می شود در بهمن ماه سال 1387 در فاز نه و 10 شرکت پارس جنوبی در عسلویه نصب شد.
وی درباره انتشار جلد دوم مجموعه آثارش گفت: کار مجسمه سازی بسیار زمان بری است و یک مجسمه ساز شاید در طول سال تنها بتواند چهار مجسمه بسازد؛ از این رو پس از انتشار جلد نخست مجموعه آثارم؛ تعداد آثارم به حدی نرسیده است که بتوانم کتاب دیگری منتشر کنم.
کتاب "مجموعه آثارسیمین اکرامی" از سوی نشر نظر به چاپ رسیده است، این کتاب شامل 115 صفحه تمام رنگی و گلاسه از عکس‌های مجموعه آثاری است که از سال 1353 تاکنون ساخته است، این آثار شامل مجسمه‌های سنگی، برنزی و چوبی است که برخی از آن‌ها در سطح شهر نصب شده است و برخی دیگر در نمایشگاه گروهی در معرض دید عموم قرار گرفته است.
سیمین اکرامی متولد 1327 تهران است. اکرامی از 1346 تا 1350 دانشجوی دانشگاه ایالتی ورگان در بالتیمور-مریلند آمریکا، رشته مجسمه سازی بوده است و آن را در دانشکده هنرهای زیبا تهران ادامه داده است.
ماکت آرم پست مکانیزه شیراز ،1370 مجسمه آرم سازمان نو‌‌سازی شهر تهران 1372 ، ساخت مجسمه زمین بر اساس نقشه ابوریحان بیرونی از کره زمین جهت نصب در پاویون هیئت دولت در فرودگاه مهرآباد 1373، ساخت چهار مجسمه سنگی در پارک جمشیدیه تهران ،1381 هفت پرنده سنگی، باغ خانه هنرمندان ایران 1383، مجسمه زمین، نصب در پارک گفتگو تهران و شرکت در نمایشگاه‌های گروهی در داخل و خارج از کشور، از جمله فعالیت‌های حرفه‌ای این هنرمند مجسمه‌ساز محسوب می‌شوند.
انتهای پیام/
320/32