• یادداشتی از شهریار بحرانی برای نادر طالب زاده؛

    شهریار بحرانی از فیلمسازان و سینماگران کشور، به مناسبت سالگرد درگذشت نادر طالب زاده، یادداشتی اختصاصی در اختیار «هنرآنلاین» قرار داده که آن را می خوانید.

  • «چه کسی جوجه تیغی را کشت؟» در دل خود، در کنار خنداندن مخاطب، غمی نهفته و عمیق دارد که که کمدی را به تراژدی تبدیل می‌کند. گفت‌وگوی دو فردی که در دو طرف میز طویل نشسته‌اند برآمده از یک غم عمیق است و آن فهم و درک هنرمندان و هنر آن‌ها است. عدم درک «بازجو» از هنر موجب می‌شود که هنرمندان را به سخره بگیرد و او را دلقک بنامد؛ حال آن که به قول بهرام افشاری «دلقک» بهترین نامی است که می‌توان برای او گذاشت.

  • یادداشتی از «مهدی همایونفر»

    مهدی همایونفر گفت: آوینی از سال 1358 تا لحظه شهادت، همواره به دنبال تکلیف خود رفته است و این گونه نبوده که برای خواست شخصی خودش اثری را تولید کند. سید مرتضی اگر می‌دید در جایی نیازی وجود دارد و او هم در آن نقطه کارآمد است، وارد می‌شد و آن نیاز را برطرف می‌کرد.

  • بدون هیچ اغراق و مبالغه‌ای باید ایرج طهماسب را یکی از برنامه‌سازان حرفه‌ای رسانه‌های تصویری کشور دانست که رگ خواب مخاطب را در دست دارد. باید اعتراف کرد هیچ هنرمند دیگری مثل طهماسب، نمی‌تواند به عروسک‌ها جان بدهد و شخصیت‌های جدید خلق کند.

  • با تغییر رویه از اصرار برای دعوت از سلبریتی ها به هر قیمتی، دست واسطه ها و مافیایی شکل گرفته در این ماجرا را قطع کند و اعمال یک مدیریت درست در انتخاب مهمانان به دنبال خلق مخاطبان خودش باشد. تجربه ای که در برنامه معلی اتفاق افتاد امر شدنی که باید در برنامه های مناسبتی دیگر مانند عید نوروز هم محقق شود.

  • حاشیه نگاری از مراسم تشییع شهید گمنام در وزارت ارشاد؛

    "محل مهمانی میدان بهارستان بود؛ ساختمان وزارت ارشاد. از مترو که بیرون آمدم، جمعیت مهمان‌ها، از خیابان کنار ارشاد، راه کج کرده بودند سمت در شرقی ساختمان. میزبان، پرچم سه رنگ را بر دوش کشیده بود و روی دوش مردم سیر می‌کرد."

  • نگاهی به قسمت اول سریال «شریک جرم» ؛

    «شریک جرم» ماجرای یک اتفاق هولناک در دفتر یک خانم وکیل است که موجب می‌شود او در معرض اتهام قرار بگیرد و اکنون او باید برای اثبات خود پرده از راز‌هایی بردارد.